Moroni Olsen

بیوگرافی

از ویکی‌پدیا، دایره‌المعارف آزاد مورونی اولسن (۲۷ ژوئن ۱۸۸۹ – ۲۲ نوامبر ۱۹۵۴) یک بازیگر آمریکایی بود. اولسن در اوگدن، یوتا، به دنیا آمد و والدینش، ادوارد آرنهولت اولسن و مارتا هاورهلست، او را به نام مورونی که در کتاب مورمون یافت می‌شود نامگذاری کردند. برخی منابع ادعا کرده‌اند که نام تولد...

از ویکی‌پدیا، دایره‌المعارف آزاد مورونی اولسن (۲۷ ژوئن ۱۸۸۹ – ۲۲ نوامبر ۱۹۵۴) یک بازیگر آمریکایی بود. اولسن در اوگدن، یوتا، به دنیا آمد و والدینش، ادوارد آرنهولت اولسن و مارتا هاورهلست، او را به نام مورونی که در کتاب مورمون یافت می‌شود نامگذاری کردند. برخی منابع ادعا کرده‌اند که نام تولد اولسن جان ویلارد کلاوسون بوده است، اما به نظر می‌رسد دلیلی برای این ادعا وجود ندارد. اولسن در آکادمی وبری استیک، پیشینیان دانشگاه وبری، تحصیل کرد. سپس به دانشگاه یوتا رفت، جایی که یکی از معلمانش مائود مِی باکاک بود. در طول جنگ جهانی اول، او برای نیروی دریایی ایالات متحده اوراق قرضه جنگی فروخت. او همچنین در این زمان در ایالات شرقی ایالات متحده تحصیل و اجرا کرد. در سال ۱۹۲۳، اولسن "گروه بازیگران مورونی اولسن" را در اوگدن سازماندهی کرد. آن‌ها در تئاتر اورفیوم اوگدن و مکان‌های مختلفی از شهر سالت‌لیک سیتی تا سیاتل اجرا کردند. پس از کار در برادوی، او در یک اقتباس از "سه تفنگدار" در سال ۱۹۳۵ به عنوان بازیگر فیلم debut کرد. او بعداً در یک نسخه کمدی از این داستان در سال ۱۹۳۹ نقش دیگری ایفا کرد که دن آمه‌چی به عنوان دارتانیان و برادران ریتز به عنوان سه نوکر احمق بازی کردند که مجبور بودند به جای تفنگداران که خود را مست کرده بودند، عمل کنند. مشهورترین نقش او صدای "برده" در "آینه جادویی" در "سفیده و هفت کوتوله" والت دیزنی (۱۹۳۷) بود. اولسن همچنین صدای فرشته ارشد را در "زندگی شگفت‌انگیز است" ارائه داد. اولسن یکی از اعضای فعال کلیسای LDS بود و معلم جوانان در محله هولیوود بود. او همچنین برای چندین سال کارگردان نمایش پیاده‌روی هالیوود بود.