بیوگرافی
آن بورگوینیون (۹ اوت ۱۹۵۰ - ۳۰ آوریل ۲۰۱۹) که به عنوان آنمونه شناخته می‌شود، یک بازیگر و فیلمنامه‌نویس فرانسوی است. او در سال ۱۹۸۸ برای نقش مارسل در فیلم "Le Grand Chemin" جایزه سزار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. او مادر دو فرزند به نام‌های جیکوب و لیلی...
آن بورگوینیون (۹ اوت ۱۹۵۰ - ۳۰ آوریل ۲۰۱۹) که به عنوان آنمونه شناخته می‌شود، یک بازیگر و فیلمنامه‌نویس فرانسوی است. او در سال ۱۹۸۸ برای نقش مارسل در فیلم "Le Grand Chemin" جایزه سزار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. او مادر دو فرزند به نام‌های جیکوب و لیلی است.
او دوران کودکی خود را در Château Mauras، یک ملک خانوادگی در بوم، در ژیروند گذراند. پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مدرسه Sainte-Marie-des-Invalides (امروزه Paul Claudel-d'Hulst)، در دبیرستان Victor-Duruy، در دوره Gaudéchaux، در دوره Jaillard، در کالج Sévigné، در درون جماعت کانونس‌های سنت آگوستین از Congregation Notre-Dame (در دیر Notre-Dame-des-Oiseaux در مگه‌و، در موسسه Saint-Pierre Fourier در برونوآ) و در موسسه Notre-Dame در اپرنی، او تحصیلات عالی خود را در دانشگاه پاریس-III و سپس در دانشگاه پاریس-X1 ادامه داد. آنمونه کار خود را در کافه-تئاتر با گروه Splendid آغاز کرد. او نام مستعار خود را از اولین فیلمی که در آن بازی کرده بود، آنمونه اثر فیلیپ گارل، گرفته است. کولوش به او اولین نقش بزرگش در سینما را در فیلم "شما آلزاس و لورن نخواهید داشت" در سال ۱۹۷۷ پیشنهاد داد. در سال ۱۹۷۹، او در صحنه نمایشنامه‌ای که توسط گروه Splendid نوشته شده بود، "Le Père Noël est une junk" را اجرا کرد. نقش او به عنوان ترز موفقیت بزرگی را با عموم به ارمغان آورد، موفقیتی که با اقتباس فیلمی از نمایشنامه به کارگردانی ژان-ماری پوریر تأیید و تقویت شد.
در دهه ۱۹۸۰، او بازیگری بسیار محبوب بود که در بسیاری از کمدی‌ها بازی کرد: "Ma Femme S'Appelle Reviens"، "Les Babas-Cool"، "Pour Cent Briques, T'As Plus Rien" و "Le Quart d'Heure Américain" و "Le Mariage Du Siècle"، که او بیشتر فیلمنامه‌اش را نوشت. میشل دویل (خطر در خانه، به خوشبختی‌های کوچک)، سپس ژان-لوپ هوبه به او نقش‌های جدی‌تری از سال ۱۹۸۵ پیشنهاد دادند. این کارها موفق بودند، زیرا او در سال ۱۹۸۸ برای "Le Grand Chemin" جایزه سزار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. در دهه ۱۹۹۰، آنمونه با تونی مارشال ("Pas Très Catholique"، "Enfants De Bastard")، رومن گویپیل ("Mom") یا کریستین پاسکال در "Le Petit Prince A Dit" همکاری کرد. در سال ۱۹۹۶، او در اقتباس از کمیک‌استریپ بینه، "Les Bidochon" بازی کرد. در سال ۲۰۱۰، او با فیلم "Les Amours Secrètes" اثر فرانک فلیزون به سینما بازگشت. او سپس به تئاتر روی آورد و در "L'Avare" برای راجر پلانشون، "Mademoiselle Werner" در تئاتر Variétés یا "Les Noeuds Au Mouchoir" در Palais des Glaces بازی کرد که او اعلام کرد در پایان سال ۲۰۱۷ آخرین نمایش او خواهد بود.
در دسامبر ۲۰۱۷، او اعلام کرد که به طور قطعی در پایان سال از کار خود کناره‌گیری خواهد کرد و همچنین در این مصاحبه به شدت انتقادی و ناامید به آنچه که به طور کلی جهان و به‌خصوص دنیای سرگرمی تبدیل شده است، نگریست. آنمونه مانند برادرش برای بازگشت به یک جامعه اخلاقی و اکولوژیک‌تر مبارزه می‌کند و تصمیم می‌گیرد در روستای کوچک Sainte-Soline (Deux-Sèvres) در نزدیکی لزای زندگی کند.
آنمونه در ۳۰ آوریل ۲۰۱۹ در سن ۶۸ سالگی در پواتیه (ویین) به دلیل سرطان ریه درگذشت. او اعتراف کرد که "سیگاری حرفه‌ای" است. مراسم تشییع جنازه او در تاریخ ۹ مه در پواتیه برگزار شد، جایی که او سوزانده شد.
نمایش بیشتر
