بیوگرافی
پتی دوک با نام آنّا ماری دوک در ۱۴ دسامبر ۱۹۴۶ در الهمهرست، نیویورک، به دنیا آمد. او دختر فرانسیس مارگارت (مک‌ماهون)، یک صندوقدار، و جان پاتریک دوک، یک تاکسی‌ران و تعمیرکار بود. او از نژاد ایرلندی و یک هشتم آلمانی است. حرفه بازیگری او زمانی آغاز شد که با...
پتی دوک با نام آنّا ماری دوک در ۱۴ دسامبر ۱۹۴۶ در الهمهرست، نیویورک، به دنیا آمد. او دختر فرانسیس مارگارت (مک‌ماهون)، یک صندوقدار، و جان پاتریک دوک، یک تاکسی‌ران و تعمیرکار بود. او از نژاد ایرلندی و یک هشتم آلمانی است. حرفه بازیگری او زمانی آغاز شد که با مدیران برادرش ری دوک، جان و اتل راس، آشنا شد. به زودی آنّا ماری به پتی، بازیگر تبدیل شد. پتی کار خود را با تبلیغات، چند فیلم و برخی نقش‌های کوچک آغاز کرد. اولین نقش بزرگ و به یاد ماندنی او زمانی بود که برای بازی در نقش هلن کلر، زن نابینا و ناشنوا، در نسخه برادوی "کارگر معجزه" انتخاب شد. این نمایش تقریباً دو سال به طول انجامید، از ۱۹ اکتبر ۱۹۵۹ تا ۱ ژوئیه ۱۹۶۱ (پتی در مه ۱۹۶۱ ترک کرد). در سال ۱۹۶۲، "کارگر معجزه" به فیلمی تبدیل شد و پتی جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل زن را دریافت کرد. او ۱۶ ساله بود و این او را به جوان‌ترین فردی تبدیل کرد که تاکنون اسکار برده است. سپس در سریال کمدی خود به نام "نمایش پتی دوک" (۱۹۶۳) بازی کرد. این سریال سه فصل به طول انجامید و پتی نامزد جایزه امی شد. در سال ۱۹۶۵، در فیلم "بیلی" (۱۹۶۵) بازی کرد. این فیلم موفق بود و اولین فیلمی بود که به یک شبکه تلویزیونی فروخته شد. در همان سال، او با کارگردان هری فالک ازدواج کرد. این ازدواج چهار سال به طول انجامید. سپس در "دره عروسک‌ها" (۱۹۶۷) بازی کرد که از نظر مالی موفق بود اما موفقیت انتقادی نداشت. در سال ۱۹۶۹، نقش کوچکی در یک فیلم مستقل به نام "من، ناتالی" (۱۹۶۹) به دست آورد. این فیلم از نظر فروش ناموفق بود، اما او برای بازی‌اش در آن، دومین جایزه گلدن گلوب خود را کسب کرد. در اوایل دهه ۱۹۷۰، او مادر بازیگران شون آستین (با نویسنده مایکل تل) و مک‌کنی آستین (با بازیگر جان آستین) شد. در سال ۱۹۷۶، او جایزه امی دوم خود را برای مینی‌سریال بسیار موفق "کاپیتان‌ها و پادشاهان" (۱۹۷۶) دریافت کرد. سایر فیلم‌های تلویزیونی موفق نیز به دنبال آن آمدند. او در سال ۱۹۷۸ برای "یک خانواده معکوس" (۱۹۷۸) و "داشتن بچه‌ها III" (۱۹۷۸) دو نامزدی امی دریافت کرد. سپس در نسخه تلویزیونی "کارگر معجزه" (۱۹۷۹) سومین جایزه امی خود را کسب کرد و این بار در نقش "آنّی سالیوان" بازی کرد. در سال ۱۹۸۲، او به بیماری افسردگی دو قطبی مبتلا شد. در سال ۱۹۸۴، او رئیس انجمن بازیگران سینما (SAG) شد. در سال ۱۹۸۶، با مایکل پیرس، یک سرجوخه که او را در حین آماده‌سازی برای یک نقش در فیلم تلویزیونی "زمانی برای پیروزی" (۱۹۸۶) ملاقات کرده بود، ازدواج کرد. در سال ۱۹۸۷، او خودزندگی‌نامه‌اش را با عنوان "من را آنا صدا کن" نوشت. در سال ۱۹۸۹، او و مایک یک نوزاد را به فرزندخواندگی پذیرفتند و نام او را "کوین" گذاشتند. خودزندگی‌نامه‌اش در سال ۱۹۹۰ به یک فیلم تلویزیونی تبدیل شد که پتی در آن از دهه ۳۰ به بعد خود را بازی کرد. در سال ۱۹۹۲، او کتاب دومش را با عنوان "جنون درخشان: زندگی با بیماری افسردگی دو قطبی" نوشت.
آنّا ماری دوک یک حرفه طولانی و موفق داشت و سه جایزه امی را کسب کرد. او مادر و حامی سیاسی مسائل مختلفی مانند اصلاحیه حقوق برابر (ERA)، ایدز و خلع سلاح هسته‌ای بود، همه اینها در حالی که با افسردگی دو قطبی دست و پنجه نرم می‌کرد. او در ۲۹ مارس ۲۰۱۶ در کوردالین، آیداهو، به دلیل سپسیس ناشی از پارگی روده درگذشت. پتی قدرت خود را به عنوان یک بازیگر و یک انسان ثابت کرد.
نمایش بیشتر
