George Winslow

بیوگرافی

از ویکی‌پدیا، دایرةالمعارف آزاد جورج "فوق‌هورن" وینسلو (۳ مه ۱۹۴۶ – ۱۳ ژوئن ۲۰۱۵)، که با نام جورج کارل ونتزلافت متولد شد، یک بازیگر کودک آمریکایی از دهه ۱۹۵۰ بود که به خاطر صدای بلند و لحن بی‌احساسش شناخته می‌شد. او در چندین فیلم بازی کرد، برخی از آنها در کنار...

از ویکی‌پدیا، دایرةالمعارف آزاد جورج "فوق‌هورن" وینسلو (۳ مه ۱۹۴۶ – ۱۳ ژوئن ۲۰۱۵)، که با نام جورج کارل ونتزلافت متولد شد، یک بازیگر کودک آمریکایی از دهه ۱۹۵۰ بود که به خاطر صدای بلند و لحن بی‌احساسش شناخته می‌شد. او در چندین فیلم بازی کرد، برخی از آنها در کنار ستاره‌هایی چون مریلین مونرو، کری گرانت، جینجر راجرز، دین مارتین و جری لوئیس. در اواخر دهه ۱۹۵۰، او از بازیگری بازنشسته شد. او به خاطر صدای خشنش به عنوان یک کودک لاغر با موهای بلوند تیره و چشمان عمیق آبی، به "فوق‌هورن" معروف شد. ونتزلافت، بومی لس آنجلس، وارد صنعت سرگرمی شد و در برنامه رادیویی خانوادگی آرت لینک‌لتر، "مردم خنده‌دار هستند"، ظاهر شد. زمانی که لینک‌لتر از او نامش را پرسید، این نوجوان گفت: "جورج ونتزلافت، اما ترجیح می‌دهم کیسی جونز باشم"، با لحنی که لینک‌لتر و حضار را خنداند. کری گرانت، که این برنامه را شنیده و تحت تأثیر صدای غیرمعمول ونتزلافت و غریزه‌های کمدی‌اش قرار گرفته بود، او را به کارگردان نورمن تائورگ معرفی کرد که منجر به نقش‌های او در فیلم‌های گرانت، "اتاقی برای یکی بیشتر" (۱۹۵۲) و "کسب و کار میمون" (همچنین ۱۹۵۲) شد که در آن جینجر راجرز و مریلین مونرو نیز بازی می‌کردند و این فیلم اولین حضور سینمایی او با موهای پلاتینی بلوند بود. سپس در "آقای سرپرست" (۱۹۵۳) بازی کرد، جایی که با کلیفتون وب شوخی می‌کرد و در کمدی موزیکال "هنرمندان و مدل‌ها" (۱۹۵۵) نقش کوچکی داشت، با دین مارتین، جری لوئیس، دوروتی مالون و تازه‌وارد شیرلی مک‌لین، که آروآ او را "آخرین فیلم 'خوب' ونتزلافت" نامید. تا سن ۱۲ سالگی، وینسلو از صفحه نمایش بازنشسته شد.