بیوگرافی
ژانِت نولان (30 دسامبر 1911 – 5 ژوئن 1998) یک بازیگر آمریکایی بود. او نامزد چهار جایزه امی شد و در سریالهای تلویزیونی «ویرجینیایی» (1962–1971) و «سالی کثیف» (1974) و همچنین در فیلمهایی مانند «مکبث» (1948) نقشآفرینی کرد.
نولان کارنامه بازیگری پربار خود را در «پاسادنا پلیهاوس» در پاسادنا، کالیفرنیا آغاز...
ژانِت نولان (30 دسامبر 1911 – 5 ژوئن 1998) یک بازیگر آمریکایی بود. او نامزد چهار جایزه امی شد و در سریالهای تلویزیونی «ویرجینیایی» (1962–1971) و «سالی کثیف» (1974) و همچنین در فیلمهایی مانند «مکبث» (1948) نقشآفرینی کرد.
نولان کارنامه بازیگری پربار خود را در «پاسادنا پلیهاوس» در پاسادنا، کالیفرنیا آغاز کرد و در حالی که دانشجوی کالج شهر لس آنجلس بود، در سال 1932 در برنامه رادیویی «عمر خیام»، اولین پخش سراسری از ایستگاه KHJ، به عنوان بازیگر ظاهر شد. او به بازیگری در دهه 1990 ادامه داد.
نولان بیش از سیصد بار در تلویزیون ظاهر شد، از جمله در سریال آنتولوژی مذهبی «تقاطع» و به عنوان دکتر ماریون در قسمت «شفا دهنده» (1956) در سریال جنگ سرد «صلیبی» که با بازی برایان کیت ساخته شد. او در سریال ساندیکاتی «پلیس ایالتی» با راد کامرون نیز حضور داشت. نولان در قسمت «جانی یوم» (1959) از سریال وسترن ABC به نام «شورشی» که با بازی نیک آدامز بود، به عنوان امی زکر انتخاب شد. او در دو قسمت از درام جنایی دیوید جانسن به نام «ریچارد دایموند، کارآگاه خصوصی» ظاهر شد. او در قسمت «مرا تا مرگ دوست داشته باش» در «پیتر گان» در سال 1959 نقش آفرینی کرد. او در قسمت «نوع مناسب خانه» از مجموعه «آلفرد هیچکاک تقدیم میکند» که اولین بار در 9 مارس 1958 پخش شد، به عنوان سادی گریمز بازی کرد و همچنین در «بازگشت به خانه» در 13 ژوئن 1961 به عنوان خانم ادیت حضور داشت.
نولان از دبیرستان «آبراهام لینکلن» در زادگاهش لس آنجلس، کالیفرنیا فارغالتحصیل شد.
در سال 1935، نولان با بازیگر جان مکانتایر ازدواج کرد؛ این زوج تا مرگ او در سال 1991 با هم بودند. نولان و مکانتایر دو فرزند داشتند، بازیگران هالی و تیم.
نولان و مکانتایر چندین بار از اواخر دهه 1960 با هم کار کردند، گاهی به عنوان صداپیشه. آنها در یک خوانش تلویزیونی KCET در سال 1969 از نمایشنامه رادیویی نرمان کُروین به نام «طرح برای سرنگونی کریسمس» ظاهر شدند، با مکانتایر به عنوان شیطان و نولان به عنوان لوکریزیا بورجیا.
در سال 1977، آنها در بیست و سومین فیلم انیمیشن دیزنی به نام «نجاتدهندگان» ظاهر شدند، که در آن مکانتایر صدای گربه رافوس و نولان صدای موشماهی الی مِی را به عهده داشت. چهار سال بعد، این زوج در بیست و چهارمین فیلم دیزنی، «روباه و سگ» همکاری کردند، با مکانتایر به عنوان صدای آقای دیگر، یک جاندار بدخلق و نولان به عنوان صدای اصلی بیوه توید، بیوه مهربان و پیر که پس از کشته شدن مادرش، تود را پذیرفت.
آنها به طور مشترک در تلویزیون مهماننوازی کردند و غالباً نقش یک زوج متاهل را ایفا کردند، همانطور که در یک قسمت از «کشتی عشق» در سال 1978، «فرشتگان چارلی» در سال 1979، «هالک شگفتانگیز» در سال 1980، «گلیات در انتظار» در سال 1981، «کویینسی، م.ا» در سال 1983 و «دادگاه شب» در سال 1985، نقش والدین لوئیزیانایی دان فیلدینگ را بازی کردند.
نولان به دلیل سکته مغزی در مرکز پزشکی سیدرز-سینای در 5 ژوئن 1998 درگذشت. او در قبرستان «توباکو ولی» در یورکا، مونتانا دفن شد.
نمایش بیشتر