بیوگرافی
کلودت کولبر در ۱۳ سپتامبر ۱۹۰۳ در سن-مانده، وال-دو-مارن، فرانسه به دنیا آمد و سه سال بعد به عنوان کودک به ایالات متحده آورده شد. او با نام امیلی 'لیلی' کلودت چوشوین متولد شد و در نیویورک به دبیرستان رفت. او در حالی که در لیگ هنرجویان هنر تحصیل میکرد،...
کلودت کولبر در ۱۳ سپتامبر ۱۹۰۳ در سن-مانده، وال-دو-مارن، فرانسه به دنیا آمد و سه سال بعد به عنوان کودک به ایالات متحده آورده شد. او با نام امیلی 'لیلی' کلودت چوشوین متولد شد و در نیویورک به دبیرستان رفت. او در حالی که در لیگ هنرجویان هنر تحصیل میکرد، در سال ۱۹۲۳ نام کلودت کولبر را برای نخستین نقش خود در برادوی در نمایش "وایلد وستکوتها" انتخاب کرد. وسیله نمایشی قابل توجه او "بارکر" در سال ۱۹۲۷ بود. نخستین فیلم او یک فیلم صامت به نام "به خاطر عشق مایک" (۱۹۲۷) بود که توسط فرانک کاپرا کارگردانی شد. این فیلم با بودجهای اندک ساخته شد و شکست خورد و او قسم خورد که این آخرین نقش فیلمی او خواهد بود: "من فقط وقتی که سقوط پیش آمد برادوی را ترک کردم. رکود اقتصادی تئاتر را کشت و فیلمها نعمت الهی بودند." با این حال، او سال بعد موفقیت اول فیلمی خود را در "بانوی دروغها" (۱۹۲۹) به دست آورد.
فیلمهای قابل توجه اولیه او همگی پرفروش بودند و شامل "کلئوپاترا" (۱۹۳۴) میشد که در آن نقش اصلی را به طرز جذابی ایفا کرد. او بزرگترین موفقیت خود را در کمدی کاپرا "یک شب اتفاق افتاد" (۱۹۳۴) به دست آورد که در آن نقش یک ارثبر فراری را با جذابیت فراوان در مقابل کلارک گیبل بازی کرد و برای این نقش جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. تا سال ۱۹۳۸، توانایی تیزبین او در کسب و کار او را به پردرآمدترین ستاره هالیوود تبدیل کرد. اما تا سال ۱۹۵۰، ستاره او شروع به افول کرد. او در سال ۱۹۵۶ به صحنه بازگشت و جایگزین مارگارت سالاوان در کمدی "جانوس" شد. بعداً در تولیدات دیگر برادوی نیز ظاهر شد، از جمله "کابینت ازدواج". علاوه بر صحنه، او برنامههای ویژه تلویزیونی انجام داد و در یک فیلم تلویزیونی قابل توجه، "دو خانم گرنویل" (۱۹۸۷) نقش مکمل داشت که برای آن جایزه گلدن گلوب دریافت کرد. در سال ۱۹۸۹، به او جایزه دستاورد زندگی از مرکز کندی برای هنرهای نمایشی اهدا شد.
او در سال ۱۹۲۸ با بازیگر نورمن فاستر ازدواج کرد، اگرچه هرگز با هم زندگی نکردند و پس از هفت سال جدا شدند. او به زودی پس از آن با جراح دکتر جوئل پرسمن ازدواج کرد و تا زمان مرگ او در سال ۱۹۶۸ در کنار هم بودند. در سالهای اخیر، او زمان خود را بین آپارتمانی در نیویورک و خانهای مزرعهای ۲۰۰ ساله در اسپایتتاون، باربادوس تقسیم کرد، جایی که مهمانانی مانند فرانک سیناترا و رونالد ریگان را پذیرایی کرد. او پس از سکته مغزی خود در جزیره باربادوس ماند. در ۳۰ ژوئیه ۱۹۹۶، کلودت در اسپایتتاون، باربادوس درگذشت. او ۹۲ ساله بود.
نمایش بیشتر