بیوگرافی
میلن دمونژو (با نام اصلی ماری-هلن دمونژو؛ ۲۹ سپتامبر ۱۹۳۵ – ۱ دسامبر ۲۰۲۲) یک بازیگر و نویسنده فرانسوی در زمینه فیلم، تلویزیون و تئاتر بود که حرفه‌اش شامل هفت دهه و بیش از ۱۰۰ اعتبار در تولیدات به زبان‌های فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی و ژاپنی بود. دمونژو در سن ۲۱...
میلن دمونژو (با نام اصلی ماری-هلن دمونژو؛ ۲۹ سپتامبر ۱۹۳۵ – ۱ دسامبر ۲۰۲۲) یک بازیگر و نویسنده فرانسوی در زمینه فیلم، تلویزیون و تئاتر بود که حرفه‌اش شامل هفت دهه و بیش از ۱۰۰ اعتبار در تولیدات به زبان‌های فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی و ژاپنی بود. دمونژو در سن ۲۱ سالگی با بازی در نقش ابیگیل ویلیامز در فیلم "آشوب" (۱۹۵۷) به ستاره تبدیل شد و برای این نقش نامزد دریافت جایزه BAFTA برای بهترین بازیگر جدید و بهترین بازیگر زن در جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری شد. برخی دیگر از نقش‌های برجسته‌اش شامل الزا در "بونژور تریسته" (۱۹۵۸) به کارگردانی اتو پرمینگر، در کنار دبیرا کر و دیوید نیون و همچنین به عنوان می‌لیدی د وینتر در "سه تفنگدار" (۱۹۶۱) است.
او به عنوان یک "پیشکسوت سینما" که به عنوان یکی از نمادهای جنسی بلوند دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شروع کرده بود، توانست از نوع‌پاشی فرار کند و به کاوش در ژانرهای مختلف فیلم از جمله تریلرها، وسترن‌ها، کمدی‌ها، ماجراجویی‌ها، فیلم‌های تاریخی و حتی پپلا بپردازد، مانند "رومولوس و سابین‌ها" (۱۹۶۱) در کنار راجر مور و "طلای سزارها" (۱۹۶۳).
دمونژو همچنین به خاطر تریلوژی فانتوم در نقش هلن گورن در کنار لوئی دو فونس و ژان ماره دارای طرفداران خاصی بود: "فانتوم" (۱۹۶۴)، "فانتوم آزاد شده" (۱۹۶۵) و "فانتوم در برابر اسکاتلند یارد" (۱۹۶۷). سی سال بعد، او دوباره در یکی از موفق‌ترین تریلوژی‌های کمدی فرانسه در نقش مادام پیک در "کمپینگ" (۲۰۰۶)، "کمپینگ ۲" (۲۰۱۰) و "کمپینگ ۳" (۲۰۱۶) بازی کرد.
او دو بار برای بهترین بازیگر زن مکمل در جوایز سزار برای "۳۶ کی دی اورفور" (۲۰۰۴) و "کالیفرنیای فرانسوی" (۲۰۰۶) نامزد شد. در سال ۲۰۰۷، او به عنوان فرماندهٔ "آوردی هنرها و ادبیات" جمهوری فرانسه منصوب شد. در سال ۲۰۱۷، او با رتبهٔ "شوالیه" به لژیون دونور ملحق شد.
او تا زمان مرگش به دلیل سرطان صفاقی محبوب باقی ماند. در زمان مرگش، او در فیلم "خانه سالمندان" (۲۰۲۲) به کارگردانی توماس ژیلو در کنار ژرار دوپاردیو بازی می‌کرد که یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های ۲۰۲۲ در فرانسه بود. از طریق یک تریبون رسمی کاخ الیزه، رئیس‌جمهور امانوئل ماکرون به او ادای احترام کرد و گفت: "ما به حرفه یک شخصیت بزرگ در هنر هفتم فرانسه که توانست در تمام ژانرهای آن درخشش داشته باشد و همه فرانسوی‌ها را تحت تأثیر قرار دهد، ادای احترام می‌کنیم."
دمونژو در سپتامبر ۱۹۳۵ در نیس، آلپ-ماری‌تیمز به دنیا آمد، دختر و تنها فرزند آلفرد ژان دمونژو، متولد نیس، ۳۰ ژانویه ۱۸۹۷ (که خودش پسر ماری ژوزف مارسل دمونژو، نظامی حرفه‌ای، و کلاودیل فاسون دی کلاوزانا، کنتس ایتالیایی بود) و کلودیا تروبی‌نیکوا، متولد ۱۷ مه ۱۹۰۴ در خارکیف (اوکراین، امپراتوری روسیه). والدین او، که هر دو خود بازیگر بودند، در شانگهای، چین ملاقات کردند، جایی که برادر ناتنی‌اش، لئونید ایوانتوف، از ازدواج اول مادرش، در هاربین در ۱۷ دسامبر ۱۹۲۳ به دنیا آمد.
مانند صدها شخصیت بزرگ دیگر اروپا در صحنه و صفحه، او در "کورس سیمون" در پاریس آموزش دید که همکلاسی‌هایش شامل ژان-پیر کاسل، کلود بری و گوی بدو بودند. او یک پیانیست با آموزش کلاسیک بود و اولین آرزویش تبدیل شدن به یک حرفه‌ای در این زمینه بود.
نمایش بیشتر
