Edward Everett Horton

بیوگرافی

از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد ادوارد اورت هورتون جونیور (۱۸ مارس ۱۸۸۶ – ۲۹ سپتامبر ۱۹۷۰) یک بازیگر کاراکتر آمریکایی بود. او دوران طولانی را در فیلم، تئاتر، رادیو، تلویزیون و کار صداگذاری برای کارتون‌های متحرک گذراند. هورتون در سال ۱۹۰۶ کار خود را در صحنه آغاز کرد، با آواز خواندن و...

از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد ادوارد اورت هورتون جونیور (۱۸ مارس ۱۸۸۶ – ۲۹ سپتامبر ۱۹۷۰) یک بازیگر کاراکتر آمریکایی بود. او دوران طولانی را در فیلم، تئاتر، رادیو، تلویزیون و کار صداگذاری برای کارتون‌های متحرک گذراند. هورتون در سال ۱۹۰۶ کار خود را در صحنه آغاز کرد، با آواز خواندن و رقصیدن و بازی در نقش‌های کوچک در وادویل و تولیدات برادوی. در سال ۱۹۱۹، او به لس آنجلس، کالیفرنیا نقل مکان کرد، جایی که شروع به بازی در فیلم‌های هالیوود کرد. نخستین نقش اصلی او در کمدی "بیش از حد تجارت" (۱۹۲۲) بود، اما او نقش اصلی یک آهنگساز جوان ایده‌الیست کلاسیک را در درام "گدا بر روی اسب" (۱۹۲۵) ایفا کرد. در اواخر دهه ۱۹۲۰، او در کمدی‌های صامت دو ریلی برای Educational Pictures بازی کرد و در سال ۱۹۲۹ به فیلم‌های ناطق منتقل شد. به عنوان یک هنرمند آموزش‌دیده در صحنه، او به راحتی کارهای بیشتری در فیلم پیدا کرد و در برخی از نخستین فیلم‌های ناطق وارنر برادرز، از جمله "ترس" (۱۹۲۸) و "پسر سونی" (۱۹۲۹) حضور پیدا کرد. هورتون در ابتدا از نام اصلی خود، ادوارد هورتون، به‌طور حرفه‌ای استفاده می‌کرد. پدرش او را قانع کرد که نام کاملش را به‌طور حرفه‌ای به‌کار ببرد و استدلال کرد که ممکن است بازیگران دیگری نیز به نام ادوارد هورتون وجود داشته باشند، اما تنها یک فرد با نام ادوارد اورت هورتون وجود دارد. هورتون به زودی نوع خاص خود از واکنش دوگانه قدیمی را پرورش داد (واکنش یک بازیگر به چیزی، که پس از آن واکنشی تأخیری و شدیدتر رخ می‌دهد). در نسخه هورتون، او با لبخند و توافق با آنچه که تازه اتفاق افتاده، سرش را تکان می‌داد؛ سپس، وقتی که متوجه می‌شد، ویژگی‌های صورتش به‌طور کامل به یک ماسک جدی و ناراحت تبدیل می‌شد. هورتون در بسیاری از فیلم‌های کمدی در دهه ۱۹۳۰ بازی کرد، معمولاً نقش مردی خجالتی را ایفا می‌کرد که تا حد معینی با مشکلات خانگی یا حرفه‌ای کنار می‌آمد و سپس در نهایت برای یک پایان خوش خود را مطرح می‌کرد. با این حال، او بیشتر به خاطر کارش به عنوان یک بازیگر کاراکتر در نقش‌های حمایتی شناخته می‌شود. این نقش‌ها شامل "صفحه اول" (۱۹۳۱)، "مشکل در بهشت" (۱۹۳۲)، "آلیس در سرزمین عجایب" (۱۹۳۳)، "طلاق شاد" (۱۹۳۴، نخستین فیلم از چندین فیلم آستیر/رودجرز که هورتون در آن‌ها حضور داشت)، "کلاه بالا" (۱۹۳۵)، "خطر - عشق در کار" (۱۹۳۷)، "افق گمشده" (۱۹۳۷)، "تعطیلات" (۱۹۳۸)، "آقای جورداں می‌آید" (۱۹۴۱)، "آرسنیک و لایه قدیمی" (۱۹۴۴)، "دست پر از معجزات" (۱۹۶۱)، "این یک دنیا دیوانه، دیوانه، دیوانه، دیوانه است" (۱۹۶۳) و "جنس و دختر مجرد" (۱۹۶۴) بود. آخرین نقش او در فیلم کمدی "ترکی سرد" (۱۹۷۱) بود، که در آن شخصیتش تنها از طریق حرکات صورت ارتباط برقرار می‌کرد.