بیوگرافی
ژاک ویلره (۶ فوریه ۱۹۵۱ – ۲۸ ژانویه ۲۰۰۵) یک بازیگر فرانسوی بود که به خاطر نقش خود به عنوان فرانسوا پیون در کمدی «شام احمقها» در سطح بینالمللی شناخته شده است. در طول دوران حرفهای خود، جوایز زیادی از جمله مدال و عنوان برجسته «شوالیه لژیون دونور» را کسب...
ژاک ویلره (۶ فوریه ۱۹۵۱ – ۲۸ ژانویه ۲۰۰۵) یک بازیگر فرانسوی بود که به خاطر نقش خود به عنوان فرانسوا پیون در کمدی «شام احمقها» در سطح بینالمللی شناخته شده است. در طول دوران حرفهای خود، جوایز زیادی از جمله مدال و عنوان برجسته «شوالیه لژیون دونور» را کسب کرد.
ویلره با نام جکی بوفروآ در لوچ، اندر و لوآر، فرانسه، به دنیا آمد. پدر او الجزایری و مادرش فرانسوی بود. او در کنسرواتور پاریس (CNSAD) در یک کلاس با لوئی سینیر، پدربزرگ امانوئل سینیر و ماتیلد سینیر، تحصیل کرد. در حالی که او بیشتر به خاطر نقش فرانسوا پیون در «شام احمقها» مشهور بود، نقشهای celebrated دیگر او شامل موجود فضایی در «سوپ کلم»، مو اوتیستیک در «تابستان در سراشیبی نرم» و مارشال لودویگ فون آپفلاستودل در «پاپی مقاومت میکند» بود.
در زمان ساخت فیلم «یک سفر ساده» به کارگردانی لوران هینمان - فیلمی درباره ادغام و نژادپرستی و برخورد نسلها - او گفت که دیدن بازیگران جوان فیلم، باربارا شولتز و لوران دوتش، او را به یاد بیخیالیای که در جوانی با دوستانش در کنسرواتور داشت، انداخت.
زمانی که حرفهاش در اوج خود بود و با موفقیت «شام احمقها» همه چیز به طرز فاجعهآمیزی فروپاشید و این وضعیت بازتابی از طرح فیلم بود. ویلره از همسرش جدا شد و به دلیل مسائل مالیاتی دچار افت مالی شدیدی گردید که او را به افسردگی کشاند. ویلره به الکل روی آورد و الکلی شد. او خود را منزوی کرد و برای مدتهای طولانی پنهان شد. او بعداً گفت: الکل دوستی است، اما دوستی که به تو آسیب میزند.
عشق ویلره به حرفهاش به او کمک کرد تا کارش را از لبه پرتگاه نجات دهد. در یک مصاحبه در سال ۲۰۰۱، او از تحسین خود نسبت به هنرمندانی مانند جانی هالیدای و ژاک برل به خاطر سطح تعهدشان صحبت کرد و از نویسنده لوئی-فردینان سلین نقل قول کرد: وقتی مینویسم، balls خود را روی میز میگذارم.
در سال ۱۹۷۹، ویلره با ایرینا تاراسوف، یک بازیگر و نویسنده، ازدواج کرد. آنها در سال ۱۹۹۸ از هم جدا شدند. تاراسوف در کتابش «یک روز، همه چیز خوب خواهد شد» درباره زندگی مشترکشان نوشت.
در سال ۲۰۰۲، ویلره با سنی، یک بیوه سنگالی-فرانسوی که از طریق پدربزرگش، مور دیارا انداو، از نسل طولانی نجبای سِرِس از پادشاهی باستانی سالوم بود، آشنا شد و آنها به سرعت و به شدت عاشق هم شدند. آنها به مدت سه سال شریک بودند و او قرار بود به پاریس برود تا با او باشد که ویلره در ژانویه ۲۰۰۵ به دلیل خونریزی کبدی در اوور درگذشت. سنی یادداشتی از زندگی مشترکشان به نام «ژاک ویلره، بچه سفید من» نوشت که در سال ۲۰۰۵ در پاریس توسط «له شرش میدی» منتشر شد.
نمایش بیشتر