بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دائره‌المعارف آزاد
گوردون وینیوو جونز (۵ آوریل ۱۹۱۱ – ۲۰ ژوئن ۱۹۶۳) یک بازیگر شخصیت آمریکایی بود که عضو گروه بازیگری غیررسمی جان وین بود و بیشتر به خاطر بازی در نقش دشمن تلویزیونی لو کستلو به نام "مایک پلیس" و همچنین بازی به عنوان زنبور سبز در اولین...
از ویکی‌پدیا، دائره‌المعارف آزاد
گوردون وینیوو جونز (۵ آوریل ۱۹۱۱ – ۲۰ ژوئن ۱۹۶۳) یک بازیگر شخصیت آمریکایی بود که عضو گروه بازیگری غیررسمی جان وین بود و بیشتر به خاطر بازی در نقش دشمن تلویزیونی لو کستلو به نام "مایک پلیس" و همچنین بازی به عنوان زنبور سبز در اولین فیلم از دو سریال سینمایی که بر اساس آن برنامه رادیویی قدیمی ساخته شده بود، شناخته می‌شود.
جونز که در آیووا به دنیا آمده بود، یک ورزشکار دانشجویی و بازیکن ستاره فوتبال (با نام مستعار "بول" جونز) در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس بود و همچنین چند فصل فوتبال حرفه‌ای بازی کرده بود. او کار خود را با بازی در نقش‌های کوچک در فیلم "پنجه میمون" (۱۹۳۳) به کارگردانی وسلی راگلس و ارنست بی. شوئدساک آغاز کرد، و اولین نقش معتبر خود را در فیلم "بگذارید آن را داشته باشند" (۱۹۳۵) به کارگردانی سم وود و "سلام سرخ" (۱۹۳۵) به کارگردانی سیدنی لندفیلد ایفا کرد. تا سال ۱۹۳۷، او به یک قرارداد در RKO Radio Pictures منتقل شده بود. در سال ۱۹۴۰، جونز نقش اصلی در زنبور سبز را بازی کرد اما در دنباله آن نقش را تکرار نکرد.
جونز دارای یک کمیسیون ذخیره در ارتش بود و پس از فیلمبرداری نقش‌هایش به عنوان "خرابکار" در فیلم "خواهرم آیلین" (۱۹۴۲) و "آلاباما اسمیت" در "تایگرهای پرواز" (۱۹۴۲)، که یک فیلم محبوب جنگی با بازی جان وین بود، به خدمت احضار شد. این فیلم آغازگر همکاری ۲۰ ساله جونز با وین بود، که او نیز بازیکن فوتبال سابق در دانشگاه کالیفرنیا جنوبی بود.
جونز بعد از جنگ به همکاری خود با ارتش ادامه داد و دانشجویان دانشگاهی را به در نظر گرفتن دوره‌های آموزشی افسران ذخیره تشویق کرد. پس از از سرگیری حرفه بازیگری‌اش در اواخر دهه ۱۹۴۰، جونز در نقش‌های برجسته‌ای در فیلم‌های جان وین "بیگ جیم مک‌لین" (۱۹۵۲) و "جزیره در آسمان" (۱۹۵۳) ظاهر شد.
تا پایان دهه ۱۹۴۰، جونز به یک شخصیت فیزیکی‌تر تبدیل شده و به نقش‌های کاراکتری بسیار فیزیکی وارد شده بود. او دیگر یک بازیگر اصلی نبود اما شخصیتی کمدی از یک شرور را توسعه داده بود که با کارهای باد ابوت و لو کستلو هماهنگ بود. همکاری جونز با این دو در "بیوه آرزومند واگن گپ" (۱۹۴۷) با نقش سنگین فیلم، جیک فریم، آغاز شد و از طریق سریال تلویزیونی "شو ابوت و کستلو" ادامه یافت. جونز نقش "مایک پلیس"، رقیب بزرگ و پرصدای کستلو را ایفا کرد. این برنامه تنها برای دو فصل تولید شد، اما به خاطر پخش مکرر و انتشار دی‌وی‌دی در قرن ۲۱، شناخت مداوم برای جونز را تضمین کرد.
جونز همچنین در طول دهه ۱۹۵۰ در فیلم‌ها و تلویزیون بسیار فعال بود، در فیلم‌هایی که از ترسناک علمی‌تخیلی "هیولایی که جهان را به چالش کشید" تا کمدی جنسی "مرخصی کامل" با بازی تونی کورتیس و جانت لی متغیر بود و در سریال‌های تلویزیونی از "مک‌کوی‌های واقعی" تا "تفنگ‌دار" حضور داشت. جونز همچنین در دو فیلم بسیار موفق دیزنی در اوایل دهه ۶۰، "استاد فراموشکار" و "پسر فلابر" ظاهر شد. او در هر دو فیلم نقش مربی‌های پرمشغله مدرسه را بازی کرد. همچنین با میتزی گرین و ویرجینیا گیبسون در کمدی تلویزیونی کوتاه‌مدت "این هم هالیوود" (۱۹۵۵) بازی کرد و در سال‌های اولیه "ماجراهای اوزی و هریت" نقش تکراری به عنوان همسایه، باچ بارتون را داشت.
جونز به کمپانی جان وین بازگشت و در نقش داگلاس، دشمن بوروکراتیک در برابر جی.دبلیو. مک‌لینتک وین در کمدی وسترن "مک‌لینتک!" (۱۹۶۳) بازی کرد. جونز به طور غیرمنتظره‌ای در ۱۲ ژوئن ۱۹۶۳ به دلیل حمله قلبی درگذشت، پنج ماه قبل از انتشار آن فیلم.
جونز یک ستاره در پیاده‌روی شهرت هالیوود در سمت غرب بلوک ۱۶۰۰ خیابان واین دارد.
نمایش بیشتر
