بیوگرافی
لسلی کلر مارگارت کارون (متولد ۱ ژوئیه ۱۹۳۱) یک بازیگر، رقاص و نویسنده فرانسوی-آمریکایی است. او recipient جوایز مختلفی از جمله جایزه گلدن گلوب، دو جایزه بافتا و یک جایزه امی پرایم‌تایم بوده و همچنین نامزد دو جایزه اسکار شده است.
کانون کار خود را به عنوان یک بالرین آغاز کرد....
لسلی کلر مارگارت کارون (متولد ۱ ژوئیه ۱۹۳۱) یک بازیگر، رقاص و نویسنده فرانسوی-آمریکایی است. او recipient جوایز مختلفی از جمله جایزه گلدن گلوب، دو جایزه بافتا و یک جایزه امی پرایم‌تایم بوده و همچنین نامزد دو جایزه اسکار شده است.
کانون کار خود را به عنوان یک بالرین آغاز کرد. او با فیلم موزیکال «یک آمریکایی در پاریس» (۱۹۵۱) به دنیای سینما معرفی شد و سپس در فیلم‌های «مردی با کلاهی» (۱۹۵۱)، «خیابان افتخار» (۱۹۵۲) و «داستان سه عشق» (۱۹۵۳) بازی کرد و در ادامه به خاطر نقش یک یتیم در «لیلی» (همچنین ۱۹۵۳) مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، نقشی که به او جایزه بافتا برای بهترین بازیگر زن خارجی را به ارمغان آورد و نامزدی برای جایزه اسکار و جایزه گلدن گلوب نیز کسب کرد.
به عنوان یک بازیگر اصلی، کارون در فیلم‌هایی مانند «کفش شیشه‌ای»، «پدر دراز پا» (هر دو ۱۹۵۵)، «جی‌جی» (۱۹۵۸)، «فانی» (۱۹۶۱) که هر دو نامزدی گلدن گلوب را برای او به ارمغان آوردند، «تفنگ‌های تاریکی» (۱۹۶۲)، «اتاق L شکل» (هر دو ۱۹۶۲)، «پدر غاز» (۱۹۶۴) و «یک لطف ویژه» (۱۹۶۵) بازی کرد. برای نقش یک زن باردار مجرد در «اتاق L شکل»، کارون علاوه بر دریافت نامزدی دوم اسکار، جایزه گلدن گلوب برای بهترین بازیگر زن در فیلم درام و یک جایزه بافتا دیگر را نیز کسب کرد.
دیگر نقش‌های کارون شامل «آیا پاریس در حال سوختن است؟» (۱۹۶۶)، «این هم سرگرمی است!» (۱۹۷۴)، «مردی که زنان را دوست داشت»، «والنتینو» (هر دو ۱۹۷۷)، «آسیب» (۱۹۹۲)، «استخوان‌های خنده‌دار» (۱۹۹۵)، «شکلات» (۲۰۰۰) و «طلاق» (۲۰۰۳) است. در سال ۲۰۰۷، او جایزه امی پرایم‌تایم برای بهترین بازیگر مهمان در یک سریال درام را به خاطر بازی در نقش یک قربانی سوءاستفاده از کودکان در «قانون و نظم: واحد قربانیان خاص» دریافت کرد.
توضیحات فوق از مقاله ویکی‌پدیا درباره لسلی کارون، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
