Dawn Addams

بیوگرافی

ویکتوریا داون آدامز (۲۱ سپتامبر ۱۹۳۰ – ۷ مه ۱۹۸۵) یک بازیگر بریتانیایی بود که به‌ویژه در فیلم‌های هالیوود در دهه ۱۹۵۰ و تلویزیون بریتانیا در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شناخته می‌شود. او در سال ۱۹۵۴ به عنوان یک پرنسس معرفی شد (تا سال ۱۹۷۱). آدامز در فلیکس‌تاو، سافک، انگلستان متولد...

ویکتوریا داون آدامز (۲۱ سپتامبر ۱۹۳۰ – ۷ مه ۱۹۸۵) یک بازیگر بریتانیایی بود که به‌ویژه در فیلم‌های هالیوود در دهه ۱۹۵۰ و تلویزیون بریتانیا در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شناخته می‌شود. او در سال ۱۹۵۴ به عنوان یک پرنسس معرفی شد (تا سال ۱۹۷۱). آدامز در فلیکس‌تاو، سافک، انگلستان متولد شد و دختر اثل ماری (متولد هیکی) و کاپیتان جیمز رامج آدامز از نیروی هوایی سلطنتی بود. مادرش زمانی که او جوان بود درگذشت و او دوران کودکی‌اش را در کلکته، هند گذراند. چهره و فیزیک آدامز توجه نمایندگان استعداد را جلب کرد. در دسامبر ۱۹۵۰، او قراردادی هفت‌ساله با استودیوهای مترو گلدوین مایر امضا کرد. کارنامه سینمایی او با نقشی در فیلم «شب به صبح» (۱۹۵۱) آغاز شد و فیلم‌های بعدی‌اش در مترو گلدوین مایر شامل «خواندن در باران» (۱۹۵۲)، «ماجراجویی در پلایموث» (۱۹۵۲)، «بیس جوان» (۱۹۵۳) و نقش اصلی زن در مقابل پیتر لاورد در «ساعت ۱۳» (۱۹۵۲) بود. او در فیلم «ماه آبی است» (۱۹۵۳) نقش دختر دیوید نایون را بازی کرد، فیلمی که به کاهش سیستم سانسور هالیوود که از سال ۱۹۳۴ برقرار بود، کمک کرد. او همچنین در همان سال به یک تور USO برای سرگرم کردن نیروها در کره رفت. او در باقی‌مانده دهه ۱۹۵۰ به طور مداوم در فیلم‌ها کار کرد، از جمله نقش پر سروصدایی به عنوان دوست‌دختر مدل ریچارد کارلسون در فیلم علمی تخیلی «سوارکاران به ستاره‌ها» (۱۹۵۴) و نقش اصلی زن در کنار چارلی چاپلین در آخرین کمدی که خودش در آن بازی کرد، «یک پادشاه در نیویورک» (۱۹۵۷). در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، او عمدتاً در برنامه‌های تلویزیونی بریتانیا و فیلم‌های فرانسوی ظاهر شد. او به‌طور نیمه‌منظم در سری آموزشی «در فرانسه» (۱۹۶۲) و نقش اصلی در چندین قسمت از «قدیس» (۱۹۶۲–۶۹) که راجر مور در آن به عنوان سایمون تمپلار بازی می‌کرد، حضور داشت. از آخرین فیلم‌های او می‌توان به دو فیلم ترسناک بریتانیایی، «عاشقان وامپیر» (۱۹۷۰) و «گنجینه ترس» (۱۹۷۳) اشاره کرد و او همچنین در کمدی بریتانیایی «پدر، پدر عزیز» (۱۹۷۱–۱۹۷۳) شخصیت ثابتی بود. یکی از آخرین نقش‌های تلویزیونی او در سریال علمی تخیلی «شوالیه‌های ستاره» (۱۹۷۷) بود. آدامز در اوایل دهه ۱۹۸۰ از بازیگری کناره‌گیری کرد و سال‌های باقی‌مانده خود را بین اروپا و ایالات متحده تقسیم کرد. او در سال ۱۹۵۴ با دون ویتوریو امانوئل ماسیمو، پرنس روکاسکا ازدواج کرد؛ این ازدواج موضوع یک داستان روی جلد در مجله لایف بود. آن‌ها چهار سال بعد از هم جدا شدند، هرچند تا سال ۱۹۷۱ به‌طور رسمی طلاق نگرفتند. پسرشان، پرنس استفانو (متولد ۱۹۵۵)، با آتالانتا فاکسول، دختر تهیه‌کننده فیلم ایوان فاکسول و لیدی ایدیت (لامبارت)، نوه نهمین ارل کاون ازدواج کرد. در سال ۱۹۷۴ او با جیمی وایت، یک تاجر بازنشسته، ازدواج کرد. آدامز در سال ۱۹۸۵ در سن ۵۴ سالگی به دلیل سرطان ریه در یک بیمارستان لندن درگذشت.