Renji Panicker

بیوگرافی

رنجی پانیکر یک روزنامه‌نگار، نویسنده‌ فیلمنامه، تهیه‌کننده، بازیگر و کارگردان هندی است که بیشتر به خاطر فیلم‌های مالایالم خود شناخته می‌شود. او در سال ۲۰۰۵ با فیلم «بهرچندران IPS» به عنوان کارگردان debut کرد. رنجی پانیکر، نویسنده فیلمنامه و کارگردان پرشور سینمای مالایالم، که به‌طور عام به رنجی معروف است، کار...

رنجی پانیکر یک روزنامه‌نگار، نویسنده‌ فیلمنامه، تهیه‌کننده، بازیگر و کارگردان هندی است که بیشتر به خاطر فیلم‌های مالایالم خود شناخته می‌شود. او در سال ۲۰۰۵ با فیلم «بهرچندران IPS» به عنوان کارگردان debut کرد. رنجی پانیکر، نویسنده فیلمنامه و کارگردان پرشور سینمای مالایالم، که به‌طور عام به رنجی معروف است، کار خود را به عنوان یک روزنامه‌نگار آغاز کرد. پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد در روزنامه‌نگاری از دانشگاه کرالا، رنجی به عنوان خبرنگار برای چندین مجله و نشریه شروع به کار کرد. در حین یک مصاحبه، در حین کار برای مجله سینمایی «چیترا بومی»، با کارگردان شاجی کایلَس آشنا شد که او را به دنیای سینما وارد کرد و در مدت زمان کوتاهی به یکی از نویسندگان فیلمنامه معتبر سینمای مالایالم تبدیل شد. رنجی چندین فیلم تجاری موفق برای شاجی کایلَس نوشت، از جمله «دکتر پاسوپاتی» (۱۹۹۰)، «تالاستانام» (۱۹۹۲)، «اسطوره‌های پرادانا پاییان» (۱۹۹۳)، «اکلاویان» (۱۹۹۳)، «مافیای» (۱۹۹۳)، «کمیسار» (۱۹۹۴) و «پادشاه» (۱۹۹۵). تیم رنجی پانیکر و شاجی کایلَس بود که بازیگر سورش گُپی را در اوایل دهه ۱۹۹۰ به یک بازیگر اصلی قابل اتکا تبدیل کرد. او همچنین به خاطر همکاری‌اش با کارگردان جاشی محبوب است که شامل فیلم‌های «لِلَم» (۱۹۹۷) و «پاترام» (۱۹۹۹) می‌شود. او بعداً به عنوان کارگردان سینما تغییر شغل داد و دو فیلم کارگردانی کرد. او همچنین یکی از مدیران اجرایی روزنامه مالایالم «متروارثا» است. رنجی در چندین نقش مهمان برای فیلم‌های خود بازی کرده است. با این حال، او به عنوان بازیگر به خاطر نقش اصلی‌اش در فیلم «اهم شانتی اوشانا» (۲۰۱۴) محبوبیت پیدا کرد. او سپس در دیگر فیلم‌های موفق از جمله «نجان» (۲۰۱۴)، «مُناری‌یپو» (۲۰۱۴)، «آدو» (۲۰۱۵)، «پریمام» (۲۰۱۵)، «لوهام» (۲۰۱۵) و «جیکوبینته سوارگراجیام» (۲۰۱۶) بازی کرده است.