بیوگرافی
جرالدین سو پیج (۲۲ نوامبر ۱۹۲۴ – ۱۳ ژوئن ۱۹۸۷) یک بازیگر آمریکایی بود. او به خاطر کارش در برادوی و همچنین در فیلمها و تولیدات تلویزیونی بزرگ هالیوود مورد تحسین قرار گرفت و موفق به کسب یک جایزه اسکار (از هشت نامزدی)، دو جایزه امی پرایم تایم، دو جایزه...
جرالدین سو پیج (۲۲ نوامبر ۱۹۲۴ – ۱۳ ژوئن ۱۹۸۷) یک بازیگر آمریکایی بود. او به خاطر کارش در برادوی و همچنین در فیلمها و تولیدات تلویزیونی بزرگ هالیوود مورد تحسین قرار گرفت و موفق به کسب یک جایزه اسکار (از هشت نامزدی)، دو جایزه امی پرایم تایم، دو جایزه گلدن گلوب، یک جایزه بافتا، و چهار نامزدی برای جایزه تونی شد.
او از اهالی کریکزویل، میسوری بود و در مؤسسه هنر شیکاگو و همچنین با اوتا هاگن و لی استراسبرگ در نیویورک درس خواند قبل از اینکه به نقش اول خود در فیلم وسترن هوندو (۱۹۵۳) منصوب شود، که برای او اولین نامزدی اسکار برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به ارمغان آورد. او بعداً به دلیل ارتباطش با هاگن در هالیوود سیاهلیست شد و به مدت هشت سال در فیلم کار نکرد. پیج به کار خود در تلویزیون و روی صحنه ادامه داد و اولین نامزدی جایزه تونی را برای بازی در «پرنده شیرین جوانی» (۱۹۵۹–۶۰) به دست آورد، نقشی که او در اقتباس فیلم ۱۹۶۲ دوباره ایفا کرد و این فیلم به او جایزه گلدن گلوب را اهدا کرد.
او نامزدیهای اضافی اسکار را برای نقشهایش در «تو حالا یک پسر بزرگ هستی» (۱۹۶۶) و «پیت و تیلی» (۱۹۷۲) به دست آورد و سپس نامزدی تونی را برای بازی در تولید صحنهای «شخص مضحک منفرد» (۱۹۷۴–۷۵) کسب کرد. دیگر حضورهای فیلمی او در این زمان شامل فیلمهای هیجانی «چه بر سر عمه آلیس آمده؟» (۱۹۶۹) در کنار روت گوردون و «فریبزده» (۱۹۷۱) در کنار کلینت ایستوود بود. در سال ۱۹۷۷، او صدای مادام مدوسا را در انیمیشن «نجاتدهندگان» والت دیزنی ارائه داد و سپس در فیلم «داخلی» وودی آلن (۱۹۷۸) نقشی ایفا کرد که به او جایزه بافتا برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن را اهدا کرد.
پس از اینکه در سال ۱۹۷۹ به خاطر کارهای صحنهایاش به تالار مشاهیر تئاتر آمریکا راه یافت، پیج به برادوی بازگشت و در نقش اصلی «اگنس آف گاد» (۱۹۸۲) بازی کرد و سومین نامزدی جایزه تونی را به دست آورد. پیج برای بازیهایش در «پاپ گرینویچ ویلج» (۱۹۸۴) و «سفر به بونتیفول» (۱۹۸۵) نامزد جایزه اسکار شد که دومی به او جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن را اهدا کرد. پیج در سال ۱۹۸۷ در نیویورک در حین اجرای تئاتر «روح شاد» در برادوی درگذشت، برای این نمایش او چهارمین نامزدی جایزه تونی را کسب کرد.
نمایش بیشتر