Gabriele Ferzetti

بیوگرافی

گابریله فرزتی (متولد پاسکواله فرزتی؛ ۱۷ مارس ۱۹۲۵ – ۲ دسامبر ۲۰۱۵) بازیگر ایتالیایی بود که بیش از ۱۶۰ اعتبار در فیلم، تلویزیون و تئاتر داشت. دوران اوج حرفه‌اش در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بود. نقش اول فرزتی در فیلم لو زاپاتوره (۱۹۵۰) بود. او دو بار در فیلم‌های پوچینی (۱۹۵۳)...

گابریله فرزتی (متولد پاسکواله فرزتی؛ ۱۷ مارس ۱۹۲۵ – ۲ دسامبر ۲۰۱۵) بازیگر ایتالیایی بود که بیش از ۱۶۰ اعتبار در فیلم، تلویزیون و تئاتر داشت. دوران اوج حرفه‌اش در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بود. نقش اول فرزتی در فیلم لو زاپاتوره (۱۹۵۰) بود. او دو بار در فیلم‌های پوچینی (۱۹۵۳) و کاسا ریکوردی (۱۹۵۴) نقش پوچینی را ایفا کرد. او در فیلم بحث‌برانگیز آوانتورای میکل آنژو آنتونیونی (۱۹۶۰) به عنوان یک پلی‌بوی بی‌قرار به شهرت بین‌المللی دست یافت. پس از یک سری اجراهای عاشقانه، در ایتالیا به عنوان یک مرد اول با ظاهری شیک و اشرافی شناخته شد. فرزتی در نقش لوط در اپیک کتاب مقدس جان هیوستون، کتاب مقدس: در آغاز... (۱۹۶۶) بازی کرد و در نقش بارون راه‌آهن مورتون در فیلم یک بار در غرب (۱۹۶۸) اثر سرجیو لئونه ظاهر شد. شاید معروف‌ترین نقش او در سطح بین‌المللی، در فیلم جیمز باند، در خدمت مخفی ملکه‌اش (۱۹۶۹) به عنوان مارک آنژ دراکو بود، اگرچه صدایش توسط بازیگر بریتانیایی دیوید دی کیزر دوبله شده بود. او شاید بیشتر برای غیرجریان اصلی به خاطر نقش روانپزشک هانس در فیلم شب‌بان (۱۹۷۴) اثر لیلیانا کاوانی شناخته شده بود. در دهه ۱۹۷۰، او در تعداد قابل توجهی از فیلم‌های جنایی، اغلب به عنوان بازپرس، ظاهر شد. او در فیلم جولیا و جولیا، در کنار لورنس الیویه در اینچون (۱۹۸۲) و فیلم کالت، قهرمان عمل اول، بازی کرد. در اواخر حرفه‌اش، او نقش نونو را در سریال تلویزیونی خانواده فوق‌العاده ایفا کرد و همچنین در فیلم من عشق هستم (۲۰۰۹) اثر لوکا گوادagnino ظاهر شد. فرزتی در ۲ دسامبر ۲۰۱۵ در سن ۹۰ سالگی درگذشت.