بیوگرافی
یاروسلاوا پاکورنا دختر نویسنده، مترجم و دانشمند تئاتر و دراماتورژ یاروسلاو پاکورنý (۱۹۲۰-۱۹۸۳) و مترجم ماریا پاکورنا (۱۹۲۲-۱۹۶۹) است، همسر دوم پدرش بازیگر لیبوشه پیشکوا (۱۹۲۴-۱۹۹۴) بود. بنابراین یاروسلاوا در یک محیط فرهنگی بزرگ شد و در دوران دبیرستان در گروه درام فعالیت می‌کرد، سپس در سال ۱۹۶۸ بازیگری را...
یاروسلاوا پاکورنا دختر نویسنده، مترجم و دانشمند تئاتر و دراماتورژ یاروسلاو پاکورنý (۱۹۲۰-۱۹۸۳) و مترجم ماریا پاکورنا (۱۹۲۲-۱۹۶۹) است، همسر دوم پدرش بازیگر لیبوشه پیشکوا (۱۹۲۴-۱۹۹۴) بود. بنابراین یاروسلاوا در یک محیط فرهنگی بزرگ شد و در دوران دبیرستان در گروه درام فعالیت می‌کرد، سپس در سال ۱۹۶۸ بازیگری را در DAMU مطالعه کرد و به‌طور همزمان در تئاتر واقعی زدنک نیجدلی و تئاتر وینوراد حضور داشت. پس از اتمام تحصیلاتش (۱۹۶۸) به تئاتر واقعی پیوست و تقریباً به مدت یک چهارم قرن (۱۹۶۸-۱۹۹۱) در آنجا فعالیت کرد. پس از انحلال این صحنه و تبدیل آن به تئاتر لابیرنت، پاکورنا همچنان در آنجا ماند (۱۹۹۱-۱۹۹۸). پس از سال ۱۹۹۸ بدون استخدام دائمی بود، اما به‌طور مهمان در تئاترهای مختلف در پراگ (تئاتر در رزنیک، تئاتر دیویسکی) ایفای نقش کرد و به‌عنوان نایپود در تئاتر در دلوه فعالیت کرد. او همچنین برای سازمان خیریه دوها کار می‌کرد و به‌عنوان بازیگر در خارج از پراگ (کلادنو، پریبرام، تئاتر برنو گوسا نا پرووازکو) نیز مورد توجه بود. او به‌عنوان مدرس رقص در یک مدرسه هنرهای زیبا در پراگ-مدرانه فعالیت کرده و تحت نظر ایوان ویسکول، تحصیلات تکمیلی را در DAMU گذرانده و در حال حاضر به‌عنوان دستیار علمی آموزش بازیگری در دانشکده تئاتر فعالیت می‌کند. در آغاز، یاروسلاوا پاکورنا نقش‌های کمدی دختران پرشور را بازی کرد و سپس به شخصیت‌های روان‌شناختی پیچیده‌ای دست یافت که توانست به کمک دامنه وسیعی از وسایل بیان به‌خوبی به تصویر بکشد. از نقاط قوت او می‌توان به توانایی بداهه‌گویی اشاره کرد، اگرچه همیشه به مطالعه نقش‌ها توجه زیادی داشت. از آثار صحنه‌ای قدیمی‌ترش، باید به نقش‌هایش در نمایشنامه‌های عمدتاً کلاسیک (راچک، زکروچنی زله زنه، ویسنووی ساد، خدمه دو پادشاه، سیرا نو از برگرک) اشاره کرد، اما در رپرتوار مدرن نیز موفق بود (عاشقان از کیوسک، آسنیشن). اخیراً در نقش‌های زن‌های مسن و خاص در تئاتر در دلوه (خواهران قاضی، فریب ذهن، تله موش) درخشیده و برای نقش هدویکا در نمایش «اردک وحشی» در سال ۲۰۰۵ جایزه آلفرد رادوک را دریافت کرده است. پاکورنا کار خود را در سینما با نقش‌های کوچک در زمان دانشجویی در DAMU (سُوحوزدی پانا، ۱۹۶۵؛ سِدِم زابیتَیخ، ۱۹۶۵) آغاز کرد. او تنها نقش اصلی خود، یعنی خدمتکار بدشانس آریا، را در فیلم کوتاه دانشجویی کارگردان لهستانی آگنیشکا هولند «گناه خدا» (۱۹۶۹) بازی کرد. در سینما، همچنین در عناوین کیفی نامتعادل، پاکورنا با فاصله‌های چند ساله ظاهر شد و تلویزیون فرصت‌های بیشتری به او داد، جایی که در نمایش‌ها، داستان‌های پریان و سریال‌ها بازی کرد (اف. ال. وِک، ۱۹۷۱؛ بِل یِدُون دُوم، ۱۹۷۴؛ واگن کودکی و امید، ۱۹۸۵). به‌مرور زمان، او به نقش‌های مادران منتقل شد و در این نقش‌ها فقط در سال‌های اخیر درخشش پیدا کرد (سمرادی، ۲۰۰۲؛ مِستِچْکو، ۲۰۰۳) و به‌ویژه باید به بازی او در نقش میریم شیمیکو در فیلم برنده جایزه «بی‌حوصلگی در برنو» (۲۰۰۳) اشاره کرد. آخرین بار یاروسلاوا پاکورنا را می‌توانیم در فیلم تلویزیونی «ساعت پیانو» (۲۰۰۷) ببینیم. پاکورنا نویسنده کتاب خودزندگی‌نامه‌ای به نام «مامان خانه نیست» (۲۰۰۶) است. برادر کوچکترش ایوان پاکورنý (*۱۹۵۲) بازیگر و کارگردان است.
نمایش بیشتر
