Claire Trevor

بیوگرافی

کلر ترور (متولد وملینگر؛ ۸ مارس ۱۹۱۰ – ۸ آوریل ۲۰۰۰) یک بازیگر آمریکایی بود. او در ۶۵ فیلم بلند از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۸۲ بازی کرد و برای نقش خود در فیلم «کی لارجو» (۱۹۴۸) جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن را دریافت کرد و برای نقش‌هایش در «عالی...

کلر ترور (متولد وملینگر؛ ۸ مارس ۱۹۱۰ – ۸ آوریل ۲۰۰۰) یک بازیگر آمریکایی بود. او در ۶۵ فیلم بلند از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۸۲ بازی کرد و برای نقش خود در فیلم «کی لارجو» (۱۹۴۸) جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن را دریافت کرد و برای نقش‌هایش در «عالی و قدرتمند» (۱۹۵۴) و «پایان مرگ» (۱۹۳۷) نامزد شد. ترور در فیلم «مینی‌بوس» (۱۹۳۹) بالاتر از جان وین نام برده شد. حرفه بازیگری ترور بیش از هفت دهه به طول انجامید و شامل موفقیت‌هایی در صحنه، رادیو، تلویزیون و سینما بود. او اغلب نقش‌های بلوند سخت‌گیر و انواع مختلف نقش «دختر بد» را بازی می‌کرد. او در تابستان ۱۹۲۹ با یک گروه نمایش در آن آربور، میشیگان، وارد صحنه شد. سپس به نیویورک بازگشت، جایی که در تعدادی از فیلم‌های کوتاه ویتافون که در بروکلین فیلمبرداری شده بودند، ظاهر شد و در تئاتر تابستانی اجرا کرد. در سال ۱۹۳۲، او به عنوان نقش اصلی زن در «سوت زدن در تاریکی» در برادوی بازی کرد. ترور در فیلم «جیمی و سالی» (۱۹۳۳) وارد دنیای فیلم شد. از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۸، ترور در ۲۹ فیلم بازی کرد و معمولاً یا نقش اصلی یا نقش قهرمان را داشت. در سال ۱۹۳۷، او دومین بازیگر زن اصلی (پس از سیلویا سیدنی) در «پایان مرگ» بود که به همراه همفری بوگارت بازی کرد و این باعث نامزدی او برای بهترین بازیگر مکمل زن شد. از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰، او در سریال رادیویی محبوب «بزرگ شهر» با ادوارد جی. رابینسون ظاهر شد و همزمان به ساخت فیلم‌ها ادامه داد. در اوایل دهه ۱۹۴۰، او همچنین یکی از بازیگران ثابت در برنامه «نمایش قدیمی طلا» با دُن آمه‌چی در شبکه رادیویی NBC Red بود که در ارائه‌های نمایش‌های مارک هلینگر به همراه آمه‌چی بازی می‌کرد. در سال ۱۹۳۹، او به عنوان یک بازیگر پیشرو به خوبی شناخته شده بود. یکی از اجراهای به یاد ماندنی او در این دوره شامل فیلم وسترن «مینی‌بوس» (۱۹۳۹) است. دو تا از به یاد ماندنی‌ترین نقش‌های ترور در کنار دیک پاول در «قتل، عشق من» (۱۹۴۴) و با لورنس تیئرنی در «متولد برای کشتن» (۱۹۴۷) بود. در «کی لارجو» (۱۹۴۸)، ترور نقش گی داون، یک خواننده الکلی و همسر یک گانگستر را بازی کرد. برای این نقش، او جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن را دریافت کرد. سومین و آخرین نامزدی اسکار او به خاطر بازی‌اش در «عالی و قدرتمند» (۱۹۵۴) بود. در سال ۱۹۵۷، او برای نقش خود در قسمت «نمایش تولیدکنندگان» با عنوان «دودزورث» یک امی دریافت کرد. ترور در دهه ۱۹۵۰ به نقش‌های مکمل منتقل شد و پس از میانه دهه ۱۹۶۰، حضورش به شدت نادر شد. او نقش شارلوت، مادر کی (سالی فیلد) را در «مرا بوس کن خداحافظی» (۱۹۸۲) بازی کرد. آخرین نقش تلویزیونی او در فیلم تلویزیونی «پیوندهای خانگی نورمن راکول» در سال ۱۹۸۷ بود. ترور در جوایز اسکار هفتادم در سال ۱۹۹۸ به عنوان مهمان ظاهر شد. برای سهمش در صنعت فیلم، او ستاره‌ای بر پیاده‌روی مشاهیر هالیوود در ۶۹۳۳ بلوار هالیوود دارد.