بیوگرافی
کویینسی دلايت جونز جونیور (۱۴ مارس ۱۹۳۳ – ۳ نوامبر ۲۰۲۴) یک تهیه‌کننده موسیقی، موسیقیدان، ترانه‌سرا، آهنگساز، تنظیم‌کننده و تهیه‌کننده فیلم و تلویزیون آمریکایی بود. دوران حرفه‌ای او ۷۰ سال در صنعت سرگرمی به طول انجامید و شامل ۸۰ نامزدی جایزه گرمی، ۲۸ جایزه گرمی و یک جایزه افسانه‌ای گرمی...
کویینسی دلايت جونز جونیور (۱۴ مارس ۱۹۳۳ – ۳ نوامبر ۲۰۲۴) یک تهیه‌کننده موسیقی، موسیقیدان، ترانه‌سرا، آهنگساز، تنظیم‌کننده و تهیه‌کننده فیلم و تلویزیون آمریکایی بود. دوران حرفه‌ای او ۷۰ سال در صنعت سرگرمی به طول انجامید و شامل ۸۰ نامزدی جایزه گرمی، ۲۸ جایزه گرمی و یک جایزه افسانه‌ای گرمی در سال ۱۹۹۲ بود.
جونز در دهه ۱۹۵۰ به عنوان یک تنظیم‌کننده و رهبر ارکستر جاز مشهور شد و سپس به موسیقی پاپ و موسیقی فیلم پرداخت. او به راحتی بین ژانرهای موسیقی حرکت می‌کرد و تولید آهنگ‌های پاپ اصلی لزلی گور در اوایل دهه ۱۹۶۰ (از جمله "It's My Party") را انجام داد و به عنوان تنظیم‌کننده و رهبر ارکستر در چندین همکاری بین هنرمندان جاز فرانک سیناترا و کانت بیسی در همان دوره فعالیت کرد. در سال ۱۹۶۸، جونز اولین آفریقایی-آمریکایی شد که برای بهترین آهنگ اصلی نامزد جایزه اسکار شد به خاطر "چشم‌های عشق" از فیلم Banning. جونز همچنین برای بهترین موسیقی اصلی به خاطر کارش در فیلم In Cold Blood در سال ۱۹۶۷ نامزد جایزه اسکار شد و او اولین آفریقایی-آمریکایی بود که در یک سال دو بار نامزد شد. جونز سه تا از موفق‌ترین آلبوم‌های مایکل جکسون، ستاره پاپ را تولید کرد: Off the Wall (۱۹۷۹)، Thriller (۱۹۸۲) و Bad (۱۹۸۷). در سال ۱۹۸۵، جونز آهنگ خیریه "We Are the World" را تولید و رهبری کرد که برای قربانیان قحطی در اتیوپی کمک جمع‌آوری کرد.
در سال ۱۹۷۱، جونز اولین آفریقایی-آمریکایی شد که مدیر موسیقی و رهبر ارکستر جوایز اسکار شد. در سال ۱۹۹۵، او اولین آفریقایی-آمریکایی بود که جایزه انسانی ژان هرشولت آکادمی را دریافت کرد. او با طراح صدا ویلی دی. برتون به عنوان دومین آفریقایی-آمریکایی با بیشترین نامزدی اسکار، هر کدام با هفت نامزدی، برابر است. در سال ۲۰۱۳، جونز به عنوان برنده جوایز آحمت ارترگن به تالار مشاهیر راک و رول وارد شد. او توسط مجله تایم به عنوان یکی از تاثیرگذارترین موسیقیدانان جاز قرن بیستم شناخته شد.
نمایش بیشتر
