بیوگرافی
آسترید ویلهلمین راسموسن در سوندر بیارگه ساگن، شهرداری سورو، زلاند به دنیا آمد. او دختر هتل‌دار هانس پیتر راسموسن و همسرش مارن سوفی راسموسن (زاده لارسن) بود. او در باله سلطنتی دانمارک تحصیل کرد، اما در سال ۱۹۱۰ برای پیگیری حرفه‌ای به عنوان بازیگر صحنه این رشته را ترک کرد....
آسترید ویلهلمین راسموسن در سوندر بیارگه ساگن، شهرداری سورو، زلاند به دنیا آمد. او دختر هتل‌دار هانس پیتر راسموسن و همسرش مارن سوفی راسموسن (زاده لارسن) بود. او در باله سلطنتی دانمارک تحصیل کرد، اما در سال ۱۹۱۰ برای پیگیری حرفه‌ای به عنوان بازیگر صحنه این رشته را ترک کرد. در سال‌های جنگ جهانی اول، او در تئاتر دیت نی در پایتخت دانمارک، کپنهاگ، اجرا کرد. در اوایل دهه ۱۹۲۰، او به درخواست کارگردان تئاتر یوهانس پلسن به مدت چهار فصل در تئاتر سلطنتی دانمارک مشغول به کار بود. از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۴۰ در چندین تئاتر در سراسر دانمارک کار کرد و اغلب تئاتر را ترک کرده و به خارج از کشور زندگی می‌کرد. در اوایل دهه ۱۹۴۰، او در تئاتر فردریکسبرگ تحت هدایت سوئند ملزینگ و سپس در تئاتر آله-سینن تحت هدایت سوئند ریندم مشغول به کار شد. از میانه‌های دهه ۱۹۴۰، او به ندرت روی صحنه ظاهر شد، اما گاهی در تئاتر رادیویی اجرا می‌کرد.
آسترید هولم در سال ۱۹۱۷ با فیلم «خواهران موریلی» (Søstrene Morelli) برای کارخانه فیلم دانمارک (Dansk Filmfabrik) به دنیای سینما قدم گذاشت و سال بعد تحت قرارداد با فیلم نوردیک قرار گرفت. اولین فیلم او برای نوردیک، بازی در فیلم «دوست مردم» (Folkets Ven) به کارگردانی هولگر مادن در سال ۱۹۱۸ بود که در برابر گونار تولنæs و سوئند کُرنبک نقش آفرینی کرد. این فیلم با چندین فیلم محبوب دیگر به کارگردانی امانوئل گرگرز دنبال شد. یکی از محبوب‌ترین نقش‌های او، نقش خواهر ایدیت در فیلم صامت سوئدی «گاری روح» (Körkarlen) به کارگردانی ویکتور سیوستروم در سال ۱۹۲۱ بود. این فیلم بر اساس رمان «روح تو گواهی خواهد داد!» (Thy Soul Shall Bear Witness!) نوشته نویسنده سوئدی برنده جایزه نوبل، سلما لاگرلوف، ساخته شده بود. در سال ۱۹۲۵، او در درام «تو باید همسرت را احترام کنی» (Du skal ære din hustru) به کارگردانی کارل تئودور درایر در کنار یوهانس مایر بازی کرد. این آخرین نقش فیلمی هولم برای سال‌ها بود.
آسترید هولم در فیلم «عینک بزن» (Ta' briller på) در سال ۱۹۴۲ به کارگردانی آرنه وئیل و با بازی لیوا وئیل و هانس اگه‌د بودتز به دنیای سینما بازگشت. او در طول دهه ۱۹۴۰ در چهار فیلم دیگر ظاهر شد قبل از اینکه به دلیل مشکلات سلامتی از سینما کناره‌گیری کند. آخرین حضور او در فیلم در سال ۱۹۴۷ در فیلم «مانی» (Mani) به کارگردانی هولگر گابریلسن بود.
آسترید هولم با رقصنده باله هولگر هولم ازدواج کرد که در سال ۱۹۱۶ درگذشت. در دهه ۱۹۵۰، او به شدت گوشه‌گیر شد و از چندین بیماری رنج می‌برد. او در سال ۱۹۶۱ در سن ۶۸ سالگی درگذشت.
نمایش بیشتر
