بیوگرافی
پاتریک دواره (۲۶ ژانویه ۱۹۴۷ - ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۲) یک بازیگر فیلم فرانسوی بود. او در سن-بریوک، کُت دُ آرمر به دنیا آمد و فرزند بازیگر فرانسوی مادو موریان بود. او از کودکی به بازیگری مشغول بود و دوران حرفه‌ای‌اش بیشتر از ۲۱ سال به طول انجامید تا اینکه در...
پاتریک دواره (۲۶ ژانویه ۱۹۴۷ - ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۲) یک بازیگر فیلم فرانسوی بود. او در سن-بریوک، کُت دُ آرمر به دنیا آمد و فرزند بازیگر فرانسوی مادو موریان بود. او از کودکی به بازیگری مشغول بود و دوران حرفه‌ای‌اش بیشتر از ۲۱ سال به طول انجامید تا اینکه در سال ۱۹۸۲ در پاریس خودکشی کرد.
پاتریک دواره سومین فرزند یک خانواده بازیگری بود. پدر بیولوژیکی‌اش، میشل تِتار، یک شاعر بود که با مادر دواره، مادو موریان، رابطه‌ای داشت در حالی که او با پی‌یر-ماری بورده، همسرش، ازدواج کرده بود. دواره بزرگ شد و باور داشت که بورده پدر بیولوژیکی‌اش است. پس از طلاق والدین دواره، مادرش دوباره با ژرژ کالیگنون ازدواج کرد، که در دوران کودکی دواره او را مورد سوءاستفاده جنسی قرار داد. تحت هدایت مادرش، دواره، چهار برادر و خواهرش در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی بازی کردند. خانواده در پاریس زندگی می‌کردند. دواره در مدرسه خصوصی کوره هاتمر تحصیل کرد.
یکی از اولین حضورهای تلویزیونی او در سال ۱۹۶۱، زمانی که ۱۴ ساله بود، بود. او در ویدیویی برای آهنگ "شبان اسپانیا" توسط دالیودا ظاهر شد. بعدها، او در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ یک بازیگر امیدوارکننده و محبوب فرانسوی شد.
در سن ۱۷ سالگی، دواره متوجه شد که فرزند بیولوژیکی همسر سابق مادرش، پی‌یر-ماری بورده نیست، بلکه فرزند رهبر و خواننده میشل تِتار است. در سال ۱۹۶۸، او نام "دواره" را که الهام گرفته از مادربزرگش بود، اختیار کرد. یک سال قبل، او با همسر اولش، سوتا، که بازیگری بود و تئاتر تجربی کافه دو لا گار را تأسیس کرده بود، آشنا شد. آن‌ها در سال ۱۹۷۰ جدا شدند اما به مدت یازده سال همچنان متأهل بودند.
از سال ۱۹۶۸، او با کافه دو لا گار همکاری کرد، جایی که با میو-میو و ژرار دوپاردیوی آشنا شد و پس از بسیاری از نقش‌های ثانویه در فیلم‌های مختلف، در کمدی جنجالی "رفتن به مکان‌ها" معروف شد. میو-میو همسر دواره و مادر دخترش آنژل (۱۹۷۴) شد. او به زودی دواره را ترک کرد و به خواننده ژولین کلرک پیوست، درست پیش از فیلمبرداری "ف... مانند فیر بنکس" که هر دو در آن نقش یک زوج در حال جدایی را بازی کردند.
پاتریک دواره در دهه ۱۹۷۰ یکی از محبوب‌ترین بازیگران سینمای فرانسه شد. بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۲، او پنج بار در دسته "بهترین بازیگر" جایزه سزار، مهم‌ترین جایزه در فرانسه، نامزد شد. در کارش، دواره بی‌قرار و بسیار باوجدان بود که ممکن است باعث ایجاد افسردگی در او شده باشد. او همچنین مشکلات جدی با مواد مخدر داشت و مشخص شد که در دوران کودکی مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته است. او وضعیت خود را به عنوان یک بازیگر خشن و بی‌رحم در فیلم کالت آلن کورنو "سری سیاه" (۱۹۷۹) تقویت کرد. در نقش‌هایش، دواره به نوعی جوان شورشی وابسته بود. تنها در فیلم‌های بعدی‌اش تنوع کمدی و درام او خود را نشان داد. او اغلب با کارگردان برتراند بلیه کار می‌کرد.
در سال ۱۹۸۰، دواره به یک خبرنگار که بدون میل او ازدواجش با السا شالیه را اعلام کرده بود، حمله کرد. به دنبال این واقعه، این بازیگر از سوی مطبوعات فرانسوی نادیده گرفته شد و نامش حتی با حروف اختصاری‌اش (پ.د) اختصار شد.
دواره به مدت یازده سال با بازیگر فرانسوی سوتا ازدواج کرد. در اوایل دهه ۱۹۷۰، او به همسر بازیگر فرانسوی میو-میو تبدیل شد تا اینکه در سال ۱۹۷۶ جدا شدند. آن‌ها یک دختر داشتند. درست پیش از اکران "بهشت برای همه" (۱۹۸۲)، یک کمدی سیاه که در آن شخصیت او تلاش می‌کند خودکشی کند، این بازیگر در خانه‌اش در پاریس به خود شلیک کرد. او ۳۵ ساله بود.
نمایش بیشتر
