Marie-Christine Barrault

بیوگرافی

ماری-کریستین بارو (متولد ۲۱ مارس ۱۹۴۴) یک بازیگر فرانسوی است. او به خاطر بازی‌اش در فیلم «پسرعمو دخترعمو» (۱۹۷۵) که برای آن نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد، شناخته شده است. در سال ۲۰۱۰، او خودزندگی‌نامه‌اش با عنوان «این راه طولانی برای رسیدن به تو» را منتشر کرد. ماری-کریستین بارو...

ماری-کریستین بارو (متولد ۲۱ مارس ۱۹۴۴) یک بازیگر فرانسوی است. او به خاطر بازی‌اش در فیلم «پسرعمو دخترعمو» (۱۹۷۵) که برای آن نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد، شناخته شده است. در سال ۲۰۱۰، او خودزندگی‌نامه‌اش با عنوان «این راه طولانی برای رسیدن به تو» را منتشر کرد. ماری-کریستین بارو در پاریس، فرانسه، به دنیا آمد و دختر مارتا (متولد والمیه) و ماکس-آنری بارو است. والدینش بعدها از هم جدا شدند. پدر بارو که در تئاتر کار می‌کرد، در حالی که او نوجوان بود درگذشت. بدون حمایت، مادرش نتوانست از او و برادرش، آلن، مراقبت کند. بارو توسط مادربزرگش، فلیسیت، بزرگ شد. او تحت آموزش بازیگری عمه و دایی‌اش، بازیگران فرانسوی ژان-لوئی بارو و مادلن رنو قرار گرفت. آن‌ها در ابتدا از رویاهای او برای تبدیل شدن به یک بازیگر حمایت نمی‌کردند. او در دبیرستان در نمایش‌ها بازی کرد و سپس در یک کنسرواتور بازیگری ثبت‌نام کرد. بارو کار خود را در تلویزیون با «اثر» (۱۹۶۷) آغاز کرد. او در فیلم بلند «شب من در مائود» (۱۹۶۹) به کارگردانی اریک رومر به طور رسمی وارد سینما شد. در سال ۱۹۷۰ بارو در کنار پیر ریچارد در فیلم کمدی «حواس پرت» ظاهر شد. در سال ۱۹۷۵ بارو در فیلم «پسرعمو دخترعمو» بازی کرد که برای آن نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر زن در یک نقش اصلی شد. او دوباره در سال ۱۹۷۸ با رومر همکاری کرد و نقش گویینور را در «پرسیوال گالوآ» بازی کرد و همچنین در فیلم «کلوی در بعد از ظهر» او نیز یک cameo دارد. بارو به زبان انگلیسی مسلط نیست و بنابراین معمولاً پیشنهادات برای بازی در فیلم‌های انگلیسی‌زبان را رد کرده است. با این حال، در سال ۱۹۸۰ او پیشنهاد وودی آلن برای بازی در فیلم «خاطرات ستاره‌ای» را قبول کرد. در سال ۱۹۸۸ او برای بازی‌اش در «هیچ تقصیری» نامزد جایزه جنی شد. در سال ۱۹۹۱ او نقش ماری کوری را در یک مینی‌سریال تلویزیونی ایفا کرد. در دوران بعدی حرفه‌اش، او ترجیح داده است که در صحنه تئاتر در فرانسه بازی کند. در سال ۲۰۱۵، او برای اجرای نمایش «چشم‌های باز» به لس آنجلس آمد که در آن نقش نویسنده فرانسوی مارگریت یورسنار را ایفا می‌کند. اولین شوهر بارو تولیدکننده دانیل توسان دو پلانتیه بود که در سال ۱۹۶۵ با او ازدواج کرد. او با او دو فرزند به نام‌های دیوید و آریانه داشت. بارو از سال ۱۹۹۰ تا زمان مرگش بر اثر سرطان در سال ۲۰۰۰، با کارگردان راجر وادیم ازدواج کرد. او خود نیز یک بازمانده از سرطان سینه است.