بیوگرافی
برادر بازیگر آرتور شیلدز که در چندین فیلم با او همکاری کرد، بهویژه در فیلم «مرد آرام» جان فورد (۱۹۵۲). یکی از معدود بازیگران شخصیتپرداز که به وضعیت ستارهای دست یافت.
فیتزجرالد تنها بازیگری است که هرگز برای جوایز آکادمی هم برای بهترین بازیگر و هم برای بهترین بازیگر مکمل در...
برادر بازیگر آرتور شیلدز که در چندین فیلم با او همکاری کرد، بهویژه در فیلم «مرد آرام» جان فورد (۱۹۵۲). یکی از معدود بازیگران شخصیتپرداز که به وضعیت ستارهای دست یافت.
فیتزجرالد تنها بازیگری است که هرگز برای جوایز آکادمی هم برای بهترین بازیگر و هم برای بهترین بازیگر مکمل در یک سال به خاطر یک نقش نامزد شده است. این شناسایی برای فیلم «به راه خود میروم» (۱۹۴۴) بود. پس از این نامزدی دوگانه، آکادمی بلافاصله قوانین خود را تغییر داد تا از تکرار این موضوع جلوگیری کند، قوانینی که تا به امروز تغییر نکردهاند.
بارry فیتزجرالد یکی از بهترین بازیگران شخصیتپرداز هالیوود و یکی از برجستهترین دزدهای صحنه بود. او با نام ویلیام جوزف شیلدز در سال ۱۸۸۸ در دوبلین، ایرلند به دنیا آمد. برای ورود به حرفه بانکی آموزش دیده بود، اما در دهه ۱۹۲۰ به هنر بازیگری علاقهمند شد و به گروه بازیگران معروف ابی دوبلین پیوست. او سپس در تولید تئاتر ابی به نام «جونو و پیکوک» اثر شان اوکاسی نقشآفرینی کرد، نقشی که در اولین فیلم خود به کارگردانی آلفرد هیچکاک در سال ۱۹۳۰ دوباره ایفا کرد. در سال ۱۹۳۵ به دعوت جان فورد به ایالات متحده آمد تا در نسخه سینمایی دیگری از شاهکار اوکاسی، «بیل و ستارهها» (۱۹۳۶) بازی کند. فیتزجرالد در هالیوود ساکن شد و به ایفای نقشهای برجسته در فیلمهایی مانند «سفر طولانی به خانه» (۱۹۴۰)، «دره سبز من» (۱۹۴۱)، «تنها دل شکسته» (۱۹۴۴)، «و سپس هیچکس نبود» (۱۹۴۵)، «دو سال قبل از مَست» (۱۹۴۶) و نقشی که احتمالاً بیشتر به خاطر آن به یاد آورده میشود، «مرد آرام» (۱۹۵۲) پرداخت. او برای بازی در نقش پدر فیتزگیبون، مردی خشن و سالخورده در «به راه خود میروم» (۱۹۴۴) جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل را دریافت کرد. او همچنین برای همان نقش نامزد جایزه بهترین بازیگر نیز شد و تنها بازیگری بود که به این افتخار دست یافت. بارry فیتزجرالد در سال ۱۹۶۱ در دوبلین محبوبش درگذشت.
نمایش بیشتر