بیوگرافی
گریس پاتریشیا کلی (۱۲ نوامبر ۱۹۲۹ – ۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲) بازیگر آمریکایی بود که پس از بازی در چندین فیلم مهم در اوایل تا میانه دهه ۱۹۵۰، در آوریل ۱۹۵۶ با ازدواج با پرنس رینیه سوم به پرنسس موناکو تبدیل شد.
کلی در یک خانواده کاتولیک برجسته در فیلادلفیا به دنیا...
گریس پاتریشیا کلی (۱۲ نوامبر ۱۹۲۹ – ۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲) بازیگر آمریکایی بود که پس از بازی در چندین فیلم مهم در اوایل تا میانه دهه ۱۹۵۰، در آوریل ۱۹۵۶ با ازدواج با پرنس رینیه سوم به پرنسس موناکو تبدیل شد.
کلی در یک خانواده کاتولیک برجسته در فیلادلفیا به دنیا آمد. پس از فارغ‌التحصیلی از آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا در سال ۱۹۴۹، کلی به بازی در تولیدات تئاتری و پخش‌های تلویزیونی در شهر نیویورک پرداخت. او با بازی در فیلم ماجراجویی-رومانتیک جان فورد به نام موگامبو (۱۹۵۳) به شهرت رسید که برای آن نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای بازی‌اش در درام دختر روستایی (۱۹۵۴) به دست آورد. دیگر آثار قابل توجه او شامل وسترن ساعت موعود (۱۹۵۲)، کمدی رمانتیک جامعه عالی (۱۹۵۶) و سه تریلر معمایی متوالی آلفرد هیچکاک: شماره‌گیری M برای قتل (۱۹۵۴)، پنجره عقبی (۱۹۵۴) و دزد گرفتن (۱۹۵۵) است.
کلی در سن ۲۶ سالگی از بازیگری کناره‌گیری کرد تا با رینیه ازدواج کند و وظایفش به عنوان پرنسس موناکو را آغاز کند. این زوج سه فرزند داشتند: پرنسس کارولین، پرنس آلبرت و پرنسس استیفنی. کارهای خیریه او بر روی کودکان و هنر متمرکز بود. در سال ۱۹۶۴، او بنیاد گریس پرنسس را برای حمایت از هنرمندان محلی تأسیس کرد. سازمان او برای حقوق کودکان، AMADE Mondiale، وضعیت مشورتی در UNICEF و UNESCO به دست آورد. آخرین مشارکت فیلمی کلی در مستند بچه‌های خیابان تئاتر (۱۹۷۷) به کارگردانی رابرت دورنهلm بود که در آن به عنوان راوی خدمت کرد. این فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم مستند شد.
کلی در سن ۵۲ سالگی در بیمارستان موناكو در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲ بر اثر جراحات ناشی از تصادف اتومبیل در روز قبل درگذشت. او در بین ۲۵ ستاره زن بزرگ سینمای هالیوود کلاسیک از سوی مؤسسه فیلم آمریکا در رتبه سیزدهم قرار دارد. پسرش، پرنس آلبرت، در سال ۱۹۸۴ جوایز پرنسس گریس را برای شناسایی هنرمندان نوظهور در فیلم، تئاتر و رقص تأسیس کرد.
نمایش بیشتر
