بیوگرافی
زوییر کُگات یک موسیقیدان و رهبر گروه کاتالانی بود که در اسپانیا (ژیرونا، ۱ ژانویه ۱۹۰۰ – بارسلون، ۲۷ اکتبر ۱۹۹۰) به دنیا آمد و سال‌های formative خود را در هاوانا، کوبا گذراند. او یک ویولنیست و تنظیم‌کننده آموزش‌دیده بود و نقش مهمی در گسترش موسیقی لاتین داشت. در نیویورک،...
زوییر کُگات یک موسیقیدان و رهبر گروه کاتالانی بود که در اسپانیا (ژیرونا، ۱ ژانویه ۱۹۰۰ – بارسلون، ۲۷ اکتبر ۱۹۹۰) به دنیا آمد و سال‌های formative خود را در هاوانا، کوبا گذراند. او یک ویولنیست و تنظیم‌کننده آموزش‌دیده بود و نقش مهمی در گسترش موسیقی لاتین داشت. در نیویورک، او رهبر ارکستر مقیم در هتل والدورف-آستوریا قبل و بعد از جنگ جهانی دوم بود. او همچنین یک کاریکاتوریست و رستوران‌دار بود. اسناد شخصی زوییر کُگات در کتابخانه کاتالونیا (بارسلون) نگهداری می‌شود.
خانواده‌اش وقتی او سه ساله بود به کوبا مهاجرت کردند. او ویولن کلاسیک را یاد گرفت و در سن نه سالگی به عنوان ویولنیست در یک سینمای صامت کار کرد تا به پرداخت هزینه تحصیلش کمک کند. او ویولنیست اول ارکستر سمفونیک تئاتر ملی بود. وقتی که در حال اجرا نبود، شروع به کشیدن کاریکاتور کرد. در ۶ ژوئیه ۱۹۱۵، او و خانواده‌اش با کشتی SS Havana به نیویورک رسیدند. کُگات در کنسرت‌هایی با انریکو کاروزو شرکت کرد و سولوهای ویولن نواخت.
در دهه ۱۹۲۰، او رهبری گروهی را بر عهده داشت که اغلب در کلاپ Coconut Grove در لس آنجلس اجرا می‌کرد. دوست کُگات، چارلی چاپلین، به این کلاپ رفت تا تانگو برقصید، بنابراین کُگات تانگوها را به اجراهای گروهش اضافه کرد. با دیدن اینکه چگونه این رقص محبوب می‌شود، کُگات مالک را قانع کرد که رقصندگان آمریکای جنوبی را استخدام کند تا درس‌های تانگو بدهند. این نیز محبوب شد و کُگات رقصندگان را به ارکستر خود اضافه کرد. در ۱۹۲۸، او نمایش خود را به فیلم "زوییر کُگات و جیکولوهایش" تبدیل کرد.
او به عنوان کاریکاتوریست برای روزنامه لس آنجلس تایمز کار کرد. کاریکاتورهای او به طور ملی منتشر می‌شدند و از شماره نوامبر ۱۹۲۷ در مجله Photoplay با نام مستعار "de Bru" منتشر شدند. برادر بزرگ‌تر او، فرانسیس، هنرمندی با شهرت بود که جلد کتاب "گتسبی بزرگ" اثر اف. اسکات فیتزجرالد را نقاشی کرده بود.
در ۱۹۳۱، کُگات گروهش را برای افتتاح هتل والدورف-آستوریا در نیویورک برد. او جایگزین جک دنی به عنوان رهبر گروه مقیم هتل شد. او به مدت شانزده سال رهبری ارکستر والدورف-آستوریا را بر عهده داشت (۱۹۳۳-۱۹۴۹) و در بیشتر ۳۰ سال بعدی بین نیویورک و لس آنجلس در حال جابجایی بود. یکی از حرکات نمادین او این بود که یک چیهواهوا را در حالی که با دست دیگرش چوب رهبری را می‌چرخاند، در دست می‌گرفت.
حرفه موسیقی او به حضور در فیلم‌های "در مادرید همجنس‌گرا" (۱۹۳۰)، "هرگز زیباتر نبودی" (۱۹۴۲)، "زیبایی در حال شنا" (۱۹۴۴)، "آخر هفته در والدورف" (۱۹۴۵)، "تعطیلات در مکزیک" (۱۹۴۶)، "ملاقات با جودی" (۱۹۴۸)، "در جزیره‌ای با تو" (۱۹۴۸) و "سندیکای شیکاگو" (۱۹۵۵) منجر شد.
کُگات مالک و مدیر رستوران مکزیکی Casa Cugat در وست هالیوود بود. این رستوران مورد توجه سلبریتی‌های هالیوود قرار داشت و دو گیتاریست خواننده داشت که به هر میز می‌رفتند و به درخواست مشتریان، آهنگ‌های مورد علاقه‌شان را می‌نواختند. این رستوران از دهه ۱۹۴۰ آغاز به کار کرد و در ۱۹۸۶ بسته شد.
نمای خارجی رستوران و تصویر خیالی از درون آن در صحنه‌هایی از فیلم "دختر نپتون" (۱۹۴۹) وجود دارد که کُگات نقش قابل توجهی در آن ایفا می‌کند. یک صحنه کوتاه مربوط به رستوران نیز در فیلم قبلی "حرارت در حال افزایش" (۱۹۴۳) که در آن نیز کُگات به عنوان خود بازی می‌کند، دیده می‌شود.
کُگات سال‌های پایانی عمرش را در بارسلون گذراند و در یک سوئیت در هتل ریتز زندگی کرد. او در سن ۹۰ سالگی به دلیل نارسایی قلبی در بارسلون درگذشت و در زادگاهش ژیرونا به خاک سپرده شد. او به طور پس از مرگ در سال ۲۰۰۱ به تالار مشاهیر موسیقی لاتین بین‌المللی معرفی شد.
نمایش بیشتر
