بیوگرافی
لارنس کر Olivier، بارون Olivier، OM (۲۲ مه ۱۹۰۷ – ۱۱ ژوئیه ۱۹۸۹) یک بازیگر و کارگردان انگلیسی بود که به همراه هم‌عصرانش رالف ریچاردسون، پگی اشکروفت و جان گیلبود، بر صحنه بریتانیا در اواسط قرن بیستم تسلط داشت. او همچنین در طول دوران حرفه‌ای خود در فیلم‌ها کار کرد...
لارنس کر Olivier، بارون Olivier، OM (۲۲ مه ۱۹۰۷ – ۱۱ ژوئیه ۱۹۸۹) یک بازیگر و کارگردان انگلیسی بود که به همراه هم‌عصرانش رالف ریچاردسون، پگی اشکروفت و جان گیلبود، بر صحنه بریتانیا در اواسط قرن بیستم تسلط داشت. او همچنین در طول دوران حرفه‌ای خود در فیلم‌ها کار کرد و بیش از پنجاه نقش سینمایی ایفا کرد. در اواخر کارش، در نقش‌های تلویزیونی موفقیت قابل توجهی کسب کرد.
خانواده او هیچ ارتباطی با تئاتر نداشتند، اما پدر Olivier، که یک کشیش بود، تصمیم گرفت که پسرش باید بازیگر شود. پس از حضور در یک مدرسه درام در لندن، Olivier فنون خود را در یک سری شغل‌های بازیگری در اواخر دهه ۱۹۲۰ آموخت. در سال ۱۹۳۰ او اولین موفقیت مهم خود را در وست اند در نمایش نامه زندگی خصوصی نوئل کواد به دست آورد و در اولین فیلمش ظاهر شد. در سال ۱۹۳۵ او در یک تولید مشهور از رومئو و ژولیت به همراه گیلبود و اشکروفت بازی کرد و تا پایان دهه به یک ستاره تثبیت شده تبدیل شد. در دهه ۱۹۴۰، به همراه ریچاردسون و جان بوریل، Olivier co-director تئاتر Old Vic بود و آن را به یک شرکت بسیار معتبر تبدیل کرد. از جمله نقش‌های مشهور او در آنجا می‌توان به ریچارد سوم شکسپیر و اودیپوس سوفوکل اشاره کرد. در دهه ۱۹۵۰ Olivier یک بازیگر-مدیر مستقل بود، اما دوران حرفه‌ای او در صحنه در رکود بود تا اینکه در سال ۱۹۵۷ به شرکت تئاتر پیشرو انگلیس پیوست و نقش اصلی در نمایش The Entertainer را بازی کرد، نقشی که بعدها در فیلم نیز ایفا کرد. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۳ او مدیر بنیانی تئاتر ملی بریتانیا بود و یک شرکت مقیم را اداره می‌کرد که بسیاری از ستاره‌های آینده را پرورش داد. از جمله نقش‌های خود در آنجا می‌توان به نقش اصلی در اتللو (۱۹۶۵) و شایلاک در تاجر ونیزی (۱۹۷۰) اشاره کرد.
از جمله فیلم‌های Olivier می‌توان به بلندی‌های بادگیر (۱۹۳۹)، ربکا (۱۹۴۰) و یک سه‌گانه از فیلم‌های شکسپیر به عنوان بازیگر-کارگردان اشاره کرد: هنری پنجم (۱۹۴۴)، هملت (۱۹۴۸) و ریچارد سوم (۱۹۵۵). فیلم‌های بعدی او شامل کفش‌های ماهیگیر (۱۹۶۸)، کارآگاه (۱۹۷۲)، مرد ماراتن (۱۹۷۶) و پسران از برزیل (۱۹۷۸) بود. حضورهای تلویزیونی او شامل اقتباسی از ماه و شش پنس (۱۹۶۰)، سفر طولانی به شب (۱۹۷۳)، عشق در میان ویرانه‌ها (۱۹۷۵)، گربه روی سقف داغ (۱۹۷۶)، برایدهد بازبینی شده (۱۹۸۱) و پادشاه لیر (۱۹۸۳) بود.
افتخارات Olivier شامل عنوان شوالیه (۱۹۴۷)، لقب زندگی (۱۹۷۰) و نشان شایستگی (۱۹۸۱) بود. برای کارهایش در صفحه نمایش چهار جایزه آکادمی، دو جایزه آکادمی فیلم بریتانیا، پنج جایزه امی و سه جایزه گلدن گلوب دریافت کرد. بزرگترین سالن تئاتر ملی به نام او نامگذاری شده و او در جوایز لارنس الیویه، که سالانه توسط انجمن تئاتر لندن اعطا می‌شود، یاد شده است. او سه بار ازدواج کرد: با بازیگرانی چون جیل اسموند از ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰، ویویان لی از ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ و جوآن پلاورایت از ۱۹۶۱ تا زمان مرگش.
توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا لارنس الیویه است که تحت مجوز CC-BY-SA منتشر شده و فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا موجود است.
نمایش بیشتر
