بیوگرافی
ماری-ژوزه بنهالاسا (۲۲ آوریل ۱۹۴۰ – ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹)، که به‌طور حرفه‌ای به عنوان ماری-ژوزه نات شناخته می‌شد، یک بازیگر فرانسوی بود. از آثار برجسته او در سینما می‌توان به فیلم‌های دنباله‌دار آناتومی یک ازدواج: روزهای من با ژان-مارک و آناتومی یک ازدواج: روزهای من با فرانسواز (۱۹۶۳) که به...
ماری-ژوزه بنهالاسا (۲۲ آوریل ۱۹۴۰ – ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹)، که به‌طور حرفه‌ای به عنوان ماری-ژوزه نات شناخته می‌شد، یک بازیگر فرانسوی بود. از آثار برجسته او در سینما می‌توان به فیلم‌های دنباله‌دار آناتومی یک ازدواج: روزهای من با ژان-مارک و آناتومی یک ازدواج: روزهای من با فرانسواز (۱۹۶۳) که به کارگردانی آندره کایت بود، اشاره کرد. در سال ۱۹۷۴، او جایزه بهترین بازیگر جشنواره فیلم کن را برای بازی در فیلم ویولن‌ها در بال به دست آورد.
بنهالاسا در بونیفاسیو، کوره‌دو-سود، به دنیا آمد و پدرش عبدالقادر بنهالاسا، یک پدر بربر کابیله و مادرش وینسنتین (بیانکارلی) اهل کُرسی بودند.
در سال ۱۹۶۰، او با بازیگر راجر دیماس ازدواج کرد و در سال ۱۹۶۲ از او طلاق گرفت. سپس با کارگردان فرانسوی میشل دراک ازدواج کرد که از او سه پسر به نام‌های دیوید، ژولین و اورلیان داشت. آنها در سال ۱۹۸۱ طلاق گرفتند. او چندین سال با بازیگر ویکتور لانو رابطه داشت. در ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۵، او در سومین ازدواج خود با نقاش، نویسنده و ترانه‌سرا سرژ رزوانی ازدواج کرد.
او در سن ۷۹ سالگی در پاریس بر اثر سرطان درگذشت.
پس از تحصیلات دبیرستانی در دبیرستان آژاکسیو، بنهالاسا وارد دوره سیمون در پاریس شد.
بنهالاسا کار خود را به عنوان مدل جلد و مدل مد بالا آغاز کرد. در سال ۱۹۵۵، او در یک مسابقه از مجله Femmes d'aujourd'hui برنده شد که این به او اجازه داد تا شریک ژان-کلود پاسکال در یک کامیک عکس به نام L'amour est un songe شود.
دنیس د لا پاتلی‌یر در سال ۱۹۵۹ نقش اصلی خود را در فیلم Rue des prairies در کنار ژان گابن پیشنهاد داد، جایی که او نقش دخترش را بازی کرد. سال بعد، او در یک اسکیس کمدی توسط رنه کلر در کنار کلود ریچ و ایو روبر اجرا کرد و نقش اصلی را در La Vérité اثر آندری-ژرژ کلاوزوت به عهده گرفت و رقیب بریژیت باردو در مقابل سامی فری بود.
در سال ۱۹۶۵، او با کارگردان میشل دراک ازدواج کرد؛ آنها سه فرزند داشتند و در سال ۱۹۸۱ طلاق گرفتند. او در چندین فیلم همسرش بازی کرد: آملی یا زمان عشق (۱۹۶۱)، الیزه، یا زندگی واقعی (۱۹۷۰) و ویولن‌های بال (۱۹۷۴) که از تجربیات کودکی او در طول جنگ جهانی دوم الهام گرفته شده بود. او همچنین به خاطر قطار زندگی (۱۹۹۸)، لیتان (۱۹۸۲) و داکیان (۱۹۶۶) با ژان سورل، ژان-لوئی ترنتینیانت، ویکتور لانو و برنادت لافون به عنوان همبازی شناخته شده بود.
در سال ۲۰۰۱، نات عضو هیئت داوران در جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری در سال ۲۰۰۱ و در جشنواره فیلم کابورگ در سال ۲۰۱۰ بود.
او اولین شخصی بود که در ۲۶ مارس ۱۹۶۰ روی جلد Télé 7 Jours با نام فعلی‌اش ظاهر شد.
نات در جشنواره فیلم کن ۱۹۷۴ به خاطر بازی‌اش در ویولن‌ها در بال، جایزه بهترین بازیگر را به دست آورد و این فیلم نامزد جایزه نخل طلا شد.
او در ۳۱ دسامبر ۲۰۰۴ به عنوان شوالیه لژیون دونور، در ۱۸ نوامبر ۲۰۰۲ به عنوان شوالیه اوردر ملی شایستگی و در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۱ به درجه افسر ارتقا یافت و به عنوان فرمانده اوردر هنرها و ادبیات به عنوان عضوی از شورای اوردر که از ۱ مارس ۲۰۰۱ تا آوریل ۲۰۱۲ عضو آن بود، منصوب شد.
نمایش بیشتر
