بیوگرافی
رالف میکر (متولد رالف راثگبر؛ ۲۱ نوامبر ۱۹۲۰ – ۵ اوت ۱۹۸۸) یک بازیگر آمریکایی بود. او ابتدا به خاطر نقش‌هایش در تولیدات برادوی «آقای رابرتس» (۱۹۴۸–۱۹۵۱) و «پیکنیک» (۱۹۵۳) به شهرت رسید که دومی برای بازی‌اش جایزه تئاتر ورلد را به او اهدا کرد. در سینما، میکر ممکن است...
رالف میکر (متولد رالف راثگبر؛ ۲۱ نوامبر ۱۹۲۰ – ۵ اوت ۱۹۸۸) یک بازیگر آمریکایی بود. او ابتدا به خاطر نقش‌هایش در تولیدات برادوی «آقای رابرتس» (۱۹۴۸–۱۹۵۱) و «پیکنیک» (۱۹۵۳) به شهرت رسید که دومی برای بازی‌اش جایزه تئاتر ورلد را به او اهدا کرد. در سینما، میکر ممکن است بیشتر به خاطر بازی‌اش در نقش مایک همر در فیلم «مرا بمیران» (۱۹۵۵) اثر رابرت آلدریچ شناخته شود.
میکر به ایفای نقش‌های متعددی پرداخت که از حضور خشن و مردانه‌اش در صفحه نمایش بهره می‌برد، از جمله نقش اصلی در درام نظامی «راه‌های شکوه» (۱۹۵۷) به کارگردانی استنلی کوبریک، به عنوان یک مکانیک مشکل‌دار در برابر کارول بیکر در «چیزی وحشی» (۱۹۶۱)، به عنوان یک کاپیتان جنگ جهانی دوم در «دوازده کثیف» (۱۹۶۷) و در فیلم گانگستری «کشتار روز ولنتاین» (۱۹۶۷). سایر آثار او شامل نقش‌های پشتیبان در «من خط را می‌زنم» (۱۹۷۰) و «نوارهای اندرسون» (۱۹۷۱) به کارگردانی سیدنی لومت است.
او همچنین در تلویزیون کارنامه پرباری داشت و به عنوان گروهبان استیون دکر در سریال «برای استخدام نیست» (۱۹۵۹–۱۹۶۰) و در فیلم ترسناک تلویزیونی «شکارچی شب» (۱۹۷۲) ظاهر شد. پس از مبتلا شدن به سکته در ۱۹۸۰، میکر مجبور به بازنشستگی از بازیگری شد و هشت سال بعد به دلیل حمله قلبی در لس آنجلس، کالیفرنیا درگذشت.
نمایش بیشتر
