بیوگرافی
اریک یوهانس پاسکه، که پسر سیمان‌کار فریتیوف پاسکه (درگذشته ۱۹۸۲) و همسرش یوهانه توماسن (درگذشته ۱۹۶۷) بود، به طور سنتی در سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۲ به عنوان بنا کارآموزی کرد. سپس به مدت شش سال به عنوان کارگر بنا در کلدینگ کار کرد و همچنین به عنوان خواننده محلی و...
اریک یوهانس پاسکه، که پسر سیمان‌کار فریتیوف پاسکه (درگذشته ۱۹۸۲) و همسرش یوهانه توماسن (درگذشته ۱۹۶۷) بود، به طور سنتی در سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۲ به عنوان بنا کارآموزی کرد. سپس به مدت شش سال به عنوان کارگر بنا در کلدینگ کار کرد و همچنین به عنوان خواننده محلی و نوازنده بال موزیک درآمد کسب می‌کرد. سرگرمی او بازی در کمدی‌های آماتور بود. بازیگر سلطنتی سورن وایس او را در زمان بازدیدش از کلدینگ تشویق کرد تا به کپنهاگ سفر کند و بازیگر حرفه‌ای شود. در سال ۱۹۵۸ او به دانشکده بازیگری تئاتر سلطنتی پیوست و پس از گذراندن دوره آموزشی، از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۴ به گروه ثابت تئاتر ملحق شد. پس از یک دوره کوتاه در هولستبرو رویون به عنوان مدیر هنری، او در سال ۱۹۷۴ تئاتر سلطنتی را ترک کرد. از آن پس او به عنوان فریلنسر با ارتباط خاصی به تئاتر مردم مشغول به کار شد. او همچنین همکاری‌هایی از جمله در لوری، صحنه آمار و تئاتر دانمارکی داشت. در سال ۱۹۷۵ او در سیرک رویون حاضر شد و هارمونیکا نواخت و همچنین آهنگ "وَرت فدرلند" را اجرا کرد. او همچنین در رویون هولستبرو همکاری داشت و دوباره در سال‌های ۱۹۸۵، ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ در سیرک رویون شرکت کرد. به عنوان مثال، در سال ۱۹۸۶ یک دویت با کلوس ریسکیار در سیرک رویون داشت - "چقدر ما باید و می‌خواهیم از آن عبور کنیم". اریک پاسکه همچنین به عنوان تیوی در "موسیقیدان روی بام" موفقیت بزرگی داشت که سه بار در آلبورگ، در اودنسه و در تئاتر نوریبرو بازی کرد. علاوه بر این، او نقش‌های مهمی از جمله نقش اصلی در "آقای پنتیلا"، دکتر استاکمن در "یک دشمن مردم"، نقش اصلی در "یپه بر روی کوه" و ویلی لومان در "مرگ یک فروشنده" را ایفا کرد. او پس از موفقیت‌های بزرگ تلویزیونی در سال ۱۹۶۷ به عنوان سرپرست گورمسن در "آیا شما صدف‌ها را دوست دارید" و در سال ۱۹۷۱ به عنوان ویرایشگر خوش‌برخورد هایلبون، رئیس باشگاه آدردولک‌ها در "شرارت زندگی" به محبوبیت رسید. در سال ۱۹۶۵ او نقش اصلی در "آقای مرد عادی" یک بازی تلویزیونی شمالی تولید شده توسط تلویزیون سوئدی را داشت. اریک پاسکه به عنوان خواننده محبوب شناخته شد و آهنگ‌های دانمارکی و شعرها را بر روی صفحه‌های گرامافون ضبط کرد و اغلب به عنوان سرگرم‌کننده در گردهمایی‌ها و جشن‌ها در استان‌ها به تور می‌رفت. از جمله در سال ۱۹۷۱ آهنگ "یک ترانه‌سرای فقیر" و در سال ۱۹۸۴ "پشت دیوارهای زندان" را خواند. در سال ۱۹۷۹ او جایزه افتخاری منتقدان تئاتر - جایزه تئاتر - را برای نقش اصلی به عنوان آقای پنتیلا دریافت کرد، در سال ۱۹۸۴ جایزه فرهنگ LO را دریافت کرد و دو هفته قبل از مرگش کمک‌هزینه اولاف اوسینگ را دریافت کرد. در ۲۰ ژانویه ۱۹۶۲ اریک پاسکه در کلیسای نوره بیرت در کلدینگ با بازیگر السبت کندسن ازدواج کرد. اریک پاسکه بعدها در ۲۳ دسامبر ۱۹۷۰ با منشی مارگیت ینسن (۲۰-۰۹-۱۹۳۷) ازدواج کرد.
نمایش بیشتر
