بیوگرافی
میلدرed ناتویک (۱۹ ژوئن ۱۹۰۵ – ۲۵ اکتبر ۱۹۹۴) یک بازیگر آمریکایی در صحنه، فیلم و تلویزیون بود. در سال ۱۹۶۷، او نامزدی جایزه اسکار را برای نقش مکمل خود در فیلم "پابرهنه در پارک" به دست آورد. او در سالهای ۱۹۵۷ و ۱۹۷۲ برای دو جایزه تونی نامزد شد...
میلدرed ناتویک (۱۹ ژوئن ۱۹۰۵ – ۲۵ اکتبر ۱۹۹۴) یک بازیگر آمریکایی در صحنه، فیلم و تلویزیون بود. در سال ۱۹۶۷، او نامزدی جایزه اسکار را برای نقش مکمل خود در فیلم "پابرهنه در پارک" به دست آورد. او در سالهای ۱۹۵۷ و ۱۹۷۲ برای دو جایزه تونی نامزد شد و جایزه امی پرایم تایم را برای کارش در مینیسریال "خواهران جاسوس" در کنار هلن هایز برنده شد.
ناتوییک در سن ۲۱ سالگی با "ولگردها"، یک گروه تئاتر غیرحرفهای در بالتیمور، به اجرا پرداخت. او به زودی به گروه بازیگران دانشگاهی در کیپ کاد پیوست. ناتوییک در سال ۱۹۳۲ با بازی در نقش خانم نوبل در نمایش "کری نیشن" به کارگردانی فرانک مکگراث، اولین حضور خود در برادوی را تجربه کرد. در طول دهه ۱۹۳۰، او در تعدادی از نمایشها بازی کرد و به طور مکرر با دوست و کارگردان-نویسنده خود، یوشوا لوگان همکاری کرد. در برادوی، او نقش "پروسی" را در تولید کاتارین کرنل از "کانیدا" ایفا کرد. او اولین حضور خود در سینما را در فیلم "سفر طولانی به خانه" به کارگردانی جان فورد به عنوان یک زن کمسواد انجام داد و نقش صاحبخانه را در فیلم "کلبه جادویی" (۱۹۴۵) ایفا کرد.
ناتوییک به خاطر نقشهای کوچک اما به یاد ماندنی در چندین کلاسیک سینمای جان فورد، از جمله "۳ خداوند" (۱۹۴۸)، "او یک روبان زرد پوشیده بود" (۱۹۴۹) و "مرد آرام" (۱۹۵۲) به یاد آورده میشود. او نقش میس آوی گراولی را در فیلم "مشکل با هری" (۱۹۵۵) به کارگردانی آلفرد هیچکاک بازی کرد و یک جادوگر در "دلقک دربار" (۱۹۵۶) بود.
او به حضور در صحنه ادامه داد و در سریالهای تلویزیونی بهطور منظم مهمان ظاهر شد. او دو بار برای جوایز تونی نامزد شد: در سال ۱۹۵۷ برای "والس توریادورها"، همان سالی که همچنین در "تامی و باچلر" با دبی رینولدز و لزلی نیلسن بازی کرد و در سال ۱۹۷۲ برای موزیکال "۷۰ دختر ۷۰". او در "پابرهنه در پارک" (۱۹۶۷) به عنوان مادر شخصیتی که جین فوندای بازی کرد، به سینما بازگشت. این نقش، تنها نامزدی جایزه اسکار او برای بهترین بازیگر زن مکمل را به ارمغان آورد. یکی از نقشهای به یاد ماندنی ناتوییک در "خانه بدون درخت کریسمس" (۱۹۷۲) بود که جیسون راباردز و لیزا لوکاس در آن بازی کردند. موفقیت این برنامه سه دنباله را به دنبال داشت: "گنجینه شکرگزاری"، "وعده عید پاک" و "ادی و پادشاه قلبها".
در سال ۱۹۷۱، ناتوییک در کنار هلن هایز در فیلم تلویزیونی "دست نزنید، تا نپیچید یا آسیب نزنید"، که در آن شخصیتهایشان به عنوان کارآگاهان آماتور همکاری کردند، همبازی شد. موفقیت این فیلم تلویزیونی منجر به یک سریال در سالهای ۱۹۷۳-۷۴ به نام "خواهران جاسوس" شد که بخشی از "فیلم معمایی چهارشنبه انبیسی" بود. برای اجرای خود، ناتوییک جایزه امی پرایم تایم را برای بهترین بازیگر زن در مینیسریال یا فیلم برنده شد. در سال ۱۹۸۱، ناتوییک به عنوان یکی از اعضای اولیه هیئت مشاوران شرکت تئاتر شکسپیر ریورساید به هایز پیوست. هر دو در چندین جمعآوری کمک مالی برای آن شرکت تئاتر آف برادوی شرکت کردند و از آن حمایت کردند.
او در سریالهای تلویزیونی مانند "مکمیلان و همسر"، "خانواده"، "آلیس"، "کشتی عشق"، "هاوایی فایو-اُ"، "نمایش باب نیوهارت" و "قتل، او نوشت" مهمانستاره شد. او در سن ۸۳ سالگی در فیلم تاریخی "پیوندهای خطرناک" (۱۹۸۸) آخرین حضور سینمایی خود را انجام داد.
نمایش بیشتر