بیوگرافی
کولومبا دومینگوئز آدالی (۴ مارس ۱۹۲۹ – ۱۳ اوت ۲۰۱۴) یک بازیگر سینمای مکزیکی بود. او به عنوان یک شخصیت کلیدی در دوران طلایی سینمای مکزیک شناخته می‌شود. او یکی از موزهای کارگردان فیلم امیلیو فرناندز به شمار می‌آید که به مدت چند سال با او رابطه عاشقانه داشت. او...
کولومبا دومینگوئز آدالی (۴ مارس ۱۹۲۹ – ۱۳ اوت ۲۰۱۴) یک بازیگر سینمای مکزیکی بود. او به عنوان یک شخصیت کلیدی در دوران طلایی سینمای مکزیک شناخته می‌شود. او یکی از موزهای کارگردان فیلم امیلیو فرناندز به شمار می‌آید که به مدت چند سال با او رابطه عاشقانه داشت. او به ویژه به خاطر بازی‌اش در فیلم پوبلرینا (۱۹۴۹) به یاد می‌آید که یکی از جواهرهای سینمای مکزیک محسوب می‌شود.
کولومبا دومینگوئز آدالی در ۴ مارس ۱۹۲۹ در گوایماس، سونورا، مکزیک متولد شد و در سنین بسیار کم به همراه خانواده‌اش به مکزیکو سیتی آمد. زمانی که او به یک مهمانی با یکی از خواهرانش رفت، توسط کارگردان سینمای مکزیکی امیلیو فرناندز کشف شد که از زیبایی او با ویژگی‌های بسیار مشخص مکزیکی شگفت‌زده شد و به او اجازه ورود به سینما را داد و در فیلم‌هایی مانند مروارید (۱۹۴۵) و ریو اسکندیدو (۱۹۴۷) نقش‌های کوچک به او داد. در سال ۱۹۴۸، فرناندز به او نقش منفی را در فیلم مکلاویا (۱۹۴۸) با ماریا فلیکس داد. بازی او مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و به لطف این فیلم، فرناندز به او نقش اصلی را که به بهترین فیلمش تبدیل شد، سپرد: پوبلرینا (۱۹۴۸). به لطف این فیلم، کولومبا به سرعت به ستاره‌ای مشهور تبدیل شد و در جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری به نمایش درآمد. در همان سال، او در لا مالکریدا، با دلاورس دل ریو و پدرو آرمنداریز شرکت کرد. با پیشرفت موفقیت پوبلرینا، کولومبا در ایتالیا برای شرکت در فیلم ل‌ایدرا (۱۹۵۰) قرارداد بست. در همان سال، او فیلم یک روز زندگی را ساخت که در مکزیک چندان مورد توجه قرار نگرفت اما در یوگسلاوی سابق موفقیت بزرگی کسب کرد و در سال ۱۹۵۲ اکران شد. کولومبا که در نقش‌های بومی محصور شده بود، در سال ۱۹۵۲ به‌طور حرفه‌ای از فرناندز جدا شد که به او اجازه داد به یک شخصیت اول تبدیل شود و تحت نظر کارگردانان دیگری کار کند، مانند لوئیس بونوئل (که با او در ال ریو و لا مرت (۱۹۵۵) کار کرد)، فرناندو مندز (کارگردان فیلم فرهنگی لادران د کاداورس (۱۹۵۷)، که به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک مکزیکی شناخته می‌شود) و اسماعیل رودریگز (که او را به دو شاهکار ستاره کرد: برادران آهنی (۱۹۶۱) و آنیماس ترخانو (۱۹۶۲) با بازیگر ژاپنی توشیرو میفونه)، بین دیگران. در سال ۱۹۶۲ او در ال تیه‌دور د میراکلوس شرکت کرد، فیلمی که نماینده آمریکای لاتین در نهمین جشنواره فیلم برلین بود. کولومبا همچنین اولین برهنگی رسمی را در سینمای مکزیک در فیلم لا ویرتود دسنودا (۱۹۵۶) انجام داد. در تلویزیون، دومینگوئز در برخی تله‌نوولاها مانند طوفان (۱۹۶۷) و کالسکه (۱۹۷۲) شرکت کرد. آخرین حضور او در تلویزیون در یادگیری عشق (۱۹۷۹) بود. پس از بازنشستگی‌اش در سال ۱۹۸۷، کولومبا به رقص، هنرهای انسانی، نقاشی (تا جایی که در اروپا نمایشگاهی برگزار کرد) و پیانو پرداخت. در سال ۲۰۰۸، پس از بیش از ۲۰ سال بازنشستگی از سینما، کارگردان مکزیکی روبرتو فیسکو او را با فیلم کوتاه پالموا به سینما بازگرداند. در همان سال، دومینگوئز در جشنواره بین‌المللی فیلم مرز، در شهر خوآرس مورد تقدیر قرار گرفت که در آن برخی از عناوین نماینده‌ای که در آن‌ها شرکت کرده بود، به نمایش درآمد. در سال ۲۰۱۰، دومینگوئز در فیلم‌های زبرا و پاک کردن حافظه یک حضور ویژه داشت. در سال ۲۰۱۲، او در فیلم آخرین نوشیدنی شرکت کرد. در مه ۲۰۱۳، کولومبا دومینگوئز با جایزه آریل طلایی برای مشارکت‌هایش در صنعت فیلم مکزیک تقدیر شد.
نمایش بیشتر
