Isabelle Renauld

بیوگرافی

ایزابل رنو (زاده ۲۴ نوامبر ۱۹۶۶ در سن‌مالو، ایل-اِت-ویلن) یک بازیگر فرانسوی است. او از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷ در مدرسه تئاتر نانتِر آماندیِر تحت نظر پاتریس ژرو آموزش دیده است. او در ژانویه ۲۰۱۰ به عنوان شوالیه‌ای از نشان هنر و ادبیات منصوب شد. ایزابل در سن‌مالو به دنیا آمد،...

ایزابل رنو (زاده ۲۴ نوامبر ۱۹۶۶ در سن‌مالو، ایل-اِت-ویلن) یک بازیگر فرانسوی است. او از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷ در مدرسه تئاتر نانتِر آماندیِر تحت نظر پاتریس ژرو آموزش دیده است. او در ژانویه ۲۰۱۰ به عنوان شوالیه‌ای از نشان هنر و ادبیات منصوب شد. ایزابل در سن‌مالو به دنیا آمد، پدرش داروساز و مادرش پژوهشگری در IFOP بود. والدینش زمانی که او ۵ ساله بود از هم جدا شدند و او با مادر و خواهرش که ۳ سال از او بزرگ‌تر بود، بزرگ شد. او به سرعت به تئاتر علاقه‌مند شد و در ۱۶ سالگی تصمیم گرفت به پاریس برود تا به بازیگری بپردازد. او در سال ۱۹۸۴ به "کلاس آزاد" کوره فلوران راه یافت، جایی که با پیر رومان آشنا شد که او را تشویق کرد تا برای مدرسه نانتِر آماندیِر که با پاتریس ژرو اداره می‌شود، امتحان دهد. او در این رقابت موفق شد و تنها ۲۰ نفر نخست به گروه بازیگری پاتریس ژرو پیوستند. او فنون بازیگری را از آنا جسویی، وینسنت پِرِز، والریا برونی تِدسکی، برونو تودسکینی و مارک سیتی آموخت. او در آنجا با لوران مالِه آشنا شد که شریک زندگی‌اش و پدر فرزندش، تئو، شد. در سال ۱۹۹۰، او نقش ایزابل را در فیلم «عملیات کُرند-بیف» در کنار ژان رنو و کریستین کلاویه ایفا کرد. او در سال ۱۹۹۶ با فیلم جنجالی «عشق کامل!» اثر کاترین بریات به شهرت رسید که جایزه میشل-سیمون را برایش به ارمغان آورد. یک سال بعد، در ۱۹۹۷، او با تئو آنجلوپولوس آشنا شد و در فیلم «جاودانگی و یک روز» بازی کرد که در سال ۱۹۹۸ جایزه نخل طلا در کن را دریافت کرد. او در سه فیلم از فرانسوا دیوپیرون در سال‌های ۱۹۹۹، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ (زندگی چیست؟، آقای ابراهیم و گل‌های قرآن، و خانه افسران) و دو فیلم از فیلیپ لیوره در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱ (نگران نباش، من خوبم و تمام آرزوهای ما) و دو فیلم از کاترین بریات بازی کرده است. او در پاریس زندگی می‌کند اما اغلب به سن‌مالو برمی‌گردد تا "شارژ" شود و با ریشه‌هایش دوباره ارتباط برقرار کند.