بیوگرافی
آنری-ژرژ کلاوزو (۱۸ اوت ۱۹۰۷ – ۱۲ ژانویه ۱۹۷۷) کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده فرانسوی بود. او بیشتر به خاطر کارهایش در ژانر فیلم‌های هیجانی شناخته می‌شود و فیلم‌های «دستمزد ترس» و «شیطانی‌ها» را کارگردانی کرده است که به‌طور انتقادی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌ها از دهه ۱۹۵۰ شناخته می‌شوند. کلاوزو...
آنری-ژرژ کلاوزو (۱۸ اوت ۱۹۰۷ – ۱۲ ژانویه ۱۹۷۷) کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده فرانسوی بود. او بیشتر به خاطر کارهایش در ژانر فیلم‌های هیجانی شناخته می‌شود و فیلم‌های «دستمزد ترس» و «شیطانی‌ها» را کارگردانی کرده است که به‌طور انتقادی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌ها از دهه ۱۹۵۰ شناخته می‌شوند. کلاوزو همچنین فیلم‌های مستند را کارگردانی کرد، از جمله «راز پیکاسو» که توسط دولت فرانسه به‌عنوان گنج ملی اعلام شد.
کلاوزو طرفدار زودهنگام سینما بود و با آرزوی داشتن شغف به عنوان نویسنده به پاریس نقل مکان کرد. او بعداً توسط تهیه‌کننده آدولف اوسو استخدام شد تا در برلین کار کند و نسخه‌های فرانسوی فیلم‌های آلمانی را بنویسد. پس از اخراج از استودیوهای آلمانی به دلیل دوستی‌اش با تهیه‌کنندگان یهودی، کلاوزو به فرانسه بازگشت، جایی که سال‌ها به دلیل ابتلا به سل بستری بود. پس از بهبودی، کلاوزو در فرانسه تحت اشغال نازی‌ها به‌عنوان فیلمنامه‌نویس برای شرکت آلمانی‌ملک کانتیننتال کار پیدا کرد. در کانتیننتال، کلاوزو فیلم‌هایی نوشت و کارگردانی کرد که در فرانسه بسیار محبوب بودند. فیلم دوم او «کلاغ» به‌خاطر نگاه تندش به فرانسه استانی جنجال‌آفرین شد و کلاوزو پیش از اکران آن از کانتیننتال اخراج شد. به‌دلیل ارتباطش با کانتیننتال، کلاوزو از سوی دولت فرانسه تا سال ۱۹۴۷ از ساخت فیلم منع شد.
پس از لغو ممنوعیت، کلاوزو در اواخر دهه ۱۹۴۰ در فرانسه شهرت و محبوبیت خود را با فیلم‌های موفقی از جمله «بندر طلا» دوباره به‌دست آورد. پس از اکران فیلم کمدی‌اش «میکت و مادرش»، کلاوزو با ورا گیبسن-آمادو ازدواج کرد که در سه فیلم بعدی او نقش‌آفرینی کرد. در اوایل و میانه دهه ۱۹۵۰، کلاوزو از منتقدان و تماشاگران بین‌المللی برای «دستمزد ترس» و «شیطانی» تحسین شد. هر دو فیلم به‌عنوان منبعی برای بازسازی‌ها در دهه‌های بعدی خدمت کردند. پس از اکران «حقیقت»، همسر کلاوزو، ورا، به دلیل حمله قلبی درگذشت و حرفه کلاوزو به‌دلیل افسردگی، بیماری و دیدگاه‌های انتقادی جدید نسبت به فیلم‌ها از موج نو فرانسه دچار آسیب شد. حرفه کلاوزو در سال‌های بعد کمتر فعال شد و محدود به چند مستند تلویزیونی و دو فیلم بلند در دهه ۱۹۶۰ شد. کلاوزو در دهه ۱۹۷۰ چندین فیلمنامه غیرقابل استفاده نوشت و در سال ۱۹۷۷ در پاریس درگذشت.
نمایش بیشتر
