بیوگرافی
فیلیشیا راشد (زاده آیرز-آلن؛ ۱۹ ژوئن ۱۹۴۸) یک بازیگر و خواننده آمریکایی برنده جایزه تونی است که بیشتر به خاطر نقش خود به عنوان کلر هاکستبل در سریال کمدی NBC به نام «شو بیل کاسبی» شناخته میشود، که برای او نامزدیهای جایزه امی در سالهای ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶ به ارمغان...
فیلیشیا راشد (زاده آیرز-آلن؛ ۱۹ ژوئن ۱۹۴۸) یک بازیگر و خواننده آمریکایی برنده جایزه تونی است که بیشتر به خاطر نقش خود به عنوان کلر هاکستبل در سریال کمدی NBC به نام «شو بیل کاسبی» شناخته میشود، که برای او نامزدیهای جایزه امی در سالهای ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶ به ارمغان آورد. او نقش خود را در سریال «دنیای متفاوت» تکرار کرد.
او همچنین به خاطر نقشهایش به عنوان الویز پارکر در «زنبوردار»، ماری آن کرید در سهگانه فیلم «کرید»، دکتر وودز-ترپ در «دیوید میسمن» شبکه OWN، دکتر ونسا یانگ در سریال درام «به هیچ وجه آسیب نرسانید»، کلاری در بازسازی «استیل مگنولیا» (۲۰۱۲)، ویلیمنای دییدز در «کارهای خوب» تایلور پری، ادنا در «فرانکی و آلیس»، گیلدا در «برای دختران رنگین» و الا مکنایت در «فقط راست» شناخته شده است. او همچنین نقش لایبا گاردنر را در فیلم انیمیشن «روح» و برندا گلور را در سریال انیمیشن نیکلودئون «بیل کوچک» صداپیشگی کرده است.
او نقشهای تکراری به عنوان رنتا کلارک در «مبارزه خوب»، کارول کلارک در «این ما هستیم»، کشیش در «سیزده دلیل برای اینکه»، دیانا دابوآ در «امپراتوری»، جین در «ژان-کلود وان جانسون»، وینیفرد گستار در «سایک» و صدای دی دی تابز در «شو کلیولند» داشته است. او نقشهای مهمان در «ایستگاه ۱۹»، «آناتومی گری»، «همه از کریس متنفرند»، «با فرشتهای در تماس»، «بلوسوم»، «قایق عشق»، «سانتا باربارا» و «یک زندگی برای زندگی» ایفا کرده است.
در سال ۲۰۰۴، او اولین بازیگر زن آفریقایی-آمریکایی شد که جایزه تونی برای بهترین بازیگر زن در یک نمایش را برای نقش خود به عنوان لِنا یانگر در تجدید نمایش «کاهویی در آفتاب» دریافت کرد. او نقش خود را در اقتباس تلویزیونی ۲۰۰۸ «کاهویی در آفتاب» تکرار کرد که برای او جایزه تصویر NAACP ۲۰۰۹ برای بهترین بازیگر زن در یک فیلم تلویزیونی، مینیسریال یا ویژه درام را به ارمغان آورد.
در سال ۲۰۲۲، او دومین جایزه تونی خود را برای بهترین بازیگر زن مکمل در یک نمایش برای اجرای خود در «اسکلتن کروز» دومینیک موریسئو دریافت کرد. سایر اعتبارهای برادوی او شامل «به جنگلها» (۱۹۸۸)، «آخرین جیم جلی» (۱۹۹۳)، «جواهر اقیانوس» (۲۰۰۴) و «گربهای بر روی سقف داغ» (۲۰۰۸) است. او کارگردانی تجدید نمایش سه نمایش از آگوست ویلسون را در تئاترهای بزرگ در سیاتل، پرینستون، نیوجرسی و لس آنجلس انجام داده است.
او در جوایز تصویر NAACP ۴۲ به عنوان "مادر" جامعه آفریقایی-آمریکایی لقب گرفت.
او دیکن کالج هنرهای زیبا در دانشگاه هاوارد است.
خواهرش بازیگر دبی آلن است. اولین ازدواج او (۱۹۷۲-۱۹۷۵) با دندانپزشک ویلیام لنسلوت بولز، جونیور بود؛ آنها یک پسر به نام ویلیام لنسلوت بولز سوم داشتند. ازدواج دوم او (۱۹۷۸-۱۹۸۲) با ویکتور ویلیس، خواننده اصلی گروه ویلیج پیپل بود؛ آنها در طول اجرای «ویز» با هم آشنا شدند. ازدواج سوم او (۱۹۸۵-۲۰۰۱) با احمد راشد، گیرنده عریض سابق NFL و گزارشگر ورزشی بود؛ آنها یک دختر به نام کوندولا فیلئا راشد دارند. او نام خانوادگی راشد را حفظ کرده است.
برخی اطلاعات فوق از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد است.
نمایش بیشتر