Jean-Paul Rouve

بیوگرافی

ژان-پل روو، متولد ۲۶ ژانویه ۱۹۶۷ در دانکرک (فرانسه)، یک بازیگر و کارگردان فرانسوی است. او تنها پسر است و در دانکرک بزرگ شده و در دوران تحصیل با تئاتر آشنا شد. او در مرکز ملی درام نورد-پاس دو کاله دوره‌هایی را گذراند و یک گروه تئاتر آماتور تأسیس کرد. بعد...

ژان-پل روو، متولد ۲۶ ژانویه ۱۹۶۷ در دانکرک (فرانسه)، یک بازیگر و کارگردان فرانسوی است. او تنها پسر است و در دانکرک بزرگ شده و در دوران تحصیل با تئاتر آشنا شد. او در مرکز ملی درام نورد-پاس دو کاله دوره‌هایی را گذراند و یک گروه تئاتر آماتور تأسیس کرد. بعد از دیپلم خود، به لیل رفت تا علوم اطلاعات و ارتباطات را مطالعه کند. در سال ۱۹۸۹، به لطف یکی از دوستانش، امانوئل لپوتر، در دوره‌ای که ایزابل نانتی در یک مدرسه تئاتر به نام کوره فلورنت تدریس می‌کرد، شرکت کرد و تصمیم گرفت در پاریس بماند تا کمدی را مطالعه کند. او در دهه ۱۹۹۰ با گروه کمدی رابین دِ بوا به عموم معرفی شد. او در دهه ۲۰۰۰ به عنوان یک نقش دوم تکراری در سینمای فرانسه در ژانرهای مختلف شناخته شد. بدین ترتیب، او در سال ۲۰۰۳ به خاطر بازی‌اش در درام تاریخی «آقای باتینیول» به کارگردانی ژرار ژوگنو جایزه سزار بهترین امید مرد را کسب کرد و سپس در سال ۲۰۰۵ برای بازی در نقش بدل میشل پولنارِف در کمدی «پودیم» به کارگردانی یان موآکس نامزد جایزه سزار بهترین بازیگر نقش مکمل شد. در سال ۲۰۰۶، او در کمدی «روزهای خوش ما» به کارگردانی اریک توledo و اولیویه ناکاش نقش کارگردان یک کمپ تابستانی را بازی کرد و سپس در فیلم بیوگرافی «لا موم» (۲۰۰۷) به کارگردانی اولیویه داهان در نقش لوئیز گاسیون بازی کرد. در دهه ۲۰۱۰، او به ویژه نقش جف توشه را در سری کمدی‌های موفق «توشه» به کارگردانی اولیویه بارو به عهده گرفت. او همچنین به کارگردانی فیلم‌هایی با حساسیت دراماتیک بیشتر ادامه می‌دهد، از جمله «وقتی کوچک می‌شوم» (۲۰۱۲)، «خاطرات» (۲۰۱۴) و «لولا و برادرانش» (۲۰۱۸).