Lucie Mannheim

بیوگرافی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد. لوسی مانهیم (۳۰ آوریل ۱۸۹۹ – ۲۸ ژوئیه ۱۹۷۶) خواننده و بازیگر آلمانی بود. مانهیم در برلین-کوپنیک متولد شد و در آنجا در رشتهٔ تئاتر تحصیل کرد و به سرعت به یک چهرهٔ محبوب تبدیل شد و در نمایش‌ها و موزیکال‌ها روی صحنه ظاهر شد. از جمله...

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد. لوسی مانهیم (۳۰ آوریل ۱۸۹۹ – ۲۸ ژوئیه ۱۹۷۶) خواننده و بازیگر آلمانی بود. مانهیم در برلین-کوپنیک متولد شد و در آنجا در رشتهٔ تئاتر تحصیل کرد و به سرعت به یک چهرهٔ محبوب تبدیل شد و در نمایش‌ها و موزیکال‌ها روی صحنه ظاهر شد. از جمله نقش‌های دیگر، او نقش نورا را در «خانه عروسکی» ایبسن، ماری را در «وویسک» بوشنر و ژولیت را در «رومئو و ژولیت» شکسپیر بازی کرد. او همچنین در سال ۱۹۲۳ کار سینمایی خود را آغاز کرد و در چندین فیلم صامت و ناطق از جمله «آتلانتیک» (۱۹۲۹) – اولین نسخه از داستان کشتی بدشانس RMS تایتانیک – ظاهر شد. آهنگساز والتر گوتزه اوپرای خود «جت الهی» (۱۹۳۱) را به‌طور خاص برای مانهیم نوشت. اما به عنوان یک یهودی، او مجبور شد در سال ۱۹۳۳ بازیگری را متوقف کند، زمانی که قراردادش در تئاتر دولتی لغو شد. او به سرعت آلمان را ترک کرد و ابتدا به چکسلواکی و سپس به بریتانیا رفت. او در آنجا در چندین فیلم ظاهر شد، به‌ویژه به عنوان جاسوس بدشانس آنابلا اسمیت در نسخه ۱۹۳۵ آلفرد هیچکاک از «۳۹ گام». در طول جنگ جهانی دوم، او در چندین فیلم ظاهر شد و همچنین برای آلمان تبلیغات پخش کرد – از جمله اجرای نسخه‌ای ضد هیتلر از «لیلی مارلین» در سال ۱۹۴۳. در سال ۱۹۴۱، او با بازیگر ماریوس گورینگ ازدواج کرد. او در سال ۱۹۴۸ به آلمان بازگشت و کار خود را به عنوان بازیگر در صحنه و فیلم از سر گرفت. در سال ۱۹۵۵، او به گروه بازیگران سریال تلویزیونی بریتانیایی «ماجراهای اسکارلت پیمپرنل» به عنوان کنتس لا والیر پیوست. او آخرین حضور خود در فیلم به زبان انگلیسی را در فیلم «بانی لیک گم شده است» در سال ۱۹۶۵ داشت. آخرین حضور او در یک فیلم تلویزیونی در سال ۱۹۷۰ بود. او در براونلاگه درگذشت. توضیحات فوق بر اساس مقاله ویکی‌پدیا درباره لوسی مانهیم، ۱ بارون تویدسمیر، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.