بیوگرافی
رالف نادر (متولد ۲۷ فوریه ۱۹۳۴) یک فعال سیاسی آمریکایی، نویسنده، سخنران و وکیل است که به خاطر مشارکتش در حفاظت از مصرف‌کننده، محیط‌زیست و اصلاحات دولتی شناخته می‌شود. او در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به خاطر کتابش "ناامن در هر سرعت" مشهور شد که به انتقاد از صنعت خودروسازی...
رالف نادر (متولد ۲۷ فوریه ۱۹۳۴) یک فعال سیاسی آمریکایی، نویسنده، سخنران و وکیل است که به خاطر مشارکتش در حفاظت از مصرف‌کننده، محیط‌زیست و اصلاحات دولتی شناخته می‌شود. او در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به خاطر کتابش "ناامن در هر سرعت" مشهور شد که به انتقاد از صنعت خودروسازی به خاطر سوابق ایمنی آن پرداخت و به تصویب قانون ایمنی ترافیک و وسایل نقلیه موتوری ملی در سال ۱۹۶۶ کمک کرد.
نادر، پسر مهاجران لبنانی به ایالات متحده، در دانشگاه پرینستون و دانشکده حقوق هاروارد تحصیل کرد. او برای اولین بار در سال ۱۹۶۵ با انتشار کتاب "ناامن در هر سرعت" به شهرت رسید، که نقدی بسیار تاثیرگذار بر سوابق ایمنی تولیدکنندگان خودروهای آمریکایی بود. پس از انتشار "ناامن در هر سرعت"، نادر گروهی از دانشجویان حقوق داوطلب - که به آنها "سربازان نادر" گفته می‌شد - را در تحقیقاتی درباره کمیسیون تجارت فدرال رهبری کرد که منجر به اصلاح و بازسازی آن نهاد شد. در دهه ۱۹۷۰، نادر از محبوبیت رو به رشدش برای تأسیس چندین گروه حمایت‌گر و ناظر از جمله گروه تحقیقاتی منافع عمومی، مرکز ایمنی خودرو و شهروند عمومی استفاده کرد. دو هدف برجسته نادر، شورلت کورور و فورد پینتو بودند.
نادر چهار بار برای ریاست‌جمهوری ایالات متحده نامزد شد، در سال‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ با حزب سبز، در سال ۲۰۰۴ با حزب اصلاح‌طلب و در سال ۲۰۰۸ به‌عنوان یک نامزد مستقل. در هر کمپین، نادر گفت که به دنبال برجسته کردن مسائل کم‌گزارش شده و نیاز به اصلاحات انتخاباتی است. او در هنگام نامزدی‌اش در سال ۲۰۰۰ نزدیک به سه میلیون رأی دریافت کرد، اما همچنین جنجالی به‌دلیل ادعاهایی مبنی بر اینکه کمپین او به پیروزی کاندیدای جمهوری‌خواه جورج بوش در انتخابات نزدیک مقابل کاندیدای دموکرات ال گور کمک کرد، به وجود آورد.
نادر دو بار نیمن فلو بوده و نویسنده یا هم‌نویسنده بیش از دو دوجین کتاب است و موضوع یک فیلم مستند درباره زندگی و کارش، "مردی غیرمنصف" بوده که در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۰۶ به نمایش درآمد. او به‌طور مکرر به فهرست‌های "۱۰۰ آمریکایی تاثیرگذارترین" راه یافته است، از جمله فهرست‌هایی که توسط نشریات لایف، تایم و آتلانتیک منتشر شده است. نیویورک تایمز او را "ناامید" توصیف کرده است.
نمایش بیشتر
