Jean Parker

بیوگرافی

از ویکی‌پدیا، دایره المعارف آزاد ژان پارکر (متولد لوئیس می گرین؛ ۱۱ اوت ۱۹۱۵ – ۳۰ نوامبر ۲۰۰۵) یک بازیگر فیلم و صحنه آمریکایی بود. او اولین تست بازیگری خود را در حین تحصیل در دبیرستان انجام داد. او در کنار بازیگران مشهور دیگری مانند کاترین هپبورن، رابرت دانات، ادوارد جی....

از ویکی‌پدیا، دایره المعارف آزاد ژان پارکر (متولد لوئیس می گرین؛ ۱۱ اوت ۱۹۱۵ – ۳۰ نوامبر ۲۰۰۵) یک بازیگر فیلم و صحنه آمریکایی بود. او اولین تست بازیگری خود را در حین تحصیل در دبیرستان انجام داد. او در کنار بازیگران مشهور دیگری مانند کاترین هپبورن، رابرت دانات، ادوارد جی. رابینسون، رندولف اسکات و لورل و هاردی بازی کرد. او چهار بار ازدواج کرد و یک پسر به نام رابرت لاوری هانکس داشت. پارکر در ۷۰ فیلم از ۱۹۳۲ تا ۱۹۶۶ ظاهر شد. در سال ۱۹۳۲، او به عنوان یک دختر گل و پوستر زنده در یک شناور در مسابقه گل رز شرکت کرد، جایی که توسط آیدا کاورمن، منشی بارز MGM لوئیس بی. مایر، دیده شد. روز بعد، استودیو با او تماس گرفت و او را برای تست بازیگری دعوت کرد. debut فیلم پارکر با فیلم "طلاق در خانواده" (۱۹۳۲) آغاز شد. او یک حرفه موفق در MGM، RKO و کلمبیا داشت که شامل نقش‌هایی در فیلم‌هایی مانند "زنان کوچک"، "بانوی روز"، "گابریل بر فراز کاخ سفید"، "بلوز لایم هاوس"، "شبح به غرب می‌رود" و "راسپوتین و امپراتریس" بود. در سال ۱۹۳۹، او در مقابل استن لورل و اولیور هاردی در "دوست‌های پرنده" RKO بازی کرد. پارکر در طول دهه ۱۹۴۰ در فیلم‌ها فعال باقی ماند و در مقابل لان چنی در "چشم‌های مرده" و سایر فیلم‌ها بازی کرد. در طول جنگ جهانی دوم، او به بسیاری از بیمارستان‌های جانبازان در سرتاسر ایالات متحده سفر کرد و در رادیو اجرا کرد. در دهه ۱۹۵۰، پارکر در کنار ادوارد جی. رابینسون در "سه‌شنبه سیاه" بازی کرد؛ نقش کوچکی اما موثر در "مبارز اسلحه" داشت و در "خیابان قانون‌گریز" (۱۹۵۵) ظاهر شد. آخرین حضور فیلم او "شورش آپاچی" (۱۹۶۶) بود. پارکر همچنین در برادوی ظاهر شد. در سال ۱۹۴۹، او جایگزین جودی هالیدِی در "دیروز به دنیا آمد" در برادوی شد و در این کلاسیک موفقیت‌آمیز اجرا کرد. او در برادوی در کنار برت لاهار در نمایش "برلکس" بازی کرد. او در باکس کانتی، پنسیلوانیا تابستان‌ها نمایش‌های استوک اجرا کرد، در نمایش "شمع و لکو" گشت و در تولیدات حرفه‌ای دیگر روی صحنه اجرا کرد. در سال ۱۹۵۴، پارکر نقش "کاتل کیت واتسون از وایومینگ" را در یک قسمت از سریال تلویزیونی "داستان‌های قرن" بازی کرد که اولین برنامه وسترن بود که جایزه امی را برنده شد. این سریال با بازی و روایت جیم دیویس بود. در اواخر حرفه و زندگی‌اش، پارکر به فعالیت‌های موفقی در دایره تئاتر سواحل غربی ادامه داد و به عنوان مربی بازیگری کار کرد. در سن ۸۳ سالگی، پارکر به خانه و بیمارستان سینما و تلویزیون در وودلند هیلز، کالیفرنیا منتقل شد، جایی که در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۵ به خاطر سکته مغزی در سن ۹۰ سالگی درگذشت. او را پسرش، رابرت، و نوه‌هایش کتی و نوا هانکس زنده نگه داشتند. او در پارک یادبود فارست لاون در هالیوود هیلز به خاک سپرده شد.