بیوگرافی
هلم مکسین ردِّی (۲۵ اکتبر ۱۹۴۱ – ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰) یک خواننده، ترانه‌سرا، نویسنده، بازیگر و فعال استرالیایی-آمریکایی بود. او در ملبورن، ویکتوریا، در یک خانواده هنری به دنیا آمد و در چهار سالگی به عنوان سرگرم‌کننده کار خود را آغاز کرد. او در رادیو و تلویزیون خواند و در...
هلم مکسین ردِّی (۲۵ اکتبر ۱۹۴۱ – ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰) یک خواننده، ترانه‌سرا، نویسنده، بازیگر و فعال استرالیایی-آمریکایی بود. او در ملبورن، ویکتوریا، در یک خانواده هنری به دنیا آمد و در چهار سالگی به عنوان سرگرم‌کننده کار خود را آغاز کرد. او در رادیو و تلویزیون خواند و در سال ۱۹۶۶ برنده یک مسابقه استعداد در برنامه تلویزیونی Bandstand شد؛ جایزه‌اش بلیطی به نیویورک و یک آزمون ضبط بود که موفقیت‌آمیز نبود. او برای ادامه کار خوانندگی بین‌المللی‌اش به شیکاگو و سپس به لس آنجلس رفت، جایی که در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۰ به ترتیب، تک‌آهنگ‌های "One Way Ticket" و "I Believe in Music" را منتشر کرد. سمت B تک‌آهنگ اخیر، "I Don't Know How to Love Him"، به شماره هشت در چارت پاپ مجله کانادایی RPM رسید. او یک سال بعد به رکوردهای کپیتال امضا کرد.
در دهه ۱۹۷۰، ردّی از موفقیت بین‌المللی برخوردار شد، به‌ویژه در ایالات متحده، جایی که ۱۵ تک‌آهنگ او به ۴۰ آهنگ برتر بیلبورد هات ۱۰۰ راه یافت. شش آهنگ به ۱۰ آهنگ برتر رسید و سه آهنگ به شماره یک رسیدند، از جمله آهنگ شناخته‌شده‌اش "I Am Woman". او ۲۵ آهنگ را در چارت بزرگسالان معاصر بیلبورد قرار داد؛ ۱۵ آهنگ به ۱۰ آهنگ برتر رسید و هشت آهنگ به شماره یک رسیدند، که شش آهنگ به‌طور متوالی بود. در سال ۱۹۷۴، در جوایز موسیقی آمریکایی، جایزه هنرمند زن محبوب پاپ/راک را برد. او در تلویزیون، اولین استرالیایی بود که یک برنامه واریته هفتگی یک ساعته در یک شبکه آمریکایی را میزبانی کرد و برنامه‌های ویژه‌ای را اجرا کرد که در بیش از ۴۰ کشور دیده شد.
بین دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، وقتی تک‌آهنگ‌اش "I Can't Say Goodbye to You" آخرین آهنگ او بود که در ایالات متحده جدول‌بندی شد، ردّی در موزیکال‌ها بازی کرد و آلبوم‌هایی مانند Center Stage را ضبط کرد قبل از اینکه در سال ۲۰۰۲ از اجرای زنده کناره‌گیری کند. او به دانشگاه در استرالیا بازگشت، مدرک گرفت و به عنوان هایپنوترابیست کلینیکی و سخنران انگیزشی فعالیت کرد. در سال ۲۰۱۱، پس از خواندن "Breezin' Along with the Breeze" با خواهر ناتنی‌اش، تونی لاموند، برای تولد لاموند، ردّی تصمیم به بازگشت به اجرای زنده گرفت.
آهنگ "I Am Woman" ردّی نقش مهمی در فرهنگ عامه ایفا کرد و به یک سرود برای فمینیسم موج دوم تبدیل شد. او به عنوان "دختر پوستر فمینیست" یا "نماد فمینیسم" شناخته شد. در سال ۲۰۱۱، بیلبورد او را به عنوان شماره ۲۸ هنرمند بزرگسال معاصر تمام دوران (شماره ۹ زن) معرفی کرد. در سال ۲۰۱۳، شیکاگو تریبون او را "ملکه پاپ دهه ۷۰" نامید.
نمایش بیشتر
