بیوگرافی
ایران دان (متولد ایران ماری دان، ۲۰ دسامبر ۱۸۹۸ – ۴ سپتامبر ۱۹۹۰) یک بازیگر و خواننده فیلم آمریکایی در دهه‌های ۱۹۳۰، ۱۹۴۰ و اوایل ۱۹۵۰ بود. دان پنج بار برای جایزه اسکار بهترین بازیگر زن نامزد شد، برای عملکردهایش در فیلم‌های Cimarron (۱۹۳۱)، Theodora Goes Wild (۱۹۳۶)، The Awful...
ایران دان (متولد ایران ماری دان، ۲۰ دسامبر ۱۸۹۸ – ۴ سپتامبر ۱۹۹۰) یک بازیگر و خواننده فیلم آمریکایی در دهه‌های ۱۹۳۰، ۱۹۴۰ و اوایل ۱۹۵۰ بود. دان پنج بار برای جایزه اسکار بهترین بازیگر زن نامزد شد، برای عملکردهایش در فیلم‌های Cimarron (۱۹۳۱)، Theodora Goes Wild (۱۹۳۶)، The Awful Truth (۱۹۳۷)، Love Affair (۱۹۳۹) و I Remember Mama (۱۹۴۸). در سال ۱۹۸۵، دان برای خدماتش به هنرها، جایزه‌های مرکز کندی را دریافت کرد. دان در سال ۱۹۲۹ در حالی که در تئاتر Show Boat بازی می‌کرد، توسط هالیوود کشف شد. او با RKO قرارداد امضا کرد و در اولین فیلمش، Leathernecking (۱۹۳۰)، که نسخه‌ای سینمایی از موزیکال Present Arms بود، ظاهر شد. او در زمان ساخت اولین فیلمش در دهه سی زندگی‌اش بود و در رقابت با بازیگران جوان‌تر برای نقش‌ها قرار داشت و متوجه شد که اجتناب از سؤالاتی که سن او را فاش می‌کند، مفید است. مشاوران عمومی او به باور این موضوع دامن می‌زدند که او در سال ۱۹۰۱ یا ۱۹۰۴ متولد شده است و تاریخ اولی بر روی سنگ قبرش حک شده است.
در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، دان به یک قهرمان محبوب صفحه نمایش در فیلم‌هایی مانند Back Street (۱۹۳۲) و Magnificent Obsession (۱۹۳۵) تبدیل شد و نقش خود را به عنوان مگنولیا در Show Boat (۱۹۳۶) که توسط جیمز وِیل کارگردانی شده بود، دوباره ایفا کرد. Love Affair (۱۹۳۹) اولین از سه فیلمی است که او در مقابل چارلز بویر بازی کرد. او در فیلم موزیکال Roberta (۱۹۳۵) که با فرد آستر و جینجر راجرز بود، نقش آفرینی کرد و آهنگ "Smoke Gets in Your Eyes" را خواند.
دان در مورد تلاش برای اولین نقش کمدی‌اش، به عنوان شخصیت اصلی در Theodora Goes Wild (۱۹۳۶)، مضطرب بود، اما متوجه شد که از آن لذت می‌برد. او استعداد خوبی برای کمدی از خود نشان داد و با ترکیب ظرافت و دیوانگی، کیفیتی را در فیلم‌هایی مانند The Awful Truth (۱۹۳۷) و My Favorite Wife (۱۹۴۰) که هر دو با کری گرانت بودند، به نمایش گذاشت. نقش‌های دیگر او شامل جولی گاردینر آدامز در Penny Serenade (۱۹۴۱)، دوباره با گرانت، آنا و پادشاه سیام (۱۹۴۶) به عنوان آنا لئون‌ونز، لاوینیا دی در Life with Father (۱۹۴۷)، و مارتا هنسون در I Remember Mama (۱۹۴۸) بود. در The Mudlark (۱۹۵۰)، او تحت آرایش سنگین به سختی قابل شناسایی بود و نقش ملکه ویکتوریا را ایفا کرد.
کمدی It Grows on Trees (۱۹۵۲) آخرین نمایش دان بر روی صفحه بود، هرچند او سال‌ها به دنبال فیلمنامه‌های مناسب بود. سال بعد، او در نمایش مارس دی‌ماینس در نیویورک به عنوان عمل افتتاحیه ظاهر شد. در حین اقامتش در شهر، به عنوان مهمان مرموز در What's My Line؟ ظاهر شد. او همچنین در برنامه‌های تلویزیونی Ford Theatre، General Electric Theater و Schlitz Playhouse of Stars اجرا کرد و تا سال ۱۹۶۲ به بازیگری ادامه داد.
در سال‌های ۱۹۵۲–۵۳، دان نقش سردبیر روزنامه سوزان آرمسترانگ را در برنامه رادیویی Bright Star ایفا کرد. این کمدی-درام ۳۰ دقیقه‌ای همچنین با بازی فرد مک‌موری بود.
دان در یک مصاحبه اظهار کرد که او "آرزوهای ترسناک" برخی دیگر از بازیگران را نداشت و گفت: "من به بازیگری وارد شدم و از آن خارج شدم. بازیگری همه چیز نیست. زندگی کردن مهم‌تر است."
نمایش بیشتر
