Fortunio Bonanova

بیوگرافی

فورتونیو بونانوا، نام مستعار جوزپ لوئیس مول، (۱۳ ژانویه ۱۸۹۵ – ۲ آوریل ۱۹۶۹) خواننده باریتون اسپانیایی و بازیگر فیلم، تئاتر و تلویزیون بود. او گاهی به عنوان تهیه‌کننده و کارگردان نیز فعالیت می‌کرد. بر اساس گفته لوئیس فابراگاس کویخارت، نام مستعار فورتونیو بونانوا به آرزوی او برای دستیابی به ثروت...

فورتونیو بونانوا، نام مستعار جوزپ لوئیس مول، (۱۳ ژانویه ۱۸۹۵ – ۲ آوریل ۱۹۶۹) خواننده باریتون اسپانیایی و بازیگر فیلم، تئاتر و تلویزیون بود. او گاهی به عنوان تهیه‌کننده و کارگردان نیز فعالیت می‌کرد. بر اساس گفته لوئیس فابراگاس کویخارت، نام مستعار فورتونیو بونانوا به آرزوی او برای دستیابی به ثروت و عشقش به محله بونانوا در زادگاهش، پالما اشاره دارد. او در جوانی، تحت نام واقعی‌اش، به عنوان یک اپراتور تلگراف حرفه‌ای فعالیت می‌کرد. او موسیقی را زیر نظر ایتالیایی به نام گیواچینی آموخت. در سال ۱۹۲۱، به عنوان خواننده در تانهوزر، در تئاتر پرینسیپال پالما، نخستین‌بار روی صحنه رفت. همان سال، به همراه گروهی از روشنفکران مایورکی و خورخه لوئیس بورخس (که به طور موقت با خانواده‌اش در مایورکا زندگی می‌کرد)، بیانیه اولترالیست را با نام فورتونیو بونانوا امضا کرد. همچنین در سال ۱۹۲۱، در یک فیلم صامت به نام دون خوان تنوریو به کارگردانی برادران بانیوس بازی کرد که سال بعد در نیویورک و هالیوود به نمایش درآمد. او بعدها در سال ۱۹۲۴ نسخه خود از دون خوان را کارگردانی کرد. در سال ۱۹۲۷، در فیلم عشق سونیا به کارگردانی آلبرت پارکر و با بازی گلوریا سوانسون بازی کرد. در سال ۱۹۳۲، نقش‌های کوچکی در تولیدات هالیوود با بازی جوآن بنت و مری آستور داشت. در همین دوره، در نیویورک در چندین اپرا و همچنین در زارزولاهای «ترانه فراموشی»، «دوکسه تابارین»، «گاوین‌ها» و «مونتریا» به اجرا پرداخت. در سال ۱۹۳۴، به اسپانیا بازگشت و در فیلم «غایب» که توسط آنتونیو گراچیانی نوشته و کارگردانی شده بود، نقش مهمی ایفا کرد. در سال ۱۹۳۵، در فیلم «آقای بزرگ» به کارگردانی ماکسیما نوسیگ بازی و خوانندگی کرد. در سال ۱۹۳۶، با آغاز جنگ داخلی اسپانیا، به ایالات متحده بازگشت، جایی که در فیلمی به نام «کاپیتان طوفان» در نقش کاپیتان بیل بازی کرد، که توسط ژول برنهارت کارگردانی شده بود. پس از آن به تدریج نقش‌های بازیگری و خوانندگی بزرگتری، عمدتاً در فیلم‌های انگلیسی‌زبان، به ویژه بعد از سال ۱۹۴۰، به دست آورد. از جمله نقش‌های او می‌توان به سیگنور ماتیسته، مربی اپرای سوزان الکساندر کین در «شهروند کین» (۱۹۴۱)؛ ژنرال سباستیانو در «پنج قبر به قاهره» (۱۹۴۳)؛ دون میگل در «قوی سیاه» (۱۹۴۲)؛ فرناندو در «برای کی زنگ به صدا درمی‌آید» (۱۹۴۳)؛ سم گارلوپیس در «غرامت مضاعف» (۱۹۴۴)؛ و کریستف کلمب خواننده در «از کجا برویم؟» اشاره کرد. او به فعالیت خود در دهه‌های بعدی در مجموعه‌ای از نقش‌های شخصیتی ادامه داد.