بیوگرافی
ماریا میچی (۱۴ مه ۱۹۲۱ – ۷ آوریل ۱۹۸۰) یک بازیگر زن ایتالیایی بود که با روبرتو روسلینی در دو شاهکار اولیه نئورئالیسم او: «رم، شهر باز» و «پایزا» همکاری کرد.
مچی ابتدا به عنوان منشی در یک دفتر وکالت کار کرد و سپس به عنوان پیشخدمت در تئاتر کواترو فونتانه...
ماریا میچی (۱۴ مه ۱۹۲۱ – ۷ آوریل ۱۹۸۰) یک بازیگر زن ایتالیایی بود که با روبرتو روسلینی در دو شاهکار اولیه نئورئالیسم او: «رم، شهر باز» و «پایزا» همکاری کرد.
مچی ابتدا به عنوان منشی در یک دفتر وکالت کار کرد و سپس به عنوان پیشخدمت در تئاتر کواترو فونتانه در رم مشغول به کار شد. او مورد توجه قرار گرفت و در فصل ۱۹۴۲-۱۹۴۳ در کنار سرجیو توفانو و دیانا توریری نقش‌های کوچکی به او داده شد. منتقد ایزابل بیگناردی او را "زنی بسیار نزدیک به مقاومت و حزب کمونیست" توصیف کرد. در سال ۱۹۴۸، او با کریستین-ژاک در «شارترز دو پارم» همکاری کرد. او در سپتامبر ۱۹۴۹ با دوک آگوستو تورلونی ازدواج کرد و دنیای سینما را ترک کرد تا به تئاتر بپردازد، به‌ویژه با کارگردان گیدو سالوینی همکاری کرد. این ازدواج در سال ۱۹۵۶ در سن مارینو باطل شد. او در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دوباره به کار سینما بازگشت و در ۱۲ فیلم از جمله «آخرین تانگو در پاریس» به کارگردانی برناردو برتولوچی و «سالون کیتی» به کارگردانی تینتو براس، آخرین فیلمش، بازی کرد.
توضیحات فوق از مقاله ویکی‌پدیا ماریا میچی، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
