بیوگرافی
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد.
پت بون (متولد چارلز یوجین پاتریک بون در ۱ ژوئن ۱۹۳۴) یک خواننده، بازیگر و نویسنده آمریکایی است که در دهههای ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ به عنوان یک خواننده پاپ موفق در ایالات متحده شناخته میشد. او آهنگهای هنرمندان سیاهپوست را بازخوانی کرد (در زمانی که بخشی...
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد.
پت بون (متولد چارلز یوجین پاتریک بون در ۱ ژوئن ۱۹۳۴) یک خواننده، بازیگر و نویسنده آمریکایی است که در دهههای ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ به عنوان یک خواننده پاپ موفق در ایالات متحده شناخته میشد. او آهنگهای هنرمندان سیاهپوست را بازخوانی کرد (در زمانی که بخشی از کشور جداسازی نژادی بود) و نسخههای بیشتری از آنها فروخت. او بیش از ۴۵ میلیون آلبوم فروخت، ۳۸ آهنگ در جمع ۴۰ آهنگ برتر داشت و در بیش از ۱۲ فیلم هالیوودی بازی کرد. استعداد بون به عنوان یک خواننده و بازیگر، همراه با ارزشهای قدیمیاش، به محبوبیت او در دوران اوایل راک اند رول کمک کرد. او به اجرای خود ادامه میدهد و به عنوان یک سخنران انگیزشی، شخصیت تلویزیونی، تحلیلگر سیاسی محافظهکار و یک واعظ سخنرانی میکند.
بر اساس بیلبورد، بون دومین هنرمند موفق در چارتهای اواخر دهه ۱۹۵۰ بود، تنها پس از الویس پرسلی و جلوتر از ریکی نلسون و گروه پلاترها، و در فهرست ۱۰۰ هنرمند برتر ۱۹۵۵-۱۹۹۵ در رتبه نهم قرار داشت—پس از رولینگ استونز و پل مککارتنی اما جلوتر از هنرمندانی مانند آریتا فرانکلین و بیچ بویز. بون هنوز رکورد بیلبورد را برای گذراندن ۲۲۰ هفته متوالی در چارتها با بیش از یک آهنگ دارد.
در سن بیست و سه سالگی، او میزبانی یک برنامه تلویزیونی واریته نیم ساعته ABC به نام The Pat Boone Chevy Showroom را آغاز کرد که در مجموع ۱۱۵ قسمت (۱۹۵۷–۱۹۶۰) پخش شد. بسیاری از هنرمندان موسیقی، از جمله ادی آدامز، اندی ویلیامز، پرل بیلی و جانی ماتیس در این برنامه حضور داشتند. نسخههای بازخوانی او از آهنگهای ریتم و بلوز تأثیر قابل توجهی بر توسعه محبوبیت گسترده راک اند رول داشت. در طول تورهایش در دهه ۱۹۵۰، الویس پرسلی یکی از هنرمندان مهمان او بود.
به عنوان یک نویسنده پربار، بون در دهه ۱۹۵۰ یک کتاب پرفروش شماره یک داشت (Twixt Twelve and Twenty، پرنتیس-هال). در دهه ۱۹۶۰، او بر موسیقی گاسپل تمرکز کرد و عضو تالار مشاهیر موسیقی گاسپل است.
توضیحات فوق از مقاله ویکیپدیا پت بون، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکتکنندگان در ویکیپدیا.
نمایش بیشتر