بیوگرافی
هنری استیونسون گاراوی (۱۶ آوریل ۱۸۷۱ – ۲۴ آوریل ۱۹۵۶)، که گاهی به عنوان هری استیونسون شناخته میشود، یک بازیگر تئاتر و فیلم بریتانیایی بود. او در بسیاری از فیلمهای دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ نقش مردان مهربان و دانا را ایفا کرد. از جمله نقشهای او میتوان به سر جوزف...
هنری استیونسون گاراوی (۱۶ آوریل ۱۸۷۱ – ۲۴ آوریل ۱۹۵۶)، که گاهی به عنوان هری استیونسون شناخته میشود، یک بازیگر تئاتر و فیلم بریتانیایی بود. او در بسیاری از فیلمهای دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ نقش مردان مهربان و دانا را ایفا کرد. از جمله نقشهای او میتوان به سر جوزف بنکز در «طغیان در کشتی بونتی» (۱۹۳۵) و آقای براونلو در «الیور تویست» اشاره کرد.
استیونسون در روبی در وارویکشایر تحصیل کرد و در دهه بیست زندگیاش بازیگری را آغاز کرد. او در صحنههای بریتانیا و آمریکا ظاهر شد و در سال ۱۹۰۱ در برادوی به عنوان پیامرسان در «پیامی از مریخ» debut کرد. در دهههای بعد، او در بیش از ۳۰ نمایش برادوی به ایفای نقش پرداخت. هنری استیونسون در سال ۱۹۱۷ در فیلم debut کرد و در چند فیلم صامت ظاهر شد، اما بیشتر به عنوان یک مرد مسن در فیلمهای صدادار شناخته شد. بین سالهای ۱۹۳۱ و ۱۹۳۲، او در نمایش موفق برادوی «سیانارا» با بیش از ۲۰۰ اجرا ظاهر شد. او برای نسخه فیلمی «سیانارا» به هالیوود آمد که رونالد کولمن در آن بازی میکرد و هنری استیونسون در یک نقش مکمل حضور داشت.
در همان سال، او نقش تاجر سی.بی. گارست را در «زن سرخمو» و دکتر الیوت را در «صورتحساب طلاق» ایفا کرد. سال بعد، این بازیگر متولد انگلیس به عنوان آقای لورنس، شخصیتی intimidating اما مهربان در «زنان کوچک» ظاهر شد. این بازیگر بلندقد و مو سفید، در ایفای نقشهای مکمل به تصویر کشیدن مردان بریتانیایی دانا، با وقار و مهربان تخصص داشت. او میتوانست "هم به صورت imposing و هم benevolent در تصورات پدرسالارانهاش باشد، معمولاً کلمات حکمتآمیز را بیان کرده یا کمکهای مردانگی ارائه دهد." او در مجموع در ۹۰ فیلم از ۱۹۱۷ تا ۱۹۵۱ ظاهر شد، اغلب به عنوان دکتر یا استاد، ژنرال، قاضی یا اشرافزاده. او اغلب نقش شخصیتهای تاریخی مانند سر جوزف بنکز در فیلم ماجراجویانه برنده اسکار «طغیان در کشتی بونتی» (۱۹۳۵) و فلوریموند کلود، کنت دو مرسی-آرژنتو در «ماری آنتوانت» (۱۹۳۸) را ایفا کرد.
استیونسون با ستاره فیلم ارول فلین در فیلمهای «کاپیتان خون»، «هجوم بریگاد سبک»، «شاهزاده و گدا» و «زندگی خصوصی الیزابت و اکسس» همکاری داشت؛ اغلب به عنوان دوست پدری و بالاتر از فلین.
او در سال ۱۹۳۹ نقش سر توماس لنسینگ را در «تارزان پسر را پیدا میکند!» ایفا کرد و نقش کاملاً متفاوتی به عنوان سر گای هندرسون در «تارزان و آمازونها» در سال ۱۹۴۵ بازی کرد. او به ندرت نقش شخصیتهای تاریک را ایفا کرد، از جمله استثنائات، آقای برانت snobbish در «آقای خوششانس» در سال ۱۹۴۳ بود. استیونسون همچنین در اقتباسهای ادبی ظاهر شد، به عنوان وکیل دوستانه هاویشام در «لرد فانتلروی کوچک» (۱۹۳۶) و به عنوان آقای براونلو در اقتباس ادبی دیوید لین از «الیور تویست» (۱۹۴۸). او آخرین فیلم خود را در سال ۱۹۴۹ ساخت، اما در دو سریال تلویزیونی در سال ۱۹۵۱ قبل از پایان کار خود ظاهر شد. در سال ۱۹۵۰، پس از پایان نقش خود به عنوان کاردینال گاسپار د کیروگا در نمایش درام «آن خانم»، استیونسون از صحنه کنارهگیری کرد.
او با بازیگر آن شوماکر ازدواج کرد. آنها یک دختر داشتند.
هنری استیونسون در سال ۱۹۵۶ در سن ۸۵ سالگی درگذشت. او توسط آن و دخترش زنده ماند.
نمایش بیشتر