بیوگرافی
ارول لسلی تامسون فلین (20 ژوئن 1909 - 14 اکتبر 1959) بازیگر و نویسنده استرالیایی-آمریکایی بود. او به عنوان یک قهرمان رمانتیک کاریزماتیک در هشت فیلمی که با اولیویا دی هاویلند بازی کرد، به یاد آورده می‌شود. نقش نمادین فلین به عنوان رابین هود در "ماجراهای رابین هود" (1938) بود.
پس...
ارول لسلی تامسون فلین (20 ژوئن 1909 - 14 اکتبر 1959) بازیگر و نویسنده استرالیایی-آمریکایی بود. او به عنوان یک قهرمان رمانتیک کاریزماتیک در هشت فیلمی که با اولیویا دی هاویلند بازی کرد، به یاد آورده می‌شود. نقش نمادین فلین به عنوان رابین هود در "ماجراهای رابین هود" (1938) بود.
پس از امضای قرارداد با وارنر برادرز پیکچرز در ژانویه 1935، صعود فلین به شهرت سریع بود. استودیو تصمیم به ریسک پذیری و انتخاب این جوان 26 ساله ناشناخته به عنوان نقش اول در "کاپیتان خون" (1935) گرفت. این فیلم فلین را به عنوان یک ستاره بزرگ هالیوود و جانشین طبیعی داگلاس فیرنبکس معرفی کرد. این موفقیت بزرگ با "هجوم بریگاد روشن" (1936) و "ماجراهای رابین هود" (1938) دنبال شد، که گران‌ترین فیلمی بود که وارنر برادرز تا آن زمان ساخته بود. با وجود لهجه استرالیایی‌اش، فلین در وسترن‌های بسیار موفقی مانند "شهر دوج" (1939)، "شهر ویرجینیا" (1940)، "مسیر سانتافه" (1940) و "آنها با چکمه‌هایشان مردند" (1941) بازی کرد. محبوبیت این وسترن‌ها در احیای این ژانر نقش داشت.
در اواخر 1942، فلین به جرم تجاوز به عنف به دو دختر 17 ساله متهم شد. با وجود تبرئه‌اش، پوشش خبری محاکمه منجر به رایج شدن عبارت "در مانند فلین" شد. با ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم، فلین سعی کرد به خدمت برود اما به دلیل بزرگ شدن قلب، سل نهفته و مالاریا (که در گینه نو مبتلا شده بود) به عنوان 4-F رده‌بندی شد. در طول جنگ، او چندین فیلم با کارگردان راول والش ساخت. این فیلم‌ها شامل "جنتلمن جیم" (1942) - یکی از نقش‌های مورد علاقه فلین - و فیلم‌های جنگی مانند "سفر ناامید" (1942) و "هدف، برمه!" (1945) بودند.
از آنجا که از تصویر عمومی‌اش به عنوان یک زن‌باره و ناتوانی‌اش در خدمت در جنگ رنج می‌برد، فلین بیشتر به زندگی اعتیاد به مواد مخدر و الکلیسم غرق شد. افت تدریجی او در موفقیت‌های فیلم‌هایش و ظاهر جسمانی پیری‌اش مشخص شد. تا اواخر دهه 50، فلین با نقش‌هایش در "خورشید نیز برمی‌خیزد" (1957)، "زیاد، خیلی زود" (1958) و "ریشه‌های بهشت" (1958) به صحنه بازگشت. در 1959، او در ونکوور، کانادا به دلیل حمله قلبی درگذشت. خودزندگی‌نامه جنجالی فلین "راه‌های شریر، شریر من" (1959) پس از مرگش منتشر شد. او همچنین دو رمان نوشت: "Beam Ends" (1937) و "Showdown" (1946).
نمایش بیشتر
