بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
برنارد جیمز مایلز، بارون مایلز، CBE (۲۷ سپتامبر ۱۹۰۷–۱۴ ژوئن ۱۹۹۱) یک بازیگر، نویسنده و کارگردان انگلیسی بود. او در سال ۱۹۵۹ تئاتر مرمید را در لندن افتتاح کرد، که اولین تئاتر جدیدی بود که از قرن هفدهم در شهر لندن افتتاح می‌شد.
مایلز در اکسبریج، میدلسکس به...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
برنارد جیمز مایلز، بارون مایلز، CBE (۲۷ سپتامبر ۱۹۰۷–۱۴ ژوئن ۱۹۹۱) یک بازیگر، نویسنده و کارگردان انگلیسی بود. او در سال ۱۹۵۹ تئاتر مرمید را در لندن افتتاح کرد، که اولین تئاتر جدیدی بود که از قرن هفدهم در شهر لندن افتتاح می‌شد.
مایلز در اکسبریج، میدلسکس به دنیا آمد و به مدرسه بی‌شاپ شالت در هیلینگدون رفت. در حالی که والدینش به ترتیب کشاورز و آشپز بودند، او در کالج پمبروک، آکسفورد تحصیل کرد. او در دهه ۱۹۳۰ وارد تئاتر شد و به زودی در فیلم‌ها ظاهر شد. مانند بسیاری از بازیگران، او در سینمای میهن‌پرستانه در طول جنگ جهانی دوم نقش پررنگی داشت، از جمله در کلاسیک‌های این ژانر مانند «در کدام خدمت می‌کنیم» و «یکی از هواپیماهای ما گم شده است». او همچنین در نقش غیرقابل اعتبار در کلاسیک جنگ جهانی دوم «نخستین از تعداد انگشت‌شمار» که در آمریکا به عنوان «اسپیت‌فایر» منتشر شد، بازی کرد.
شخصیت معمول او به عنوان یک بازیگر، کشاورزی با لهجه قوی خاص شهرستان‌های هرتفوردشایر و باکینگهامشایر بود. او همچنین، پس از رابرت نیوتون، بازیگری بود که بیشتر با نقش لانگ جان سیلور شناخته می‌شد، نقشی که او در نسخه تلویزیونی بریتانیایی «جزیره گنج» و در یک نمایش سالانه در مرمید از زمستان ۱۹۶۱-۶۲ ایفا کرد. بازیگران در این تولیدات تئاتری سالانه شامل اسپایک میلیگان به عنوان بن گان و در تولید ۱۹۶۸، بری همفریس به عنوان لانگ جان سیلور بودند. مایلز که از استعداد جان آنتروباس تحت تأثیر قرار گرفته بود، در ابتدا از او خواست که یک نمایش‌نامه بنویسد. این منجر به همکاری آنتروباس با میلیگان برای تولید یک نمایش‌نامه یک‌پرده‌ای به نام «اتاق خواب نشیمن» شد که بعدها به یک نمایش‌نامه طولانی‌تر تبدیل شد و توسط مایلز در مرمید در ۳۱ ژانویه ۱۹۶۳ با موفقیت انتقادی و تجاری به صحنه رفت.
او صدای باس-باریتون دلپذیر و غلتان داشت که در تئاتر و فیلم به خوبی کار می‌کرد و همچنین برای صداگذاری بسیار مورد تقاضا بود. به عنوان یک اجراکننده، او بیشتر به خاطر مجموعه‌ای از مونوگراف‌های کمدی شناخته می‌شد که اغلب به زبان محلی روستایی ارائه می‌شدند. این‌ها ضبط و به عنوان آلبوم‌های موسیقی فروخته شدند که بسیار محبوب بودند. برخی از مونوگراف‌های کمدی او در حال حاضر در youtube.com در دسترس هستند.
مایلز در سال ۱۹۵۳ به عنوان فرمانده امپراتوری بریتانیا (CBE) منصوب شد، در سال ۱۹۶۹ شوالیه شد و در سال ۱۹۷۹ عنوان بارون مایلز، از بلک‌فریرز در شهر لندن را به عنوان یک مقام زندگی دریافت کرد. او تنها دومین بازیگر بریتانیایی بود که به این مقام منصوب شد (نخستین آن لورنز الیویه بود).
آثار مکتوب مایلز شامل «تئاتر بریتانیا» (۱۹۴۷)، «مغز خدا» (۱۹۷۲) و «داستان‌های مورد علاقه از شکسپیر» (۱۹۷۲) است. در سال ۱۹۸۱، او کتاب «پرده‌خوان‌ها» را با جی.سی. تروین تألیف کرد.
او در یورکشایر درگذشت.
دختران او، بازیگر سلی مایلز و هنرمند بریجت مایلز هستند. پسرش جان مایلز در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ راننده گرند پری با تیم لوتوس بود.
شرح بالا از مقاله ویکی‌پدیا برنارد مایلز، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
