بیوگرافی
روبرت كاستل (به عربی: روبرت كاستل)، که نام واقعیاش روبرت آدولف موال است، بازیگر، موسیقیدان و کمدین است که در 21 مه 1933 در الجزیره در منطقه باب الود متولد شد.
روبرت كاستل کار خود را به عنوان یک موسیقیدان، بازیکن تار و سپس گیتاریست آغاز کرد و به پدرش، آهنگساز...
روبرت كاستل (به عربی: روبرت كاستل)، که نام واقعیاش روبرت آدولف موال است، بازیگر، موسیقیدان و کمدین است که در 21 مه 1933 در الجزیره در منطقه باب الود متولد شد.
روبرت كاستل کار خود را به عنوان یک موسیقیدان، بازیکن تار و سپس گیتاریست آغاز کرد و به پدرش، آهنگساز و نوازنده ویولن و خواننده آهنگهای سبک فرانسوی-عربی همراهی میکرد. به عنوان یک بازیگر جوان در گروه مرکز منطقهای هنرهای دراماتیک الجزیره، روبرت كاستل نقش روبرت لو بگ را در نمایش improvisation تئاتری در مورد زندگی پیدنوآرها، خانواده هرناندز، که توسط ژنوویه بایلاک در 17 سپتامبر 1957 در پاریس ایجاد شده بود، ایفا کرد. پس از کسب تجربه در سالن موسیقی، روبرت كاستل کار سینمایی خود را در سن 24 سالگی با فیلم "عاشقان فردا" اثر مارسل بلیستن آغاز کرد و سپس در "شاهدی در شهر" اثر ادوارد مولینارو بازی کرد.
در سال 1962، روبرت كاستل الجزیره تازه مستقل را ترک کرد و در پاریس با لوسیت ساهوکت (که در سال 1987 درگذشت) که با او ازدواج کرده بود، ساکن شد. این زوج در همان سال نمایشهای خود را به عنوان یک دو نفره آغاز کردند، به ویژه در الماس، جایی که برای فرانک سیناترا، مارلین دیتریش و فیلیپ کلی افتتاح کردند. در دهه 1970، این کمدین زنده و تحریکآمیز، نمایشهای تلویزیونی زیادی را با شریک محبوبش و انریکو ماکیاس اجرا کرد. برای سینما، این کمدین مو تیره، با پیشانی واضح که با دستانش صحبت میکند، از سبک محبوبش کنارهگیری کرد. او که به نماد "طنز پیدنوآر" در فرانسه تبدیل شده بود، در کنار ادیت پیاف در "عاشقان فردا" اثر مارسل بلیستن، پیر ریچارد در "بلوند بزرگ با کفش سیاه" اثر ایو روبر و ایزابل هوپر در "دوپون لاژوا" اثر ایو بواست بازی کرد. در سال 1982، او در سینمای الجزایر با بازی در "حسن تاکسی" به کارگردانی محمد سلیم ریاض در کنار روئیچد (احمد ایاد)، اوریدیا حمیتوش و سیدالی کوریهت حضوری بارز داشت. او تا اوایل دهه 2000 در مجموع در بیش از سی فیلم ظاهر شد.
روبرت كاستل چند سال به طور کمحاشیهای زندگی کرد قبل از اینکه به صحنه برگردد، این بار در یک موزیکال، در سال 2007 به لطف پروژه ال-گوستو. این پروژه که به دنبال گرد هم آوردن موسیقیدانان الجزایری، یهودی و مسلمان بود که بخشی از ارکستر الشابی ال الجزیره تحت سرپرستی حاج محمد انکا در اوایل دهه 1950 بودند، منجر به ساخت یک فیلم مستند شد که جوایز بینالمللی کسب کرد، ضبط یک آلبوم و یک تور بینالمللی که گروهی متشکل از 42 موسیقیدان را به کشورهای فرانسه، مغرب، تونس، سوئیس، بلژیک، ایالات متحده و هلند برد.
در سال 2008، روبرت كاستل خودنگاریاش را با نام "من 75 سال دارم [سنش]، اما همه چیز را دوباره تعریف میکنم" امضا کرد. او در سال 2013 به صحنه بازگشت تا آخرین نمایش انفرادیاش، "نوستالژری" را ارائه دهد. او در 5 دسامبر 2020 در پاریس در سن 87 سالگی درگذشت.
نمایش بیشتر