بیوگرافی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
فریدا اینسکور (متولد فریدا رایتمن، ۲۹ ژوئن ۱۹۰۱ – ۲۶ فوریه ۱۹۷۶) بازیگری متولد اسکاتلند بود که به خاطر خلق نقش سورل بلیس در نمایش «تب هیجان» نوئل کاوارد در برادوی شناخته میشود. او همچنین در تولید برادوی «فرار» جان گالزورتی در سال ۱۹۲۷ نقش زن با...
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
فریدا اینسکور (متولد فریدا رایتمن، ۲۹ ژوئن ۱۹۰۱ – ۲۶ فوریه ۱۹۷۶) بازیگری متولد اسکاتلند بود که به خاطر خلق نقش سورل بلیس در نمایش «تب هیجان» نوئل کاوارد در برادوی شناخته میشود. او همچنین در تولید برادوی «فرار» جان گالزورتی در سال ۱۹۲۷ نقش زن با موی کوتاه را بازی کرد.
دیبیوت بازیگری اینسکور در «حقیقت دربارهٔ بلیدز» (۱۹۲۲) بود که در تئاتر بوث در برادوی اجرا شد. اعتبارهای دیگر برادوی او شامل «تو و من» (۱۹۲۳)، «زن در هیئت منصفه» (۱۹۲۳)، «پنجرهها» (۱۹۲۳)، «حقه» (۱۹۲۴)، «آریادنه» (۱۹۲۵)، «تب هیجان» (۱۹۲۵)، «عشق در مه» (۱۹۲۶)، «موتزارت» (۱۹۲۶)، «ترلاونی از "چاهها"» (۱۹۲۷)، «فرار» (۱۹۲۷-۱۹۲۸)، «ناپی» (۱۹۳۱)، «شرکتکنندگان در مهمانی» (۱۹۳۱)، «بهار برای هنری» (۱۹۳۱-۱۹۳۲)، «وقتی خانمها ملاقات میکنند» (۱۹۳۳)، «رویاهای کاذب، وداع» (۱۹۳۴)، «لیدی جین» (۱۹۳۴)، «همسر سرباز» (۱۹۴۴-۱۹۴۵)، «خواندن پریها» (۱۹۴۵-۱۹۴۶) و «هرگز نمیتوانی بگویی» (۱۹۴۸) است.
فریدا رایتمن نام خانوادگی مادرش را به عنوان نام حرفهای خود انتخاب کرد و به هالیوود رفت و در فیلم «فرشته تاریک» (۱۹۳۵) دیبیوت خود را در سینما انجام داد. دیگر فیلمهای او شامل «مری اسکاتلند» (۱۹۳۶)، «نامه» (۱۹۴۰)، «محاکمه ماری داگان» (۱۹۴۱)، «هرگز ثروتمند نخواهی شد» (۱۹۴۱) و «جایی در آفتاب» (۱۹۵۱) است.
او در کنار لورنس اولیویه و گریر گارسون به عنوان کارولین بیگلی در نسخه فیلمی ۱۹۴۰ از «غرور و تعصب» ظاهر شد. او نقش اصلی را در فیلم «این را یک روز بنامید» داشت، فیلمی که در آن با الیویا دی هاویلند، بونیتا گرانویل، رولند یانگ و ایان هانتر بازی کرد. او در حداقل یک قسمت از «پری میسون» به عنوان هوپ کوئنتین در «پرونده روزنامهنگار حسود» (فصل ۵، ۱۹۶۱) حضور داشت.
توضیحات فوق از مقاله ویکیپدیای فریدا اینسکور است که تحت مجوز CC-BY-SA منتشر شده و فهرست کامل مشارکتکنندگان در ویکیپدیا موجود است.
نمایش بیشتر