Na Moon-hee

بیوگرافی

نا مون-هی یک بازیگر زن اهل کره جنوبی است. از سال ۱۹۶۱، نا یک حرفه بازیگری پررونق در تلویزیون و سینما داشته که بیش از پنج دهه طول کشیده است. او با درام‌های تلویزیونی خود شخصیتی کلاسیک از یک مادر کره‌ای را ایجاد کرد، از جمله درام‌های «حتی اگر باد...

نا مون-هی یک بازیگر زن اهل کره جنوبی است. از سال ۱۹۶۱، نا یک حرفه بازیگری پررونق در تلویزیون و سینما داشته که بیش از پنج دهه طول کشیده است. او با درام‌های تلویزیونی خود شخصیتی کلاسیک از یک مادر کره‌ای را ایجاد کرد، از جمله درام‌های «حتی اگر باد بوزد»، «زیباترین خداحافظی در جهان» (نوشته نو هی کیونگ)، «نام من کیم سام سون» ، «زندگی گلگون من»، «خداحافظی سولو»، «رودخانه آمnok» (بر اساس «در یالو فلوشت») و «این منم، مادرم». در سینما، نا بابت نقش‌هایش در فیلم‌های «مشت گریه‌زا»، «تو آفتاب منی»، «زمستان‌های بی‌رحم» و «می‌توانم صحبت کنم» مورد تحسین قرار گرفته است. فیلم تحسین‌شده‌اش «می‌توانم صحبت کنم» (۲۰۱۷) او را برنده جایزه بهترین بازیگر در سه مراسم جوایز معتبر کرد: ۵۴مین جوایز هنری بکسنگ، ۳۸مین جوایز اژدهای آبی و ۵۵مین جوایز گرند بل — که دستاوردی است که هنوز تکرار نشده است. پس از یک سری نقش‌های کمدی در کمدی‌های موقعیتی مانند «کیک ناایستادنی!»، این بازیگر با تجربه محبوبیت جدیدی را کسب کرد و نقش شخصیت اصلی را در کمدی سینمایی «ماموریت ممکن: ربودن مادربزرگ ک» ایفا کرد، و سپس در نقش‌های اصلی در «راهنمای دختران»، «هماهنگی»، «گنگسترهای گرگ و میش» و «مادربزرگ» بازی کرد. او در سال ۲۰۱۰ جایزه دستاورد عمر را از MBC دریافت کرد و در سال ۲۰۱۲ نشان افتخار فرهنگی بو گوان را به دست آورد.