بیوگرافی
بازیگر سینمای شوروی و روسیه. او در سال 1976 به عنوان هنرمند مردمی جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه شناخته شد.
کوراولیوف در مسکو به دنیا آمد و در یک خانواده کارگری بزرگ شد. پدرش ویچسلاو یاکوولویچ کوراولیوف (1909–1979) به عنوان یک قفل‌ساز در انجمن ماشین‌سازی سالیوت کار می‌کرد و مادرش والنتینا...
بازیگر سینمای شوروی و روسیه. او در سال 1976 به عنوان هنرمند مردمی جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه شناخته شد.
کوراولیوف در مسکو به دنیا آمد و در یک خانواده کارگری بزرگ شد. پدرش ویچسلاو یاکوولویچ کوراولیوف (1909–1979) به عنوان یک قفل‌ساز در انجمن ماشین‌سازی سالیوت کار می‌کرد و مادرش والنتینا دمیتریونا کوراولیوا (1916–1993) یک آرایشگر بود. در سال 1941 با شروع تهاجم نازی به اتحاد جماهیر شوروی (که در روسیه به عنوان جنگ میهنی بزرگ شناخته می‌شود) مادرش به دلیل گزارشی نادرست دستگیر شد، به فعالیت‌های ضدانقلاب (ماده 58) متهم و به کار در کارخانه محلی در کاراگاندا، جمهوری قزاقستان تبعید شد. بعد از پنج سال او آزاد شد بدون اینکه حق زندگی در مسکو را داشته باشد و به زاشییک، استان مورمانسک در شمال دور روسیه فرستاده شد، جایی که به کار به عنوان آرایشگر ادامه داد. در سال 1948 او موفق شد اجازه ملاقات با پسرش را بگیرد که یک سال را با او در زاشییک گذراند و در سال 1951 او بالاخره به مسکو بازگشت.
در سال 1955 کوراولیوف وارد VGIK شد تا زیر نظر بوریس بیبیکوف بازیگری بخواند. او در سال 1960 فارغ‌التحصیل شد و به استودیو تئاتر بازیگران سینما پیوست. او در حالی که هنوز دانشجو بود، اولین حضورهای سینمایی‌اش را تجربه کرد. در سال 1960 توسط واسیلی شوشکین مورد توجه قرار گرفت و در فیلم دیپلم او با عنوان «گزارش از لبیاژیه» شرکت کرد. در سال 1961، هر دو در ملودرام محبوب «وقتی درختان بلند بودند» بازی کردند و در سال 1964 شوشکین نقش اصلی را در کمدی خود «پسری چنین وجود دارد» به او داد که شهرت واقعی را برای کوراولیوف به ارمغان آورد و او آن را آغاز کارنامه موفق سینمایی‌اش می‌دانست. او همچنین در فیلم «پسرت و برادر» (1965) بازی کرد و به قدری از کار کارگردان سپاسگزار بود که بعداً نام پسرش را به یاد شوشکین گذاشت.
نقش شورا بالاگرانوف در کمدی میخائیل شویتزر «گوساله طلایی کوچک» که بر اساس کتاب ایلف و پتروو ساخته شده بود، یکی از نخستین نقش‌های موفق او بود: او توانست تصویری از یک دزد کوچک بی‌پروا اما جذاب خلق کند. سایر نقش‌های قابل توجه او در آن دوره شامل خما برات در یکی از نخستین فیلم‌های ترسناک شوروی «وئی» (1967)، آنتاگونیست سوروکین در ملودرام روان‌شناختی «غیر تحت صلاحیت» (1969)، رابینسون کروزو در «زندگی و ماجراهای شگفت‌انگیز رابینسون کروزو» (1972) به کارگردانی استانیسلاو گاوروکین، افسر نازی کورت آیزمن در «هفده لحظه بهار» (1973) و لاور میرانویچ در «آخرین قربانی» (1975) ساخته پیوتر تودوروسکی بود.
در دهه 1970 او سالی سه تا چهار فیلم بازی کرد. حتی اگر کوراولیوف در بازی نقش‌های دراماتیک جدی مهارت داشت، او هنوز هم بیشتر به خاطر نقش‌های اصلی‌اش در فیلم‌های کمدی پرفروش شناخته می‌شود، مانند «آفونیا» (1975) به کارگردانی گئورگی دانیلیا (یازدهمین فیلم پرفروش شوروی، پرفروش‌ترین فیلم سال، 62.2 میلیون بیننده)، «ایوان واسیلیویچ: به آینده برمی‌گردد» (1973، هفدهمین فیلم پرفروش، 60 میلیون بیننده) و «نمی‌تواند باشد!» (1975، چهل و ششمین فیلم پرفروش با 46.9 میلیون بیننده)، «زیباترین و جذاب‌ترین» (1985) به کارگردانی جرالد بژانوف (پرفروش‌ترین فیلم 1985، 44.9 میلیون بیننده) و دیگران.
در اواخر دهه 1990 او مجری برنامه تلویزیونی محبوب «جهان کتاب‌ها» با لئونید کوراولیوف بود که در آن درباره انتشار کتاب‌های جدید صحبت می‌کرد. این برنامه بعد از دو سال تعطیل شد و سپس با مجریان جدید دوباره راه‌اندازی شد. در سال 2012 او نشان درجه IV «برای شایستگی به میهن» را دریافت کرد.
نمایش بیشتر
