Daniel Gélin

بیوگرافی

دانیل ایو آلفرد ژلین (۱۹ مه ۱۹۲۱ – ۲۹ نوامبر ۲۰۰۲) یک بازیگر فرانسوی بود. ژلین در آنگره، ماین-اِت-لوآر به دنیا آمد، پسر ایوان (زاده لو مِنه) و آلفرد ارنست ژوزف ژلین. وقتی ده ساله بود، خانواده‌اش به سن-مالو منتقل شدند، جایی که دانیل تا زمانی که به خاطر «رفتار ناشایست» اخراج...

دانیل ایو آلفرد ژلین (۱۹ مه ۱۹۲۱ – ۲۹ نوامبر ۲۰۰۲) یک بازیگر فرانسوی بود. ژلین در آنگره، ماین-اِت-لوآر به دنیا آمد، پسر ایوان (زاده لو مِنه) و آلفرد ارنست ژوزف ژلین. وقتی ده ساله بود، خانواده‌اش به سن-مالو منتقل شدند، جایی که دانیل تا زمانی که به خاطر «رفتار ناشایست» اخراج شد، به کالج رفت. پدرش سپس برای او شغفی در فروشگاهی که کنسرو ماهی نمک‌زده می‌فروخت پیدا کرد. دیدن فیلم «ورود هنرمندان» به کارگردانی مارک آلگرت، میل او به رفتن به پاریس برای آموزش بازیگری را برانگیخت. او در «کورس سیمن» در پاریس آموزش دید و سپس وارد «کنسرواتور ملی هنر دراماتیک» شد. در آنجا با لوئی ژووه آشنا شد و وارد یک حرفه تئاتری شد. او اولین حضور سینمایی‌اش را در سال ۱۹۴۰ در فیلم «میکت» داشت و برای چندین سال به عنوان بازیگر اضافی یا در نقش‌های کوچک در فیلم‌های فرانسوی بازی کرد. او در فیلم «مارتین رومانیاک» (۱۹۴۶) با ژان گابن و مارلنه دیتریش بازی کرد. او اولین نقش اصلی‌اش را در «قرار ملاقات در ژوئیه» (۱۹۴۹) به دست آورد. از آن زمان، او در بیش از ۱۵۰ فیلم بازی کرد، از جمله فیلم‌های ماکس اوفولس «لا راند» (۱۹۵۰) و «ل پلزیر» (۱۹۵۲)، «ادوارد و کارولین» از ژاک بکرو، فیلم‌های ساشا گیتری «اگر ورساي برایم تعریف می‌شد» (۱۹۵۴) و «ناپلئون» (۱۹۵۵)، «مردی که بیش از حد می‌دانست» از آلفرد هیچکاک (۱۹۵۶)، «وصیت اورفئوس» از ژان کوکتو (۱۹۶۰)، «نفس در قلب» (۱۹۷۱) و «شب وارِن» (۱۹۸۲). او همچنین یک فیلم به نام «دندان‌های بلند» را در سال ۱۹۵۲ نوشته و کارگردانی کرد. ژلین در دهه ۱۹۵۰ مرد اول سینمای فرانسه بود، اما با ظهور موج نو، حرفه‌اش کاهش یافت. او چندین سال در تئاتر کار کرد، اما بعداً به عنوان یک بازیگر شخصیت در صفحه نمایش به موفقیت جدیدی دست یافت. او از دهه ۱۹۷۰ تا زمان مرگش به طور گسترده‌ای در فیلم‌ها و تولیدات تلویزیونی فرانسه بازی کرد و غالباً نقش شخصیت‌های بدبین یا مردان پیر ناراضی را ایفا کرد. در سال ۱۹۴۶، ژلین با بازیگر دانیل دِلورم ازدواج کرد که از این ازدواج یک پسر به نام ژاویه ژلین، بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده به دنیا آمد. آنها در سال ۱۹۵۴ طلاق گرفتند. در حالی که هنوز با دِلورم ازدواج کرده بود، او با مدل ۱۷ ساله ماری کریستین اشنایدر رابطه‌ای داشت که منجر به تولد دختری به نام ماریا اشنایدر شد. به دلیل وضعیت او به عنوان یک مرد متأهل، ژلین نتوانست ماریا را به عنوان دخترش به رسمیت بشناسد. او چندین بار به دیدن کودک رفت اما در نهایت رابطه‌اش را با مادر او قطع کرد. ماریا اشنایدر و دانیل ژلین زمانی که او شانزده ساله بود دوباره ارتباط برقرار کردند و به دیدن او آمد. آنها در تماس ماندند، هرچند رابطه‌شان نامنظم بود. ژلین از سال ۱۹۵۴ تا طلاقشان در سال ۱۹۶۸ با مدل سیلویا هیرش ازدواج کرد. این ازدواج سه فرزند به دنیا آورد: پاسکال (که در یک سالگی درگذشت)، فیونا و مانوئل که دوتای آخر نیز بازیگر شدند. در سال ۱۹۷۳، او دوباره با لیدیا زاکس ازدواج کرد که از این ازدواج دختری به نام لورا به دنیا آمد. ژلین در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۲ در پاریس به علت نارسایی کلیوی درگذشت.